|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
สวนมะเขือ

มะเขือเป็นผักในครัวเรือนไทยมาแต่โบราณ นอกจากผัดแล้ว หากนำมาเผาไฟให้สุก ลอกเปลือกออก จิ้มน้ำปลาบีบมะนาวซอยหัวหอมและพริกขี้หนู กับข้าวสวยร้อนๆ ใครเอาสะเต็คมาแลกก็ไม่ยอม แต่ถ้าเปรียบเปรยอาการอย่างหนึ่งว่าอ่อนปลวกเปียกเหมือกับมะเขือเผา ชายหนุมและไม่หนุ่มทั้งหลายคงไม่อยากได้ยิน
ในยุคหนึ่งการปลูกมะเขือยาว ทำให้ชาวสวนที่ดำเนินสะดวกเงยหน้าอ้าปากได้ เรียกว่าอยู่ดีมีสุขเชียวหละ สวนที่บ้านผม ร้อยละเก้าสิบจะเป็นมะเขือยาว ส่วนที่เหลือจะเป็นมะเขือพวง และมะเขือจาน
มะเขือยาว ลำต้นมีความสูงไม่เกินเมตร มีขนนุ่มและสั้นปกคลุม หรืออาจมีหนามเล็ก ๆ ส่วนบนจะแตกกิ่งก้านมีใบหนาทึบ ลักษณะของใบเป็นรูปค่อนข้างกลม ใต้ท้องใบจะมีขนอยู่ด้วย มะเขือเป็นพรรณไม้เจริญเติบโตได้ดีในดินร่วนซุย ต้องการน้ำและความชื้นในปริมาณปานกลาง ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ด

ชาวสวนปลูกมะเขือบนร่องสวน แบ่งเป็น 2 แถว เมื่อเริ่มเก็บผลได้ จะจ้างคนที่ชำนาญในทางตัดมะเขือ เขาจะต้องปิดหน้าปิดตาอย่างกับไอ้โม่ง ละอองที่ต้นมะเขือช่างร้ายกาจนัก หากขนเล็กๆเขาไปในลำคอจะคันยิบๆ ถูกบริเวณลำตัวก็จะคันคะเยอ คนตัดจะมีมีดอันเล็กๆติดตัว ต้องลับมีดให้คมอยู่เสมอ เขาจะใช้มีดตัดขั้วมะเขือ
เมื่อแสงแห่งรุ่งอรุณเริ่มจับขอบฟ้า เวลาเริ่มต้นงานสวนก็มาถึง คนตัดมะเขือจะลุยกันร่องละ 2 คน เรียงหน้ากระดาน ครั้งละไม่เกิน 4 คน ต้องตัดสินใจเองว่าผลใดกำลังได้ที ไม่อ่อนไม่แก่จนเกินไป ภาระกิจนี้จะทำกันวันเว้นวัน เมื่อต้นโตเต็มที บางทีเราแทบมองไม่เห็นคนที่ก้มๆ เงยๆในดงมะเขือ ยังไม่เคยเห็นพวกผู้ชายรับจ้างทำงานนี้
เมื่อตัดมะเขือจนฟ้าแจ้งจางปางแล้ว สาวๆต้องออกจากร่องสวนมาพักข้างนอก กินข้าวต้มหรือไม่ก็โอวัลตินร้อนๆ อิ่มท้องแล้วจึงฮึกสู้อีกรอบ กว่าจะเก็บเสร็จบางครั้งใช้เวลาถึงครึ่งค่อนวัน ถ้าเป็นช่วงที่มะเขือราคาดี ออกผลน้อย คนตัดมะเขือก็สบายไปด้วย แปดโมงเช้าก็เสร็จแล้ว ได้ค่าจ้างเท่ากับวันที่ตัดมะเขือดกๆ ถั่วเฉลี่ยกันไป

