2 เรื่องสั้นในรอบสัปดาห์ เรื่องสั้นของ "ปลายแปรง" ในช่วงสัปดาห์นี้มีเรื่องสั้นของปลายแปรง 2 เรื่องที่กำลังวางแผงอยู่ เรื่องแรก "ชายผู้ดื่มกินเงาตัวเอง" ตีพิมพ์ในกรุงเทพธุรกิจ ฉบับวันอาทิตย์ ที่ 4 กรกกาคม 2553 และตอนที่ 2 ฉบับวันที่ 11 กรกฏาคม 2553 เดอะฮัทผับ......ซอยทองหล่อ บริววิทซ์ แก้วที่ 1 ลมหายใจแม่มดพุ่งฟุ่บขึ้นฉาบใบหน้าชายหนุ่มวัยอหังการกับชีวิต เขากรีดนิ้วเสยปอยผมก่อนยกแม่มดร้อนแรงขึ้นจิบไอร้อนแห่งมนตราผะผ่าวกรีดตลอดทางถึงสรรพางค์ข้างใน “ ค็อกเทลเป็นเครื่องดื่มเบาๆเหมาะกับคุณ ซึ่งไม่ต้องการดื่มเหล้า “ ชายสูงวัยกว่าหัวเราะอย่างไว้เชิงกับคนร่วมโต๊ะ แสงไฟสลัวแต่พอมองออกว่าลมหายใจแม่มดเสกมนต์ให้คนหนุ่มคนนี้ต้องคำสาปเสียแล้ว “ งานชิ้นนี้สุดยอดมากวีรพล “ เขาหยิบแก้ววิสกี้ออนเดอะร๊อคขึ้นจิบ “ เป็นงานแอมนวล รีพอร์ตที่ผมว่าเด่นที่สุดในรอบปี ผมจะส่งประกวด “ ชายหนุ่มเลิกคิ้ว ซ่อนยิ้มสงวนท่าที ข่มความรู้สึกปิติที่พองคับอกจนเกือบปริแตกออกมาให้ลูกค้าเห็น บริววิทซ์แก้วต่อไปเริ่มตามมา......แม่มดเริงร่ากับลมหายใจตัวเอง เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงดังอยู่นานพอสมควรกว่าวีรพลจะรู้สึก จึงวางแม่มดลงพัก “ เฮ้ย...ไอ้ชล รู้ไหมว่างานรีทัชเล่มนี้สุดยอดเลย มีแต่คนชมไม่ขาดปาก“ วีรพลหัวเราะร่วนตามจังหวะหายใจของแม่มดเริงระบำ เสียงจากอีกฝั่งสายเงียบหายไป ปล่อยให้วีรพลพูดพล่ามอย่างออกรสแล้วรีบตัดบท “ พี่ชายผมเอง ต้องส่งงานให้ทำบ้างเพราะลำพังรายได้จากสวนไม่ค่อยพอ “ เขาบอกกับลูกค้าที่เงียบเสียงให้เขาได้รับโทรศัพท์ เจ้าของงานแอมนวลรีพอร์ตแห่งปี รีบดีดนิ้วเรียกเด็กมาสั่ง.....บริววิทซ์ แก้วที่ 5 บ้านบางน้ำหลุบ.....พังงา เปลวเทียนสะบัดควันดำอ้อยอิ่ง เลื่อมแสงฉาบวงหน้านิ่งเฉยในความมืดของชายหนุ่มซึ่งกำโทรศัพท์มือชาดิก สายตาว่างเปล่าจดจ้องจอคอมพิวเตอร์ไร้อารมณ์ ออกแรงเลื่อนเก้าอี้มาใกล้เทียนพรรษาซึ่งบูชาจากวัดจุดตั้งไว้กลางห้อง สายไฟเก่าคร่ำคร่าในหมู่บ้านเขาเห็นตั้งแต่ยังเป็นเด็ก 20 ปีผ่านไปเสาไฟเอียงลู่ไม่ยอมเข้าแถวตรงเหมือนเก่า ไฟฟ้าดับบ่อยจนหลายบ้านไปบูชาเทียนบ้านละ 2-3 เล่ม มาตั้งไว้กลางบ้านจะได้ไม่ต้องวิ่งไปหาเทียน หาไฟฉาย ปลาบแสงเทียนส่องทาบปึกกระดาษที่พริ้นต์งานแอมนวลรีพอร์ต เพื่อตรวจทานวางอยู่บนโต๊ะ....