ดีใจด้วยครับ...กับรอยเงา
ต้นฉบับเรื่องนี้ผมแอบเห็นด้วยแหละที่บ้านเช่าพี่โดมที่เชียงดาวเมื่อหนาวปลายปี อยากเขียนซักเรื่องนะ ได้แต่วางโครงไว้ในหัว แต่ยังไม่ได้ลงมือทำซะที

มาถามอีกเรื่องนึงครับ ว่าถ้าเรายกเลิกดาวเทียม เขาเอาจานกลับไปหรือปะ
ถ้าไม่เอาไป จะได้เตรียมเอาไว้ตากกล้วยหนะ ha

ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะพี่ปลายแปรง
เรื่องแรกก็ประสบความสำเร็จแล้ว ขอปรบมือให้เลยค่ะ
อยากอ่านบ้างจังเลย

ไปกรุงเทพแค่ไม่กี่วันคงไม่ถึงกับแทะพรกยางหรอกค่ะพี่

ยินดีด้วยค่ะ เก่งจัง เขียนเรื่องแรกก็ได้รางวัลเลย ^^

มาดีใจอีกรอบๆๆๆจุ๊บๆๆ
เราเห็นความสำเร็จของปลายแปรงแล้ว
ทำให้มีกำลังใจในการทำงานหลายอย่างเลยล่ะค่ะ
หายเหนื่อยแทนเลยด้วย
ดีใจและปลื้มแทนพี่โดมในฐานะป๋าดันด้วยจ้ะ
ต่อเน็ตไม่ได้ช่างมันน่า เดี๋ยวเอาเงินรางวัลที่เหลือมาซื้อสัก สิบจานเล้ย (จานข้าวอ่ะดิ)

เก่งจังเลยค่ะ
ยินดีด้วยน่ะค่ะ
.....ยินดีด้วยที่
เดินตามความฝันของตัวเองทัน
คนบางคนยังหาฝันตัวเองไม่เจอก็มี
บางคนมีแต่เอื้อมไม่ถึงก็เยอะ....
.................................................
เอ้าพวกเราปรบมือ..เฮ้ๆๆๆ

ยินดีด้วยนะคะ ^^

ได้รางวัลก็ได้ไป อย่าไปหลงกะมัน
เดี๋ยวเรื่องนี้ได้รางวัล เรื่องหน้าเขียนแล้วก็กะอย่างยิ่งว่าจะได้อีก คิดอย่างนี้แป้กไม่รู้ด้วยนะ
เข้าใจความรู้สึกของคนปีติิยินดีกับการได้รางวัลเป็นอย่างดี แต่ขณะเดียวกันผมเองก็เคยรู้สึกแป้กมาเหมือนกัน จึงคิดว่า จริิงๆแล้วรางวงรางวัลไม่่ค่อยสำคัญเท่ากับการมีความสุขเมื่อได้เขียน แล้วสุขอย่างยิ่งเมื่อเขียนให้มันจบเรื่อง คิดอย่างนี้ดีกว่าครับ

ที่เขียนแบบนี้ ใช่่ว่าจะไม่ยินดีด้วยเน้อ ยินดีด้วยจริิงๆครับ

ยินดีด้วยค่ะ

ก่อนจะเป็นอะไรในโลกนี้
ทั้งเลว ทราม ต่ำ ดี ถึงที่สุด
ก่อนจะสวมหัวโขนละครชุด
คุณต้องเป็นมนุษย์ก่อนอื่นใด

พายุฤดูร้อนเห็นทีจะกระจายไปทั่ว อาจจะมาก-น้อยแตกต่างกันไป
ตอนนี้ที่บ้านป้ากุ๊ก….นอกบ้านมีทั้งฝนทั้งลมค่ะ

ทางนี้เป็นอย่างไรบ้าง
แต่ไม่ว่าจะมีฝนหรือมีลม ……ขอเพียง…..ใจเรา ร่มเย็น เป็นพอ
……………………………….

