เจตนาเลือด...โดย ฮิงาชิโนะ เคโงะ

สุริยงวรวุฒิ สิริวิวัฒน์กุล แปล

          บอกเล่าเรื่องราวในคราวที่นักเขียนชื่อดังถูกพบเป็นศพในบ้านของตัวเอง ตัวฆาตกรเป็นคนกันเอง ไม่ใกล้ไม่ไกลจากตัวผู้ตาย สำนวนคดีดูเหมือนจะคลีคลาย พบทั้งผู้กระทำ พร้อมทั้งทุกหลักฐานที่ชี้นำ แต่เจ้าหน้าที่ตำรวจกลับไม่พบ...แรงจูงใจ!

          เจตนาเลือดที่หลบซ่อนลึกลงในจิตใจ คือสิ่งใดกันแน่?

(สนพ.เนชั่นบุ๊คส์    ตีพิมพ์ ส.ค. 52    จำนวนหน้า 384    ราคาปก 265)

ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...

          เป็นนิยายที่ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังแกะห่อของขวัญ ...ที่สุดท้ายกลายเป็นกล่องปริศนา
          เราทึ้งโบว์น้อยอันนั้น ฉีกกระดาษสีสด กรีดฝากล่องเปิดออก คุณคาดว่าจะได้พบของขวัญแล้ว แต่ก็ยังไม่เห็นของข้างใน มีกระดาษหนังสือพิมพ์ขย้ำเป็นก้อนบังเอาไว้ คุ้ยมันออกไป ก็ยังเจอกล่องซ้อนไว้อีกใบ เปิดกล่องนั้นก็ยังเจอกล่องอีกใบ อีกใบ และอีกใบ...

          สิ่งที่ซ่อนลึกสุดในนิยายสืบสวนเรื่องนี้คือ 'เจตนา' ของฆาตกร หรือที่เรียกในศัพท์สืบสวนคือ ‘แรงจูงใจ’ ของการฆาตกรรม ผู้เขียนซ่อนมันไว้ด้วยกลเม็ดของการเล่าเรื่องผ่านตัวอักษร ในรูปแบบของบันทึกความทรงจำของตัวฆาตกร...

          เราจะรู้ได้อย่างไรว่ากำลังเสพ 'เรื่องเล่า' ไม่ใช่เรื่องจริง...

          แม้ว่าเรื่องเหล่านั้นเราจะได้ยินได้ฟังจากผู้ที่ประสบพบเหตุด้วยตนเองก็ตาม กระนั้นมันก็ยังได้รับการปรุงแต่งออกมาจากกระบวนความคิดของคนผู้นั้นมาบ้าง ไม่มาก..ก็น้อย มิใช่หรือ? ยิ่งตัวเอกของเรื่องเป็นนักเขียนนิยาย จึงเป็นการง่ายที่จะบิดเบือนเนื้อหาด้วยคำศัพท์ ด้วยวลี ด้วยสำนวน เพื่อสร้าง ‘มนุษย์’ ตกแต่งตัวละครออกมา แล้วนำมาปลูกสร้างในความคิดของเรา ในหัวสมองของเรา มีทั้งล่อหลอกรวมทั้งปลุกปั่น ให้ความคิดเหล่านั้นหนีห่างจากประเด็นของ..ความเป็นจริง ไปได้ไกลแสนไกลเพียงไร...

          ในแง่อรรถรสของการอ่าน คิดว่าหลายๆคนคงมีหาวเป็นแน่ เพราะเป็นการเล่าด้วยบันทึกซะเป็นส่วนใหญ่ เหมือนเรากำลังอ่านไดอารี่ของใครคนอื่นอยู่ จะมีบทสนทนาบ้างในบางช่วงบางตอน ภาษาแปลที่ใช้เรียบเรียงก็ไม่ค่อยสละสลวยนัก หากว่าใครไม่ใช่คอนิยายสืบสวน หรือไม่ชินกับแนวแปลญี่ปุ่น เนิบๆ เรื่อยๆมาเรียงๆ คงได้มีถอดใจวางกันก่อนเป็นแน่…

          โดยส่วนตัวแล้วอาจเพราะความเคยชินก็เป็นได้ หรือเพราะชื่นชอบงานของผู้เขียนเป็นทุนเดิม ถึงเรื่องนี้จะไม่ได้พีคมากในบรรดางานของเคโงะที่เคยได้เสพ และยังเล่าด้วย 'ผม' ในสไตล์ที่เราไม่ถนัด แต่ก็ยังชวนอ่านได้อย่างน่าประหลาดใจ เพราะอยากรู้ว่าสิ่งใดซุกซ่อนไว้ใน...เจตนา

          ที่เทคะแนนสูงให้ อาจเพราะลำเอียงต่อผู้เขียนที่ชื่นชอบก็ส่วนหนึ่ง 555+ แต่อีกส่วนซึ่งสำคัญมากๆคือ ความล้ำลึกและซับซ้อนของเนื้อหาต่างหากเล่า... แบบว่าถ้าไม่ใช่เขา ไม่ใช่เคโงะ คงทำไม่ได้นะนี่...