วูบเงาร่างตะโกนโหวกเหวกเร่งให้เขาทำงานแข่งกับเสียงดนตรีในผับกระแทกเข้าหู “ ทำอยู่.. แต่ตอนนี้ไฟดับต้องรอพรุ่งนี้ “ เขาตอบกลับอย่างเหนื่อยล้า เสียงเพลงจากฝั่งโน้นรบกวนจิตใจเขาเต็มกลั้น “ รีบทำหน่อยนะเว้ย พรุ่งนี้นัดลูกค้าไว้ตอนบ่าย “ “ แล้วตอนนี้อยู่ไหน “ เขาย้อนถาม “ กูต้องดูแลลูกค้านะชล เพิ่งคุยงานเสร็จเลยพามาหาอะไรกิน “ ชนะชลสะกดความพลุ่งพล่านกับสรวลเสียงเฮฮา “ รีบๆส่งงานจะได้ส่งเงินไปให้ใช้ “ เรื่องที่สอง "ภาพดาว" ตีพิมพ์ในนิตยสารสกุลไทย ฉบับที่ 2908 7-13 กรกฏาคม 2553 เชิญขวัญยั้งฝีเท้าแล้วหันกลับเกือบจะ 180 องศา จ้ำพรวดไปยังแผงหนังสือ จนชณินผู้เป็นสามีร้องลั่น เธอหยิบนิตยสารทางเศรษฐกิจที่ยอดขายสูงสุดขึ้นมาแล้วชี้ให้สามีดูปก สองสามีภรรยาถือโล่ห์รางวัลนักบริหารสตรีดีเด่นกับรางวัลยัง ซีอีโอ ประจำปีขึ้นปกประจำปักษ์นี้ “ เพื่อนขวัญ “ เธอบอกสามี “ พิมพ์ดาวเป็นเพื่อนตั้งแต่ยังเรียนอยู่มัธยมด้วยกันที่นี่ พอเข้ามหาลัยเราก็เป็นรูมเมทกันอีก ตอนทำงานที่กรุงเทพฯ เราแข่งขันกันน่าดูเชียวนะ “ “ ซื้อไปสิ....จะได้รู้ข่าวคราวเพื่อนบ้าง “ เชิญขวัญนิ่งไปครู่ใหญ่ ลังเลเพราะนิตยสารรายปักษ์ราคาเหยียบร้อย หากเป็นเมื่อก่อนเธอจะกวาดซื้ออย่างไม่พิจารณา หยิบหนังสือลงตะกร้าเหมือนเข้าซุปเปอร์มาร์เก็ต แต่วันนี้นับแลกกับผักที่มัดกำขายกำละ 5 บาท ผลไม้ที่เหนื่อยทั้งวันกว่าจะได้เงินสัก 500 การซื้ออะไรสักอย่างคิดนานกว่าเมื่อก่อน “ เอาน่า “ ชณินกระทุ้งอย่างรู้ใจ “ เราไม่ได้ลำบากยากแค้นอะไรขนาดนั้นนะ “ “ ไม่ได้ลำบาก แต่เงินหายาก “ เธอว่า ชณินหัวเราะเบาๆดึงหนังสือไปจากมือภรรยาแล้วไปจ่ายเงิน ตั้งแต่ลาออกจากงานมาลงทุนเปิดร้านอาหารแล้วขาดทุนเมื่อหลายปีก่อน เงินสะสมก็ร่อยหรอ ชีวิตคู่คล้ายจะไปไม่รอด เหนื่อยกับการกระเสือกกระสนดิ้นรนหาเงินในเมืองใหญ่ จึงตัดสินใจกลับมาตั้งหลักพักหายใจที่บ้านสวนของเธอ หลายปีที่ช่วยพ่อกับแม่ทำสวน กล่อมเกลาความอยากปีนไต่ให้กลับสู่ดิน แม้ไม่ยากลำบากแต่เงินที่แลกมาจากการฟูมฟักดูแลต้นไม้ทั้งปียิ่งกว่าเลี้ยงลูก การจ่ายเงินแต่ละบาทตรองแล้ว คิดอีก “ สิบกว่าปีเลยนะที่ไม่ได้เจอเพื่อนๆ ไม่รู้ข่าวคราวใครเลยเพิ่งเห็นดาวนี่แหละ แต่งงานกับนักธุรกิจชื่อดังเชียว “ เชิญขวัญพลิกหนังสืออ่านทันทีที่นั่งรถ “ อื้อหือ.....ยัง ซีอีโอที่รับรางวัลแมน ออฟ เดอะ เยียร์ ของหลายสำนัก หลายนิตยสารมาหลายปี บริหารงานเฮลท์คลับระดับ 5 ดาว จนขยายสาขาไปถึงต่างประเทศและยังเป็นเจ้าของบริษัทนำเข้าสินค้าแบรนด์เนมอีกหลายยี่ห้อ เมื่อสมรสกับพิมพ์ดาว นักธุรกิจมือทองของวงการส่งออกเพียงไม่กี่ปี ทั้งคู่รับรางวัลเป็นว่าเล่น เป็นคู่สามีภรรยาที่ ลักกี้อินเกม ลักกี้อินเลิฟขนานแท้ “ ชณินหัวเราะ “ เราสองคนก็ลักกี้โคตรๆ “ แล้วทั้งคู่ก็ประสานเสียงหัวเราะ เพราะเด็กหนุ่มตัวใหญ่ยักษ์ ผิวเข้มดำปี๋ แต่ย้อมผมแดงแจ๋ วิ่งออกมาโบกให้ถอยหลังเข้าโกดังเก็บปุ๋ย ลูกค้าประจำที่มักจะมีแผ่น MP3 เพลงฮิปฮอป สารพัดคลิป มาฝากเสมอ ฤดู ผลไม้ก็มีผลไม้ฝาก เด็กหนุ่มมักจะงุบงิบแอบคืนกำไรชนิดขูดเลือดของเถ้าแก่ให้ทั้งคู่ตลอดมา “ พี่โหลดจากไหน ผมลองเข้าเน็ตหาไม่เจอ “ ยักษ์หัวแดงพ้อกับของกำนัลจากชาวสวนเข้าใจวัยโจ๋ ชณินชูนิ้วบอกจำนวนกระสอบปุ๋ย จ้องหน้าเด็กหนุ่มแล้วยิ้มพราย “ ความลับ “ พิมพ์ดาวเขย่งสุดปลายเท้าเพื่อเอาหัวแหลมเฟี้ยวของรองเท้าส้นสูงจิกเกาะฟุตบาท น้ำเอ่อปริ่มพื้นถนนจนเกือบล้นถึงทางเดิน ฝนตกหนักราวกับฟ้ารั่วเซาะพื้นถนนที่เคยเป็นหลุมเลี้ยงปลาหางนกยูง ขยาย กว้างออกจนเลี้ยงปลาทองได้ หากมอเตอร์ไซค์วิ่งมาไม่ระวังตกหลุมลงไปคงคอหักเสียทุกรายแน่ “ ถนนเส้นนี้สร้างตั้งแต่ดาวยังเด็ก คงไม่เคยปรับปรุงอะไรแน่เลยค่ะเมธี “ เธอบ่นกับสามีที่เอื้อมมือมารับแล้วปิดประตูรถให้ พิมพ์ดาวขยับชายเสื้อเชิ้ตผ้าไหมเข้ารูปให้ลงคลุมเอว แล้วยืดกายตรงก้าวเดินอย่างกระฉับกระเฉง ผู้ คนในตลาดนัดอาหารสำเร็จรูปยามเย็นหันมามองทั้งคู่เป็นทิวแถว สาวมั่นหน้าตาสะสวยกับหนุ่มมาดแมนยังกะพระเอกละคร แต่งกายราวกับอยู่ในออฟฟิศติดแอร์ ผิดแผกกับคนต่างจังหวัดทั่วไปที่ไม่ได้พิถีพิถันกับเสื้อผ้าที่จะเดินตลาดเช่นนี้นัก แต่ก็เดารู้เอาเองอยู่ในทีว่าไม่ใช่คนท้องถิ่น “ ผมเห็นร้านอาหารที่ถนนเลียบเมืองแต่งร้านสวยเข้าที เราพาคุณแม่ออกมาทานข้างนอกไม่ดีกว่าหรือ จะได้ไม่ลำบากท่านต้องเตรียมหุงข้าว ล้างจาน เด็กรับใช้ท่านก็ไม่มี “ พิมพ์ดาวย่นคิ้ว ปรายตาตำหนิ “ เมธีก็ทราบว่าคุณแม่ท่านไม่ค่อยชอบร้านอาหาร ได้บ่นกันหูอื้ออีก “ เมธียักไหล่ ไม่อยากขัดใจเธอ แต่ก็ดีเหมือนกันจะได้เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง ทานกับข้าวถุง กับข้าวฝีมือแม่บ้าง อยู่ต่างจังหวัดเช่นนี้พวกเขาไม่ต้องกังวลว่าจะมีสายตาใครมาจับจ้องเหมือนอยู่ในกรุงเทพที่ทั้งคู่แทบจะกลายเป็นบุคคลสาธารณะในวงการธุรกิจไปเสียแล้ว “ เอ๊ะ “ พิมพ์ดาวอุทานแล้วถลาเข้าไปหาชายหญิงคู่หนึ่งที่เดินแกว่งถุงหิ้วพลาสติกชะโงกดูอาหารตามแผงต่างๆ “ ขวัญ “ เชิญขวัญสะดุ้งเฮือกแล้วเบิกตาโพลงด้วยความประหลาดใจที่คนเกาะแขนเธอแน่นนั้นคือเพื่อนที่หายไปนับสิบปี “ เธอไปที่ไหน ทำอะไรมา แล้วหายหน้าไปไหน ไม่ส่งข่าวคราวให้เพื่อนบ้างเลย “ เชิญขวัญหัวเราะแหะๆ กับคำถามละล่ำละลักของเพื่อน เธอเองก็คาดไม่ถึงว่าจะเจอกันที่บ้านเกิด พบ กันครั้งสุดท้ายเมื่อสิบปีก่อน