จากบล็อก……………….
ยินดี ยินดี ยินดี
ยินดีด้วยอย่างยิ่งกับความสำเร็จในวันนี้ค่ะปลายแปรง
อัพบล็อกคราวหน้าคงเป็นภาพบรรยากาศในงาน
ถ่ายรูปมาเยอะๆนะ อัพแล้วช่วยวิ่งไปเคาะฝาบ้านด้วย
ป้าจะตามมาดู

รักษาสุขภาพ และมีสุขกับใจที่อิ่มเย็นนะคะ

คมคำ : ความง่ายอยู่ที่ปาก…..แต่ความยากอยู่ที่ทำ

ยินดีด้วยนะครับ พิมพ์เมื่อไหร่แจ้งข่าวด้วยนะ จะอุดหนุนครับ

ตกลงว่าวันอาทิตย์นี้มาจริง ๆ เหรอ บินมาหรือขับรถมาล่ะ ยังไงก็โทร.นัดแนะกันก่อนนะ จะได้เตรียมหลบ เอ๊ย เตรียมไวน์ไว้รับรอง อิอิ

ปล. อย่างที่ธารดาวน์เทศน์นั่นแหละ อย่าให้รางวัลมามีผลอะไรกับเรามาก นักเขียนหลายคนเลยเสียคนเพราะรางวัล
บางคนถึงกับเพี้ยนไปเลย อิ อิ

บอกเสือจ้ะแล้ว เสือจ้ะดีใจเหมือนกัน ที่จะได้เจอปลายแปลง ความจริงวันนี้กะว่าจะออกไปข้างนอก เลยเลื่อนไปวันอาทิตย์

แค่นี้หละ เดี๋ยวไปทำบะหมี่น้ำเป็นอาหารเช้าก่อนนะ (ใส่ลูกชิ้นปลา หมูสับ หมูแดง ทำเอง อร่อยมาก อิอิ)

ได้แค่หมื่นนึง ขึ้นเครื่องไป ขากลับคงกินเกลือแน่พี่ติ๋ม
แต่อาจจะได้มากกว่านั้น ถ้ามีการรวมเล่ม
ฝากคาระพี่ธารกับพี่เสือจ้ะด้วยนะครับ

ลืมแซว ผมว่าที่่พี่ปลายฯได้รางวัล น่าจะมาจากที่่่ตัดลำไส้ทิ้งนะ
555+
ถ้ารู้ว่าจะได้รางวัล น่าจะตัดหัวเลย อาจได้ถึงซีไรต์
555+

ไม่ได้ล็อกอินบล็อกตัวเองเลย ทักธารดาวตรงนี้ดีกว่า

ไม่มางานหนังสือกรุงเทพฯ บ้างหรือไง แต่มันก็ไกลโขอยู่นะ เข้ามานานบ้านดินอาจถูกขโมยได้ อิ อิ

โห
มาช้าไป นึกว่าได้ข่าวเป็นคนแรก ๆ
ที่ไหนได้ มายกแก้วช้าไปแล้วจิ๋ม...
ขอแสดงความยินดีด้วยนะ
ถึงขนาดเขาต้องหารางวัลพิเศษให้นี้
ย่อมต้องมีดีพอ (จะใส่ลาบขมได้)

วัวไม่มีโรคคือ ลาบ อันประเสริฐฉันใด
หญิงปลายไม่มีไส้ คือลาภอันเสริฐฉันนั้น
555 มายั่วให้ใคร่อยากกิ๋นลาบงัวหน้อย..

แหมพี่ปอน...จิ๋มหรือติ๋ม
555

ฝากช่วยบอกฉมังฉายด้วยว่า

ลุงไปร่วมในงานนี้ไม่ได้เสียแล้ว เพราะทางนี้น้องสาวลุง(นักเขียนสมัคร้เล่นคนหนึ่ง) ป่วยหนักนอนตะแหง็บ ๆ ให้ออกซิเยนอยู่ ในโรงพยาบาล กลัวไปแล้วเผ่นกลับไม่ทัน

นี่ก็ต้องคอยโทร.ถามทุกวัน

นักเขียนที่ได้รางวัล ลุงถือว่า ประตูนักเขียน(อาชีพ)เปิดรับแล้ว จงก้าวต่อไป

เมื่อวานโทรหาสองครั้งไม่ติดเลย สงสัยเหลี่ยมเขาบัีงสัญญาณ 555

ดีใจด้วยนะคะ
แล้วจะรีบตามล่าหามาอ่านให้ได้ค่ะ ^^

ยินดีด้วยนะคะ สำหรับราลวัลที่ได้ แล้วจะตามมาเก็บบรรยากาศตอนไปรับรางวัลอีกรอบนะคะ

+++ประกาศ++++

บัดนี้....ข้าพเจ้าได้เดินทางมาถึงบางกอกแล้วขอรับ
นะ....ตอนแรกก็กะว่าจะไม่มา
แต่ว่าอยากเจอพี่ธารกะอาเจ๊ผู้จัดการส่วนตัวน่ะเลยตัดสินใจมา
(อ้างเสียเลย)

