Group Blog
 
 
พฤศจิกายน 2568
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
30 พฤศจิกายน 2568
 
All Blogs
 

O แสงสรวงในทรวงนี่ .. O









End Of A Journey - Secret Garden



0 ยิ่งกว่าสายฝนโปรย .. ลมโชยผ่าน
และดอกมาลย์รวยรินด้วยกลิ่นหอม
คือแววตาชม้อยสู่ .. เหมือนรู้ยอม
การโอบกล่อมล้อมร่างไว้กลางทรวง
0 ปลาบเปรี้ยงกลางสายฝนที่หล่นหลั่ง
วิชชุคลั่งโลดแล่น .. เย้ยแดนสรวง
แล้วซ่อนเร้นอ่อนไหวที่ในดวง-
ตา-แหนหวงเจ้าเผย .. ยั่วเย้ยใคร ?
0 ดวงวันบำราศฟ้า .. จันทราเสี้ยว
ย่อมเลื่อนเรียวลอยรูป, แวววูบไหว
ของดวงตาอาวรณ์กำจรนัย
คอยผ่านออกเผยให้ .. หัวใจรู้ !
0 อาวรณ์ในแววตา .. เบื้องหน้านั้น
ฤาอาจกั้นกีดความ .. เมื่อลามสู่
ให้สบเสพดื่มด่ำรสดำรู
ผ่านอาวรณ์รูปพธู .. ลงคู่ใจ
0 สังคีตสีสั่นพลิ้วเป็นริ้วเสียง
แว่วผ่านเคียงสายฝนที่หล่นไหล
คะนึงรูปสรรพางค์ที่ห่างไกล
แว่วเสียงแล้ว .. หวั่นไหวถึงใครกัน ?
0 แม้นเคลื่อนรูปนามไป .. จนไกลห่าง
หากขอบโค้งฟ้ากว้าง .. ยากขวางกั้น
เมื่อหัวใจทั้งดวง .. คอยพ่วงพัน
โอบแนบอีกใจนั้น .. ทั้งวันคืน
0 จันทร์เจ้าเอยเลื่อนดวงจนล่วงลับ
ดาวเคยวับวามอยู่ .. สุดรู้ขืน
เมื่อมืดหม่นทั้งตอน .. วกย้อนกลืน
กลบ-ผ่านคลื่นฝนโปรย .. ลมโรยตัว
0 ละห้อยหาเช่นไ ร.. หนอใจนั่น
หรือไหวหวั่นห่วงหากลางฟ้าหลัว ?
ด้วยอารมณ์ .. ด้วยขวัญที่สั่นรัว
เมื่อแรงชู้เคลื่อนตัว .. เหนี่ยวหัวใจ
0 โอภาสรูปเรขา .. ที่ฟ้าบน
ยังคำรณคำรามเกินห้ามไหว
ฟังเถิดเจ้ารูปยุพิน .. ที่ถิ่นไกล
เสียงอกใครเลื่อนลั่นรำพันความ
0 ย่อมมิใช่ฟ้าแล่นโลมแดนสรวง
หากเป็นบ่วงเงื่อนตวัดเข้ารัด-ล่าม
หลังเผยรูป, พฤติลออ .. ลงต่อความ
ย่อมเกินห้ามปรารถนาผู้อาลัย
0 วาบวกรูปวิชชุดา .. กลางห่าฝน
คอยว่าย-วนแทรกบทความสดใส
วาบวิ่งอยู่เบื้องหน้า .. แววตาใคร ?
ช่างอ่อนหวานอ่อนไหว .. ล้อใจคน
0 ข่มจันทร์ดาวบนฟ้า .. จนลาล่วง
เหลือสองดวงหวานละมุน .. กลางฝุ่นฝน
กระพริบแสงวาบวาม .. งดงามจน
อกใจอลเวงอยู่ .. ไม่รู้วาย
0 เจ้าเอยรู้ไหมว่า .. แรงอาวรณ์
เกินเร้นซ่อน .. ขับข่มให้ล่มสลาย
รู้ไหมว่าความคำ .. พี่รำบาย
เพื่อกล่อมสายสวาดิชู้ .. แต่ผู้เดียว
0 กลางสายฝนคลุมฟ้า .. แววตาเจ้า
เหมือนยั่วเย้าเหลือบชม้อยให้คอยเหลียว
วิชชุบนเลื่อนแล่นสองแขนเรียว
ราวเอื้อมเหนี่ยวรัดให้ .. เฝ้าใฝ่ปอง
0 ยามนี้ฟ้ามืดหม่น .. น้ำหล่นไหล
พร้อมหัวใจใฝ่เฝ้าเป็นเจ้าของ
หวังเพียงแววตาละห้อย .. เหลือบคอยมอง
รอ .. แขนคล้องเรียวร่างไว้กลางทรวง
0 รอเถิดเจ้า .. เยาวรูป .. รอลูบโลม
ด้วยแรงโสมนัสแฝง .. พร้อมแรงหวง
ความคำพี่ร้อยเรียง .. หวังเพียงดวง-
ตา-แสนห่วงใยล้น .. กระวนกระวาย !
0 รอ-เถิดเจ้า .. รูปนามผู้ทรามสวาดิ
รอ-รวมชาติภพนี้ .. เป็นที่หมาย
พร้อมอาวรณ์อาลัยของใจชาย
ที่จักคลี่จักสยายบ่วงสายใย
0 ได้ตามสั่ง-คลื่นฝนคำรณเสียง
พร้อมเม็ดน้ำหล่นเคียงรับเสียงให้
หวนกึกก้องสั่นระรัวถึงหัวใจ
ส่ง-กึกก้องสั่นไหวสู่ใจนั้น !
.
.
.
ขออนุญาตคนในภาพนะขอรับ