เชิญขวัญโยนสูทตัวนอกลงเก้าอี้ด้วยหัวเสียจากที่ประชุมซึ่งถกกันเรื่องการจัดงานแสดงเครื่องแก้วจากอิตาลี่ที่เถียงกันไม่รู้จบ ขโมยเวลามีตติ้งประจำวันศุกร์ของเธอกับเพื่อนร่วมรุ่น ครั้งนั้นเธอถูกปรับให้เป็นเจ้ามือเพราะมาช้ากว่าใคร ก่อนจะย้ายไปนั่งฟังเพลงแจ๊สกันในผับแถวทองหล่อ สิบปีผ่านไป พิมพ์ดาวเยื้องตัวออกมองเพื่อนเต็มตา “ เธอคล้ำไปเยอะ “ พิมพ์ดาวกล้ำเสียง ใจอยากจะพูดว่าเพื่อนโทรมไปเยอะและยังอวบอ้วนจนผิดตา เชิญขวัญหัวเราะร่า “ คนทำสวน จะเอาเวลาที่ไหนมาแต่งหน้าทาปากกันเล่าดาว “ “ นี่แฟนเรา “ เธอลากชณินมาแนะนำตัว “ เคยได้ยินแต่ชื่อใช่ไหม พี่ณิน “ พิมพ์ดาวยกมือไหว้ตามมรรยาทกับชายร่างสูงที่หนวดเคราครื้ม ผมยาวเฟื้อยรวบผูกไว้ที่ท้ายทอย อดีต อาร์ต ไดเรคเตอร์ของบริษัทโฆษณา เชิญขวัญย้ายไปอยู่ร่วมกันอย่างเปิดเผยตั้งแต่ยังทำงาน เธอรู้จักผู้ชายคนนี้แค่คำบอกเล่าของเพื่อน......คนวงการนี้มีชื่อเสียงทางทะลึ่งตึงตัง เธอยังระคายหูและขัดเคืองเมื่อได้ฟัง “ เห็นรูปดาวกับแฟนขึ้นปกหนังสือไม่กี่วันนี้เอง “ เธอว่า บุ้ยปากหาชายหนุ่มที่แต่งตัวเนี๊ยบ สะอาด สะอ้าน สุภาพบุรุษทุกกระเบียด หิ้วถุงกับข้าวพะรุงพะรังตามภรรยา พิมพ์ดาวรีบแนะนำสามีให้เพื่อนรู้จัก เมธียิ้มรับอย่างสุภาพ เปี่ยมเสน่ห์ เขาเชือนมองชณินที่ยืนแกว่งกุญแจรถสบายอารมณ์ แล้วหันมาดูเพื่อนของ ภรรยาที่หิ้วถุงเต็มมือ ใช่ว่าเชิญขวัญจะไม่รู้สึก.......ใช่ว่าจะไม่มองตามสายตานั้น เมื่อข้างโน้นเพื่อนสาวหนีบกระเป๋าถือแนบตัวให้สามีหิ้วหอบเต็มสองมือ แต่นี่พ่อสามีคนดีของเธอยืนแกว่งให้เมียถือของเป็นอีเพิ้ง “ เอ้า...พี่ ถือของให้หน่อย “ เชิญขวัญยัดถุงหิ้วใส่มือสามีที่รับไปถือทุลักทุเล “ ดาวกลับบ้านหลายวันไหม? ” พิมพ์ดาวพยักหน้า “ กินข้าวด้วยกันสักวันนะ จะได้คุยกันให้หายคิดถึง ตั้งสิบกว่าปี...คิดถึงสมัยเรายังเรียนจังเลย” “หรือจะแวะไปเที่ยวบ้านสวนเรา จะได้โชว์ฝีมือทำกับข้าวให้ลองพิสูจน์” “แล้วเราค่อยโทรนัดกันดีกว่านะ วันนี้เพิ่งจองฟิตเนตต้องไปวอร์มตัวเองเสียหน่อย อยู่บ้านกับแม่ทั้งวัน ไม่ได้เอ็กเซอร์ไซส์เลย นายกสมาคมแม่บ้านหอการค้าจังหวัดเขาจัดการให้ เกรงใจเขาจ๊ะ” เชิญขวัญเลิกคิ้ว พยักหน้าหงึกๆ.......อือ เรากลับมาอยู่ตั้งนานรู้จักแต่คนทำสวนด้วยกันเองนี่นา ตัดท่อนแรกของทั้งสองเรื่องมาให้อ่านพอหอมปากหอมคอ เพิ่งวางแผงคงจะยังพอหาอ่านได้ค่ะ   Create Date : 08 กรกฎาคม 2553 23 comments Last Update : 8 กรกฎาคม 2553 13:37:09 น. Counter : 10648 Pageviews. Share Tweet

