Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2553
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
8 มิถุนายน 2553
 
All Blogs
 
เมื่อเขาเป็นเด็ก



ในวัยเด็ก ผมมี 2 โลก หนึ่งคือโลกโรงเรียน นักเรียนรุ่นเดียวกัน ส่วนใหญ่เป็นเด็กในกรอบ เรียบร้อย อีกโลกหนึ่ง เป็นโลกนอกโรงเรียน เป็นเพื่อนเล่นหลังจากกลับมาจากโรงเรียน หรือวันหยุด พอขึ้นเรียนชั้นประถมห้า โลกที่สองของผมก็สมบูรณ์ เพราะเพื่อนที่ชอบลุยไหนลุยกันไม่ได้เรียนหนังสือต่อ พวกมันต้องช่วยพ่อแม่ทำมาหากิน

ว่าที่จริงแล้ว ผมมีความสุขกับโลกนอกโรงเรียนมากกว่า เป็นโลกของลูกผู้ชาย ชิงไหวชิงพริบ ใช้เล่ห์เหลี่ยม ถึงกระนั้นก็ยังมีมิตรภาพที่ดี ผมทำตัวในทั้ง 2 โลกแตกต่างกันลิบลับ โลกโรงเรียน ผมจะเงียบๆ ไม่แสดงตัว ชอบออมพลัง ส่วนโลกนอกโรงเรียน ผมจะโลดโผนโจนทะยาน เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายอย่างไม่น่าเชื่อ

ผมชอบกีฬากระโดดค้ำถ่อ เอาเชือกมาขึง แล้วใช้ไม้ไฝ่ถ่อกระโดดข้าม ไปดูหนังจีนกำลังภายใน เห็นพระเอกฝึกนอนบนเชือกเส้นเดียว พอกลับมาบ้าน จัดแจงผูกเชือกระหว่างต้นมะม่วง 2 ต้น แล้วขึ้นไปนอนบนเชือก บางวันนอนบนเชือกจนดึกดื่น ว่ายน้ำจับเรือโยงดูจะเป็นของธรรมดา เคยขึ้นไปเดินบนหลังคาบ้านเพียงเพื่อเก็บว่าวตัวเดียว หรือตกจากต้นไม้เดินไม่ได้เป็นเดือน



เจ้าแกละ เด็กรุ่นน้อง บึกบึน แข็งแรงอย่างมะขามข้อเดียว มันเป็นลูกทีมบอลกระจอกๆของเราที่อาจหาญไปท้าเตะบอลกับนักเลงต่างถิ่น ความแข็งแกร่งของมันทำให้ผมเบาใจอยู่ลึกๆ ทั้งที่มันไม่น่าจะช่วยอะไรผมได้

ตอนนั้นเจ้าแกละอายุราวสิบสองสิบสามขวบ มันชอบมาที่บ้านผม แล้วดอดไปที่ใต้ถุน ดมน้ำมันเบนซินครับ มันยกแกลลอนขนาดใหญ่สูดดมอย่างเมามัน พอสูดกลิ่นเบนซินเข้าเต็บปอด ไอ้แกละจะหัวเราะร่วนด้วยความสุข ทางบ้านผมต้องเอาน้ำมันซ่อนเจ้าแกละ เพราะสงสารมัน หรือกลัวน้ำมันหกก็ไม่ทราบได้ (ที่บ้านใช้เบนซินใสเครื่องยนต์รดน้ำผัก)

เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ ผมไม่ได้ข่าวคราวจากมันอีกเลย วันหนึ่งกลับไปที่บ้าน มีคนมาบอกว่าเจ้าแกละกลายเป็นเสือร้ายไปซะแล้ว



เพื่อนในใลกนอกโรงเรียนอีกพวกหนึ่ง ค่อนข้างนักเลง ชอบชกต่อย อาจเป็นเพราะผู้ใหญ่ชอบให้ท้ายเสมอ

วันหนึ่งผมไปเที่ยวงานวัดกับกลุ่มนี้ เราดูหนังกลางแปลง ก่อนกลับบ้านจะแวะกินข้าวต้มให้หนังท้องตึง ไม่เคยกินอะไรอร่อยเท่ากับข้าวต้มงานวัด