 

Create Date : 30 พฤศจิกายน 2568
0 comments
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2568 18:33:06 น.
Counter : 9 Pageviews.
(โหวต blog นี้) 

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สดายุ...
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 152 คน [?]










O แววตาคู่นั้น .. O







0 แววตาค่อยค่อยกวาด, อีกวาดหวัง
ค่อยค่อยหยั่งลงทรวงพร้อมห่วงหา
แล้วร่องรอยรูปสะอางก็ค้างคา
เช้าจนตราบสนธยาไม่ล้าเลือน
0 อักษรรำร่ายบทหวังจดจ่อ
แล้วตามต่อสืบสาวเรื่องราวเสมือน
มือที่มองไม่เห็นบีบเค้น-เตือน
อย่าแชเชือนเก็บงำหรืออำพราง
0 เมื่อจักขุวิญญาณไม่ลาญสิทธิ์
ย่อม-จริตรูปน้อย, รูปรอยขนาง
แวดล้อมติดตรึงอยู่เกินรู้วาง
อุปาทานที่คาค้าง-ฤาล้างลง?
0 ในความคิดคำนึง, ที่ตรึงอยู่
ย่อมเพียงผู้พ้องผ่านประสานประสงค์
มรคาจำหลักประจักษ์ประจง
ด้วยรูปองค์ผจัญรูปทุกวูบคะนึง
0 ทุกท่าทีกอปรจริตยามพิศเพ่ง
แววตาเปล่งปลั่งประภาพก็วาบถึง
แวดล้อมพะเน้าพะนอเหมือนรอตรึง
ด้วยงามซึ้งสอดแทรกจนเต็มทรวง
0 กลางอ้อมกอดอวลอณูแรงชู้ผชัญ
ความไหวสั่นก็เร้ารุกไปทุกช่วง
อ่อนหวานที่กระหนาบลงทาบทวง
คล้ายเคลิ้มคลอคีตะสรวงบำบวงพร
0 ประกายวับวามสื่อราวยื้อยุด
และมุ่งมาดก็ประดุจจะสุดถอน
ทั้งรอคอย-รูปเยาว์ส่งเง้างอน
แนบออดอ้อนพริ้มพรับทุกวับแวว
0 แสนยากเย็นห่วงละห้อยจักคล้อยผ่าน
ด้วยสังสารรติคีตเริ่มหวีดแว่ว
อุ่นในอกเมื่อยกตัวอยู่ทั่วแนว
ความผ่องแผ้วก็เผยตัวอยู่ทั่วตา
0 แววตาจึงต้องกวาดอย่างวาดหวัง
เทียมสุมสั่งอย่าล่วงความห่วงหา
เร่งละห้อยคอยเห็นที่เป็นมา
ต้องลึกซึ้งตรีงตราห้ามล้าเลือน
0 อักษรร่ายรำเสริมเพื่อเติมแต่ง
อาลัยแฝงเร้นกระชับเข้าขับเคลื่อน
อ่อนไหวแสนอ่อนหวานให้ผ่านเยือน
จนสุดเกลื่อนสุดกลบให้กลับกลาย
0 หวัง-แวววาบ-วนวิ่งงามยิ่งนั้น
จัก-ไหวสั่นระยับช่วงสองดวงฉาย
อารมณ์ผูกผ่านคำล้อมรำบาย
หวังคลี่คลายตอบกลับ .. เข้ารับรอง
0 หวัง-เนตร, ปาก .. เหลือบค้อน, แอบซ่อนยิ้ม
พร้อมพรับพริ้มที่ประดับด้วยจับจ้อง
รวมอีกใจที่กระหยับเข้าจับจอง
นรกสรวงโลกผองคงต้องชะงัก !
.
.

Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.