ปลายแปรงจะรู้ไหมว่า..มีหนุ่มคนหนึ่งแอบ "ฉก" วุยวาย จากบล็อกของปลายแปรงไปใช้ 2 ตัว อยู่ท้ายบล็อกแน่ะ บังเอิญวันนี้อัพบล็อกตรงกันเสียด้วยซิ เห็นแล้วน้องปัณณ์ สงสัยตอนนี้ เป็นจอม "รื้อ" ที่เก่งที่สุดในบ้าน ใช่หรือเปล่า...   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 8 กรกฎาคม 2553 14:02:52 น.

สวัสดี้จะปลายแปรง ขอให้มีไฟสร้างสรรค์งานเขียนอย่างต่อเนื่อง ขอแสดงความยินดีด้วยจ้ะ ราววันที่ 20 กว่าเดือนนี้จะไปปลูกต้นไม้ที่ที่ดินแปลงนั้นที่ตะกั่วป่า ฝากบอกคุณนายมังคุดด้วยนะว่าจะมีต้นไม้ให้ปลูกเป็นขวัญถุงที่บ้างไหม ? เพราะชาเตรียมต้นโมกไว้อย่างเดียวไว้ ไปตะกั่วป่าแล้วเจอกันนะ   โดย: พ่อพเยีย 8 กรกฎาคม 2553 16:21:16 น.