อย่างที่ธารดาวพูดก็ถูกค่ะ...ขอบคุณสำหรับคำตักเตือน
แต่ก็อยากจะเล่าให้ฟังว่า....แท้จริงแล้วรางวัลนั้นมิใช่สาระอันใดในการเขียนหนังสือของปลายแปรง

ก็อาจจะเหมือนการมาถ่อมตัว....แต่ถ้ามีโอกาสคุยกันกับปลายแปรงก็จะเข้าใจค่ะ

ก่อนหน้านี้คุยกับพี่โดมมาพอสมควรว่าดีใจที่ได้แค่รางวัลชมเชย
เพราะถ้าได้รางวัลชนะเลิศมาก็เท่ากับมีปลอกสวมคอ
ผลงานชิ้นต่อๆไปก็จะเป็นปลายเชือกที่จะรัดหรือจะคลายเชือก

เพราะฉะนั้นจึงดีใจที่ได้แค่นี้ ถึงไม่ได้อะไรเลย เพียงมีชื่อเข้ารอบก็โอเคแล้ว
เหมือนเราทำข้อสอบแล้วสอบผ่านในมาตรฐานทั่วไป
โดยไม่ต้องได้ที่หนึ่งของห้อง

"เพราะชีวิตมิใช่การปีนไต่ไปบนฟ้า
แล้วปักธงบนยอดภู
เพื่อกู่ก้องบอกโลกว่าข้ามาถึง"

บอกตัวเองเช่นนั้นเสมอมา...เพราะว่าการได้เดินเลียบชายเขา ชมนกชมไม้ ไล่เลาะลำธารอยู่ข้างล่างนั้น
มันสบายกว่ากันเยอะ......ขี้เกียจปีนเขาน่ะท่าน คือ เป็นพวกรักสบายไม่ยอมออกเหงื่อปีนป่ายให้เหงื่อตกง่ะ.....555


ขอบคุณแรงใจทุกท่านค่ะ...วันนี้ไม่ได้ไปแวะหาใครนะคะ
เพราะว่ามาขโมยเน็ตข้างบ้านใช้
เขาเปิดไวร์เลสน่ะ....น้องชายตานุไปแอบดูดมาเลยรีบใช้

อย่าคาดหวังกะปลายแปรงมากเลยค่ะ...เดี๋ยวก็พวกเฉื่อยแฉะเหมือนเดินน่ะแหละ
รางวัลก็คือรางวัล...ตั้งไว้ให้รู้ว่ารางวัล

แต่ตัวเรานั้น...ต้องอยู่เหนือรางวัล...สำราญบานใจ...เหอๆ

อย่าลืมหาผ้าไหมมาพันคอด้วยล่ะเจ๊
ส่วนตานุ.....ต้องสวมหมวกไบเล่ สะพายย่าม เอาน่ะ นานๆครั้ง เต็มที่เลยเจ๊(เสื้อคอกระเช้ากางเกงเล ถอดไว้ที่บ้านก่อนนะ)

วันพรุ่งนี้ คือวันเปิดตัวหนุ่มข้างกายของพี่ปลายแปรง 555+

แหม...อ่านประกาศแล้ว ดูดีมีสาระเหลือเกิน แต่ตอนออนไลน์คุยกัน ไม่เห็นมีเรื่องอะไร นอกจากเรื่องคลิป
555+
อันนี้คุยในที่ลับ เอามาไขในที่แจ้ง

สงสัย เขาลาบงัวหน้อยกันไปถึงไหนแล้ว

อิอิ

หิว


(มันมาถูกเทศกาลกะเขาไหมเนี่ย)

ตะแลม ตะแลมๆ
เดี๋ยวส่งน้านพ ไปร่วมร้องเพลงยินดี
ในงาน ลาบงัวหน้อย นะเจ้า ปี้สาว

** เจ้าตัวดีของพี่นั่นแหละ ว่าตะว่า เด็กในช่องคอมเม้นท์นี้มานเป็นไผ
ดิก...ดิก... ได้กวนแต้ๆ เจ้า

*** หนู(หมู) ยังไม่ตายค่ะ

แอบดีใจด้วยครับ...

