ตอนนี้แม่ป่วย คนจัดการเป็นพี่สาว

คุณพ่อก็ยังรับติดต่อกับสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยค่ะ


เมื่อก่อนหลังไหว้ บ้านเราจะได้ทานข้าวมันไก่ ... ก็ไหหลำนะคะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:16:48:32 น.

(ขอย้ายคอมเมนต์ของคุณตุ๊กมาไว้นบล็อกนี้ เพราะผิดพลาดเล็กน้อย เปิดพร้อมกัน 2 บล็อกในเรื่องเดียวกันครับ)

สวัสดีค่ะ
เข้ามาฟังเรื่องราว ที่อ่านไปแล้วเห็นภาพครอบครัวคนจีน
ในช่วงเทศกาลตรุษจีนเลยค่ะ
สัมผัสได้กับความทรงจำที่ดูมีความสุขนะคะ
ซินเจียอยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ ล่วงหน้าเลยแล้วกันนะคะ

จากบล็อก ... วัดบึง

เมื่อทราบประวัติความเป็นมาของวัดแล้ว
ทำให้การไปชมมีความหมายมากขึ้น
ถึงไม่ได้ไปสถานที่จริง เพียงได้ทราบ
จากคุณตุ๊กถือว่าเป็นภูมิความรู้ที่จะจดจำ
และต่อยอดออกไปครับ โดยเฉพาะคนที่
ชอบยุคสมัยของพระนารายณ์ฯ


ถือว่าชมค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่


หนังสือชุดสองเดินทางมาถึงเรียบร้อยแล้วครับ

ขอบคุณครับพี่

เข้ามารำลึกความสุขวันตรุษจีนวัยเด็กด้วยคนครับ...

สำหรับผมแล้ว นอกจากเฝ้าเร่งวันเร่งคืนรอวันตรุษจีนอย่างใจจดใจจ่อ มีเหตุผลสองประการ..

1. รอรับอั่งเปาจากผู้ใหญ่ เงินจำนวนมากบ้างน้อยบ้าง ที่ได้รับวันนั้น ทำให้รู้สึกอู่ฟู่ขึ้นมาทันใจ

2. รอเล่นไพ่...

เหตุผลประการหลังนี่ อาจมีเฉพาะตรุษจีนที่บ้านของผมเพียงแห่งเดียว

หลังวันไหว้ พอได้รับอั่งเปาแล้ว คืนนั้น จะเป็นคืนสำคัญของครอบครัวเราทีเดียวเชียว

เพราะแถวบ้าน ไม่มีมหรสพให้ไปเที่ยวเล่น หลังวันไหว้ที่ผู้ใหญ่ต้องทำงานกันหนักแล้ว ก็ได้วาระแห่งการหยุดพักผ่อน

แต่ในเมื่อไม่มีที่จะไปเที่ยวเพื่อละลายทรัพย์ในกระเป๋า ประกอบกับไม่ต้องทำงานทำการ

คืนนั้น ก็เลยเกิดเป็นประเพณีในครอบครัวว่า มาล้อมวงเล่นไพ่กันดีกว่า

ผู้ใหญ่และเด็กที่พอจะนับเลขเป็น ได้โอกาสสถาปนาตัวเองเป็นเจ้ามือ และขาไพ่กันโดยถ้วนหน้า

ไพ่ที่เล่นกัน ส่วนใหญ่เป็นไพ่ยี่อิด ลงเดิมพันครั้งละบาทเดียว

แต่ก็สนุกสนานมาก เพราะเป็นการเล่นกันทั้งครอบครัว มีคนสามรุ่นนั่งล้อมวงกันอย่างอบอุ่น

บางครั้งผู้ใหญ่รุ่นปู่ย่า ก็ส่งเสียงลุ้นไพ่ให้รุ่นหลานตัวเล็กกันดังระงม จนต้องมีการห้ามปราม

เพราะเกรงว่า "หมาต๋า" หรือตำรวจจะมาจับ

เป็นความสนุกตื่นเต้นมีให้ลุ้นกันทั้งในเกมและนอกเกม

ยุคสมัยเปลี่ยนไป คนเฒ่าคนแก่ล้มหายตายจากไปหมด

บ้านเมืองก็เปลี่ยนไป ความบันเทิงทันสมัยเบียดเข้ามาแทนที่

วงไพ่หลังตรุษจีนของบ้านนี้ ก็เลยกลายเป็นอดีตอันหวานฉ่ำ ที่ไม่อาจหวนคืน...

จะกลับเชียงใหม่อีกสองอาทิตย์ข้างหน้า

อยากทราบเรื่องอะไรบ้างก็ถามมานะคะ จะไปคุยกับพ่อ

หา เรื่องราวเก่า ๆ ไปให้พ่อเล่าให้ฟังดูพ่อสดชื่นดีค่ะ

สวัสดีเช้าวันหยุดค่ะคุณim วันนี้อากาศที่อ่างทองหนาวเย็นสบาย แต่ลมแรงไปนิด ขอให้พักผ่อนอย่างมีความสุขนะคะ

หวัดดีค่ะคุณ IM

บล็อกนี้อ่านเพลิน เห็นภาพตาม คุณ IM ยิ่งเขียนยิ่งคล่อง ยิ่งเก่งนะคะ ป้าเดซี่ว่าคุณ IM เขียนเรื่องเล่าสมัยก่อนได้น่าอ่านที่สุดเลยค่ะ

เด็กกับประทัดและอุบัติเหตุเป็นของคู่กันนะคะ อ่านแล้วเสียว ดีนะที่ไม่เป็นอะไร

มาโหวตให้ด้วยค่ะ ประเภทไดอารี-ประสบการณ์ชีวิตเหมือนเดิมนะคะ

อ๊ายยย โหวตบล็อกอื่นไปแล้วสามคน เค้าไม่ให้โหวตแล้วเหรอเนี่ย คนมันไม่เค๊ยยยยย

เดี๋ยวอีกแป๊บป้าเดซี่มาโหวตให้ใหม่ค่ะ เดี๋ยวเปลี่ยนวันแล้ว อิอิ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่

แวะมาสวัสดีทักทายค่ะ
เป็นคนไทยแท้แต่โบราณ เลยไม่ค่อยทราบธรรมเนียมคนจีนสักเท่าไหร่ ได้แต่แอบอิจฉาเพื่อนๆ เวลาเทศกาลตรุษจีนค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายค่ะ ที่บอกว่าแตะพู่กันด้วยความระมัดระวัง นี่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ ว่าระวัง หรือไม่มั่นใจ^^

สร้างกริตเตอร์
สายัณห์สวัสดิ์ค่ะคุณim อัฟเดทตรุษจีนเชียว กดโหวตให้แล้าคร่าาาาา

เพิ่งกลับจากฮ่องกงค่าพี่อิม ไปไหว้เจ้ามาเรียบร้อยแล้วกำลังเรียงรูปอยู่นะคะ เด๋วเสร็จแล้วจะตามไปชม

บล็อกฮ่องกงเสร็จแล้วค่าเชิญชม ได้
ถือโอกาส ซิ่นเจียยู่อี่ซิ่นนี้ฮวดช้ายกับพี่อิมด้วยเลย เฮงๆรวยๆนะคะ

สร้างกริตเตอร์
วันนี้แวะมาเยี่ยมค่อนข้างดึกไปนิด ซ้อมการแสดงเพื่อจะเล่นประกอบแสงสีเสียงที่ค่ายบางระจัน สิงห์บุรี วันที่3-4-5-6ก.พ.ค่ะ ช่วงนี้ถ้าหายไปอย่าโกรธกันนะคะ คงไปเต้นแร้งเต้นกาแถวๆค่ายบางระจันค่ะ หวังว่าคุณim คงสบายดีนะคะ

ซินเจี่ยยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ค่ะ

คนจีนที่มีพิธีตรุษจีน ดูจะสนุกสนานมากนะคะ ส่วนรัชชี่เปรียบเสมือนลูกครึ่งค่ะ คือมีไหว้เหมือนกัน แต่ไม่ค่อยเป็นพิธีจีนมากมาย

วันนี้ไม่ได้หยุดงานค่ะ แต่กะว่าพรุ่งนี้จะหยุดค่ะ

ตรุษจีนปีนี้ขอให้คุณอิมมีสุขภาพแข็งแรง ร่ำรวย ๆ ๆ นะครับ

เอาชามะนาวมาส่งยามบ่าย ๆค่ะ

พี่อิมคะ อาหารฮ่องกงและภาพจากมาเก๊ามาเสริฟค่ะ

ขอบคุณมากที่แวะไปสุขสันต์วันตรุษจีนนะคะ เขียนอักษรจีนคำว่า "ความสุข" มาฝาก ปีใหม่จีนนี้ขอให้คุณIMและครอบครัวมีความสุข สุขภาพแข็งแรง การงานรุ่งเรือง เฮง เฮงตลอดปีค่ะ

ลืมบอกไป นิ้วยังไม่หายดี ไม่รู้สึกเจ็บแล้ว แต่เล็บยังเป็นสีดำอยู่ค่ะ

ดีจังครับเพิ่งมีโอกาสอ่าน นึกถึงตัวเองตอนเด็กๆ เดินตามอาม้าไหว้าเจ้า รอคอยตอนเผากระดาษ มีความสุข ทุกครั้งที่ใกล้วันไหว้ วันนี้ผม สามสิบสี่ รับหน้าที่หัวเรือหลักในการไหว้เจ้า ไว้บรรพบุรุษ ป๋อเฮียตี๋ ของที่บ้านมาเต็มๆ และก็จะทำต่อไปเพราะใจรักพูกพัน ทำต่อไปจนกว่าจะไม่มีกำลังที่จะทำหรือทำไม่ไหวครับ