เมื่อเรากินข้าวต้มหมดแล้ว ก่อนลุกออกไป เพื่อนผมที่เป็นพี่น้องกัน 2-3 คน มันอวดอุตริผิดมนุษย์ (ทำอย่างไรนั้น...เขียนไม่ได้ครับ เดี๋ยวเด็กๆเอาอย่าง) จนผมประหลาดใจ ได้แต่นั่งมองมันตาปริบๆ เอาเป็นว่าคนที่มากินที่หลังเรา กินอะไรไม่รู้ที่ไม่ใช่น้ำปลา น้ำตาล จากเครื่องปรุงบนโต๊ะ เพื่อน 2 ใน 3 คนนี้อายุยังไม่ถึง 20 ก็เสียอนาคต เมื่อมีส่วนในการทะเลาะวิวาทครั้งหนึ่งและมีคนตาย



ส่วนเพื่อนในโลกโรงเรียน เพื่อนสนิทคนหนึ่ง หลังจากจบ มัธยมต้น ไม่เจอมาสิบปี วันหนึ่งผมเจอเพื่อนคนนี้ที่สีลม เดินสวนกัน ผมกำลังจะอ้าปากทักทาย มันคงมีธุระด่วนมาก เพื่อนบอกว่า "เฮ้ย...ไว้เจอกันวันหลัง" แล้วเดินสวนกันไป วันหลังจริงๆครับ หลังจากนั้นอีก 10 ปีจึงเจอกัน เดี๋ยวนี้รับราชการระดับสูง

อีกคนหนึ่งเป็นนักขายมาตั้งแต่เด็กประถม มีงานวัดฉายหนักกลางแปลงที่ไหน ผมจะเห็นเพื่อนคนนี้ขายหนังสือพิมพ์รองนั่งเป็นประจำ ขายตั้งแต่แผ่นละสลึง ราคาขึ้นมาเรื่อยๆ ตามราคากระดาษ ได้ค่าขนมไปกินที่โรงเรียนอย่างสบายๆ เดี๋ยวนี้เพื่อนคนนี้เป็นนักขายประกันระดับเซียน มันเคยบอกผมว่า ไม่ชอบอ่านหนังสือ ชอบพูดชอบฟังมากกว่า

การเขียนถึงเพื่อบางคนบางกลุ่มในวัยเด็ก ไม่ได้สะท้อนเสมอไปว่า สุดท้ายแล้วเขาจะมีชีวิตรุ่งเรือง หรือตกอับ เพียงเพราะผ่านหรือไม่ผ่านการศึกษาในระบบโรงเรียน แต่หากมองย้อนกลับไป คนที่เรียนเก่งที่สุด มักพอใจกับชีวิตการงานที่มั่นคง ไม่ค่อยโลดโผนโจนทะยานเหมือนเพื่อนบางคนที่เรียนไม่เก่ง แต่สุดท้ายเอาตัวรอดได้ จนเพื่อนฝูงแปลกใจไปตามๆกัน


Create Date : 08 มิถุนายน 2553
Last Update : 8 มิถุนายน 2553 20:51:50 น. 14 comments
Counter : 1508 Pageviews.

 
เห็นมาหลายๆคน
คนที่เรียนหนังสือเก่งใน รร.ไม่ใช่จะประสบความสำเร็จเสมอไป
คนที่กลางๆหรือติดจะโลดโผน
จะประสบความสำเร็จในชีวิตมากกว่าค่ะ



มุมหนึ่งจากรถไฟเหนือสะพานข้ามแม่น้ำแคว..ค่ะ
ถ่ายมาฝากเพื่อนบล็อคโดยเฉพาะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:16:49 น.  

 
โบราณว่า"ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด"

การศึกษาของเราเน้นแต่เรื่องเรียนจนเกินไป ไม่มีทักษะในการดำรงชีพ อนาคตของชาติ คงแย่

ชีวิตวัยเด็ก มองย้อนกลับไป เป็นบทเรียนที่หาไม่ได้ในห้องสมุดนะคะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:52:47 น.  