สวัสดีจ๊ะ ญ.ปลายฯ ช.นุ หนุ่มปัณณ์ +----------------------------------+ เล่าเรื่องย่อ ให้อารมณ์ค้าง อะกึ๊ย! ชวนให้หาเรื่องมาอ่านทั้งเล่มจัง มีเรื่องสั้น ๆ กว่านี้อีกไหม ประมาณว่า หนึ่งหน้ากระดาษเอ4 แล้วจบนะ หุ หุ แบบว่า.. มีเวลาจำกัดเพราะภารกิจประจำวันมันเยอะจัง หากยังแบ่งเวลา..คิดถึงมิตรรักนักเขียน (บล๊อก) สม่ำเสมอเด้อจ้า   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 9 กรกฎาคม 2553 21:23:24 น.

สบายดีนะครับ   โดย: ปฐพีหอม 16 กรกฎาคม 2553 12:37:55 น.

เรื่องสั้นฝีมือคุณปลายแปรงรีบร้อนอ่านไม่ได้ ต้องอ่านแบบค่อยเป็นค่อยไป จึงได้จินตนาการครบถ้วนครับ   โดย: Insignia_Museum 18 กรกฎาคม 2553 13:15:20 น.

พี่ล็อกอินได้แล้วนะ หลังจากลืมไปนานราวปีครึ่ง 555 จะให้ทางพันทิปส่งพาสเวิร์ดมา ดันลืมอีเมล์แอดเดรสที่สมัครซะอีก นี่ก็กดคีย์บอร์ดส่งเดชแต่เข้าได้เฉยเลย   โดย: ลิด้า 25 กรกฎาคม 2553 15:35:59 น.

จะเอ๋   โดย: สเลเต 10 สิงหาคม 2553 18:34:30 น.

สบายดีไหมคะ หายไปนาน เพราะย้ายบ้านอยู่ค่ะ ตอนนี้ปรับตัวกำลังจะใช้ชีวิตเป็นคนสวนแล้ว   โดย: นักเดินทางพเนจร (นักเดินทางพเนจร ) 19 สิงหาคม 2553 22:59:28 น.

ทำยังไงเราจะได้อ่านน้าาา ฺB2S ที่ภูเก็ต มีขายไหมเธอ?   โดย: ดุสิตา (ดุสิตา ) 21 สิงหาคม 2553 19:35:15 น.

แวะมาเยี่ยมในวันหยุครับคุณปลายแปรง กทม.ฝนฟ้าเริ่มตกไม่เว้นแต่ละวัน ทางใต้คงชุ่มฉ่ำไม่แพ้กันนะครับ   โดย: Insignia_Museum 4 กันยายน 2553 15:06:00 น.

แวะมาทักทายตามประสาคนบ้านเดียวกัน แถวๆนั้นหล่ะ   โดย: วาสินี IP: 182.52.45.67 10 กันยายน 2553 13:46:18 น.