เสือจ้ะถ่ายคู่กับปลายแปรง สวย ๆ กันทั้งนั้นเลยนะเนี่ย (สวยด้านหลัง อิอิ)



ปล.ยืมยูสเซอร์เนมของเสือจ้ะมาป่วนครับ / ธาร

ใครเป็นใครในภาพถ่ายข้างบน

ไล่จากซ้ายไปขวาก็แล้วกัน

คนแรก...แก้มหอม
สอง...พี่โดม
ี่สาม...ตานุของปลายแปรง
สี่...เสือจ้ะ
คนที่5-7 ใครหนอ
แปด...พี่ชมัยภร นายกสมาคมนักเขียนฯ
เก้า...ใครน้อ
สิบ...คุณกฤษณา อโศกสิน ประธานมูลนิธิสุภาว์ เทวกุลฯ
สิบเอ็ด...ตัวแทนจากสำนักพิมพ์นานมีบุ๊คส์
สิบสอง...ใครหนอ
สิบสาม...ปลายแปรง

จบข่าว

แม่ชีอยู่ด้านขวา โคโยตี้อยู่ด้านซ้าย
ใช่หรือเปล่า
555

มายินดีที่นี้อีกครั้ง
เมื่อวานพี่ไปเชียงดาว ภูเชียงดาว ชวนไปร่วมงานค่ายเยาวชน เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม นอนค้างบ้านภู

เขาก็เลยเล่าเรื่องหนังสือของปลายแปลงและจานตากปลาเค็มที่ทันสมัยที่สุดด้วย

พุงที่ไปผ่ามาสนิทหรือยัง

ป่านนี้เจ้าตัวคงอยู่ที่สุราษฎร์ (งานศพปู่ตานุ) จึงคงจะยังไม่ได้เข้ามาดูภาพที่คุณโดมถ่าย

เห็นฉมังฉายแล้วรู้สึกว่า คันศีรษะแทน

ที่สำคัญคือคนละฟอร์มกันเลยกับตอนยังทำงานธนาคาร

ฝากสวัสดีไปยังธารดาว คราวที่แล้วเธอก็ได้รางวัลนี้ เรื่องเจ้าชาย คราวหน้าเตรียมคว้านานมี นะ

สวัสดี แพรจารุ ตอนนี้ทางใต้ร้อนเป็นบ้า

ลุงมางานของสองคนนี้ไม่ได้เพราะน้องสาวป่วยหนัก แต่ตอนนี้ดีขึ้น แต่มีข่าวการจากไปของพ่อของคนในวงการอีกราย

พ่อของธารา ศรีอนุรักษ์ หรือ ธาร ธรรมโฆษณ์ เสียแล้วที่ร่อนพิบูลย์ เผาศพวันพฤหัสบดีนี้

ว้าว.......................

ยินดีด้วยจ๊ะเจ้ หนูโหน่งดีใจด้วยจิงๆแต่รู้อยู่ว่าเจ้ก้อคือเจ้ สุขใจแค่พอดี แต่คิดว่าเจ้น่าจะมีกำลังใจมากขึ้นในการเพียรสร้างงานมานานนับสองทศวรรษ หะ หะ
คิดถึงเน้อ

ว้าว ตะละแม่ปลายแปรงโชว์โฉมแล้ว
(แต่ดูหน้าตาไม่ค่อยเบิกบานเลยนะคะ เหนื่อยเหรอคะ หรือผ้าถุงกัด อิอิ)
ยินดีด้วยๆๆจ้ะ
ตกลงวันนั้นเราไม่สามารถไป ใจแทบขาด เฮ้อ
งานหนังสือปีนี้ตกลงไม่ได้ไปสักวันเลย
ได้ข่าวว่ามีตากล้องคู่ใจถ่ายรูปให้ด้วย กิ้วๆ
แล้วจะจองซื้อเล่มนี้อ่านให้ได้ที่นานมีจ้ะ ส่งข่าวด้วยนะๆ

ขอแสดงความยินดีด้วย จากใจนะคะ

น่าปลื้มใจเอามากๆ และชื่นใจไปด้วยคน งานเขียนที่ตั้งใจทำแล้วได้รางวัล เป็นเหมือนกำลังใจดีๆ ที่ทำให้เรามีแรงขับ จะคิดงานดีๆ ต่อๆไป

ป่านนี้กลับบ้านหรือยังหนอ

แหม!! ไม่ธรรมดาเลยนะคะ
จนทางกองฯ ต้องจัดสรรรางวัลให้เป็นพิเศษ

ขอ(พระ)โทษค่ะ
ที่มาร่วมแสดงความยินดีช้าไปมาก ๆ

แต่ก็ขอยินดีด้วย ด้วยความจริงใจค่า

"ข้าพเจ้าขอสัญญาว่าจะหาซื้อมาอ่านให้จงได้"