 


หวัดดีค่ะคุณอิม
สบายดีนะคะ...
ใช่ค่ะ เพื่อน ๆ หลายคน พอผ่านมาเป็นสิบ ๆ ปี
ก็เปลี่ยนไปแบบไม่น่าเชื่อ
หมายถึง สมัยเรียนเค้าเรียนเก่งมาก
แต่กลับรับราชการที่อาจจะชั้นสูงแล้ว
แต่ก็ไม่หวือหวาเท่าพวกที่ตอนเรียนธรรมดา ๆ
แต่กลับสร้างเนื้อ สร้างตัว ได้ร่ำรวยแบบผิดคาดอ่ะนะคะ ฮ่า ๆ ๆ
ปล. มีความสุขมาก ๆ นะคะ


โดย: มินทิวา วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:6:46:38 น.  

 

Glitter Graphics - GlitterLive.com

สวัสดียามเช้าค่ะคุณim อ่นแล้วคิดถึงเพื่อนวัยเด็กเหมือนกันค่ะ ขอให้วันนี้เป็นวันที่สดใส มีความสุขมากมายค่ะคุณim


โดย: เกศสุริยง วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:7:15:45 น.  

 
สวัสดีวันสีเขียวค่ะ ติ๊กชอบภาพทุกภาพค่ะ ดูเป็นธรรมชาติสมัยเก่าดี การใช้ชีวิตในวัยเรียนเป็นเรื่องสนุกมาก ทุกวันนี้จะสอนลูกเสมอว่าใช้ชีวิตในวันเรียนให้คุ้มนะ เพราะจะเป็นเรื่องที่ตัวเราต้องจำไปตลอด(เรื่องดีๆ) และจะผ่านไปเร็วมาก


โดย: ไผ่สวนตาล วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:14:01:33 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:7:37:41 น.  

 
หวัดดีค่ะพี่อิมอ่านแล้วทำให้นึกถึงเพื่อนสมัยเด็กหลายคนนะคะ พบว่าหลายคนเรียนไม่เก่งแต่ตอนหลังไปได้ดิบได้ดี ก็มีเหมือนกันนะคะ มันเหมือนการวิ่งมาราธอน ต้องวัดกันในทางยาวค่ะ


โดย: popang (popang ) วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:8:29:18 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรที่มอบให้หมิงหมิงนะครับพี่



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:21:30:24 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรที่มอบให้หมิงหมิงนะครับพี่



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:21:30:31 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
แวะมาทักทายยามสายๆของวันศุกร์ค่ะคุณim ขอให้มีความสุขเหมือนกับชื่อวันนะคะ


โดย: เกศสุริยง วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:10:49:54 น.  

 
สวัสดีวันสีฟ้าค่ะ วันนี้ฝนไม่ตกอากาศแจ่มใสดีค่ะ


โดย: ไผ่สวนตาล วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:14:45:36 น.  

 
มาตามคุณ IM ไปอ่านตะพาบค่ะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:15:50:30 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณ IM ไม่ได้แวะมาเสียนานเพราะยุ่งทั้งงานราษฎร์งานหลวง วันนี้เข้ามาก็ยิ้มอีกแล้ว....อ่านเรื่องเล่าแล้วเหมือนย้ออดีตเลยค่ะ....

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ


โดย: sansook วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:7:39:30 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:7:56:13 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Insignia_Museum
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 66 คน [?]




ความตั้งใจในการทำบล็อกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เริ่มต้นด้วยการเขียนถึงถิ่นที่อยู่ในวัยเด็ก ต่อมาเป็นเรื่องเครื่องหมายต่างๆ เรื่องศิลปะ ภาพถ่ายในยุคก่อนๆ อาหารการกิน และอะไรต่อมิอะไรที่ประสบพบเห็น สนใจอะไรขึ้นมาก็อยากรู้ให้มากขึ้น กลุ่มเนื้อหาจึงแตกแขนงไปเรื่อยๆ
New Comments
Friends' blogs
[Add Insignia_Museum's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.