บ้านนี้ร้างแล้ว เจ้าของไปเล่นเฟสบุ๊ค ไปบ้านลุงบูลย์แทนเถอะ ก๊าบ ๆ   โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 13 กันยายน 2553 9:33:39 น.

เดียวจะไปหาอ่าน....สบายดีนะครับพี่ปลายแปรง   โดย: ปฐพีหอม 18 กันยายน 2553 14:46:39 น.

สวัสดีครับ มาขอทำความรู้จักกับนักเขียนหน่อยน่ะครับ   โดย: ทีแปลง 24 กันยายน 2553 12:10:51 น.

สวัสดีวันอังคารมาทักทายขอให้มีความสุขครับ...   โดย: ปฐพีหอม 28 กันยายน 2553 16:01:17 น.

อังคารสุขสวัสดิ์ค่ะ ไม่ได้แวะมานานแต่ก็ยังระลึกถึงเสมอจ้า หยิบโหระพาหน้าบ้านมาฝากค่ะ ปลูกไว้ได้ทั้งชมและชิมแถมช่วยลดโลกร้อนได้จี๊ดนึงด้วย จะเอาลงกะทะก็ได้นะคะ *****ความสุขของคนไม่ได้อยู่ที่มีหรือไม่มีอะไร แต่อยู่ที่ใจมากกว่า*****   โดย: ร่มไม้เย็น 28 กันยายน 2553 17:08:49 น.

ยินดีกับก้าวเดินที่มั่นคงขึ้นทุกวันบนถนนสายนักเขียนนะครับ   โดย: 9A 28 กันยายน 2553 18:16:55 น.

มาส่งความระลึกถึงค่ะปลายแปรง หายต๋อมไปเลยเน๊าะ ยุ่งอยู่กับปั่นต้นฉบับ หรือ ปั่นน้องปัณณ์ รักษาสุขภาพนะคะ *** หากต้องการรับ.......จงเริ่มต้นด้วยการให้ แม้เราจะไม่ได้อะไรเลย แต่อย่างน้อยก็ทำให้หัวใจเปี่ยมสุข   โดย: ร่มไม้เย็น 15 ธันวาคม 2553 21:00:41 น.

Merry Christmas and Happy New Year 2011 ขอให้วันใหม่ เดือนใหม่ ปีใหม่ คือ วาระแห่งสุขภาพกายที่เข้มแข็ง จิตใจแจ่มใส เบิกบาน ก้าวหน้ายิ่งขึ้นทั้งวิถีโลกและวิถีธรรม เป็นวันใหม่ เวลาใหม่ ที่พร้อมรับพลังแห่งบุญ สู่ความเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ประสบแต่สิ่งที่ดีงาม สว่าง สงบ เย็น และล่วงทุกข์ได้ด้วยธรรมโอสถค่ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 24 ธันวาคม 2553 21:50:26 น.

มาสวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๔ ไว้ก่อนค่ะ ขอให้เป็นปีกระต่ายทองของคุณป้าน้องปัณณ์ด้วยนะคะ   โดย: Kitsunegari 30 ธันวาคม 2553 14:29:56 น.

มาให้กำลังใจครับ Black Friday Makita Lct300W Black Friday Lct300W   โดย: ไข้หวัดนก 19 ตุลาคม 2554 16:45:44 น.

มั่งมี มั่งคั่ง มั่นคง ยิ่งใหญ่ ยิ่งยง คงมั่น ยิ่งยศ ยิ่งเกียรติ สารพัน ยิ่งวัน ยิ่งสุข สราญเทอญ Have a Merry Christmas 2012 ค่ะปลายแปรง   โดย: ร่มไม้เย็น 24 ธันวาคม 2554 15:16:52 น.

ขอแสดงความยินดีกับรางวัลชมเชย "พานแว่นฟ้า 2555" ประเภทเรื่องสั้น ๙. ผลงานเรื่อง “ปลาที่ว่ายตามเศษอาหารไปทุกสายน้ำ” โดย ปลายแปรง   โดย: Insignia_Museum 31 สิงหาคม 2555 20:13:32 น.