ผมมักถูกใช้ให้พายเรือมะเขือ การพายเรือไม่ได้ยุงยากอะไร นั่งไปบนเรือขนาดเล็ก พายลัดเลาะไปตามร่องน้ำภายในสวน ตรงดิ่งไปที่คนตัดมะเขือ รับเข่งเล็กๆจากคนตัดมาเทลงเข่งบนเรือ เมื่อเข่งบนเรือเต็มแล้ว ที่นี้คนพายเรือจะอยู่บนเรือก็ไม่ได้ ต้องเดินท่องน้ำ ก้าวเท้าไปในดินเหลวๆ เข็นเรือไปตามร่องน้ำ พามะเขือไปรวมกันที่หัวถนน ทำอย่างนี้วันละหลายเที่ยว
เด็กๆอยู่ในวัยเรียนชั้นมัธยม มีกำลังวังชาพอจะช่วยพ่อแม่ได้ เรื่องที่ผมอึดอัดเวลาพายเรือขนมะเขือไปถึงจุดนัดพบ ไม่ใช่เพราะงานหนัก หรือเหนื่อย ที่หนักใจเพราะไม่รู้จะคุยอะไรกับคนตัดมะเขือ จะคุยเรื่องตรีโกณมิติ หรือเรขคณิต เห็นที่จะไม่เข้าใจกันเป็นแน่ จึงต้องนิ่งๆเงียบๆไปอย่างงั้น
เมื่อมะเขือมากองรวมกันที่หัวถนนแล้ว เลือกที่มีหนอนกินแยกออกไป แล้วเลือกที่สวยๆวางเรียงในหลัวที่ทำด้วยไม้ไผ่สานแข็งแรงซึ่งมีคม อาจบาดมือได้ง่ายๆ หากไม่ระวัง ก่อนวางมะเขือลงหลัว จะต้องใช้ใบตองรองก้นและรอบๆ ป้องกันมะเขือช้ำ เราใช้ใบตองจากต้นกล้วยน้ำว้า นี่เป็นเหตุให้ต้นกล้วยที่บ้านผมใบโกร๋นแทบทุกต้น

การปลูกมะเขือไม่ใช่ปลูกแล้วงอกงามเก็บขายได้ทันที มีความยุ่งยากมากมาย นับตั้งแต่การรดน้ำ การใส่ปุ๋ยเคมี การฉีดยาฆ่าแมลง พวกแมลงนี่ก็แปลก พ่อรุ่นพ่อรุ่นแม่ของมันตายไป รุ่นลูกของมันดันดื่อยา หากใช้ยาชนิดเดิม ไม่มีทางปราบมันได้ ชาวสวนจึงมักใช้ยาแรงขึ้นเรื่อยๆ
ในวัยขนาดนั้น ผมคิดว่าหากเอามะเขือที่เก็บมาล้างน้ำให้มาก น่าจะช่วยคนกินให้ปลอดภัย ด้วยความคิดนี้ ผมมักจะราดน้ำ โดยใช้น้ำในคลองตักขึ้นมาราดไปที่หลัวที่มีมะเขืออยู่เต็ม น้ำจะไหลผ่านมะเขือลงสู่ลำคลองตามเดิม ทำเช่นนั้นหลายรอบหลายเที่ยว จนคิดว่าสารเคมีที่ติดตามมะเขือละลายหายไปกับสายน้ำ
หลังจากที่มะเขือชุ่มฉ่ำด้วยน้ำ เมื่อสะเด็ดน้ำแล้ว ก็ได้เวลาปิดฝาหลัว ฝาทำด้วยไม่ไผ่สาน ผูกติดกับหลัวด้วยเชือกทำจากต้นลาน แล้วชั่งน้ำหนัก แต่ละหลัวหนักประมาณ 50-60 กก.
มะเขือถูกลำเลียงไปเป็นอาหารคนเมืองหลวงจำนวนมาก ขออย่าวิตกกังวลไปเลยครับว่าจะมีสารพิษเจือปนถึงอันตราย มิฉะนั้นจะกินยำมะเขือเผาไม่อร่อย ผมคิดว่ามะเขือน่าจะเป็นผักที่ล้างสารเคมีออกได้ง่ายที่สุด อย่างที่ผมเคยทำมาแล้ว...
Create Date : 31 ตุลาคม 2552 |
Last Update : 9 มกราคม 2553 21:01:41 น. |
|
31 comments
|
Counter : 4455 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: หนูเมเปิล วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:10:35:52 น. |
|
|
|
โดย: popang (popang ) วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:19:04:58 น. |
|
|
|
โดย: หน่อยอิง วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:20:21:41 น. |
|
|
|
โดย: นักล่าน้ำตก IP: 111.84.71.203 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:56:45 น. |
|
|
|
โดย: หยุ่ยยุ้ย วันที่: 1 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:09:23 น. |
|
|
|
โดย: ลุงแว่น วันที่: 1 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:42:54 น. |
|
|
|
โดย: ลุงแว่น วันที่: 1 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:49:32 น. |
|
|
|
โดย: mutcha_nu วันที่: 1 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:18:26 น. |
|
|
|
โดย: Fullgold วันที่: 1 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:25:46 น. |
|
|
|
โดย: แม่ซานเดอร์ วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:31:10 น. |
|
|
|
โดย: มินทิวา วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:4:20:42 น. |
|
|
|
โดย: หน่อยอิง วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:47:05 น. |
|
|
|
โดย: sushiha วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:56:48 น. |
|
|
|
โดย: Fullgold วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:14:50 น. |
|
|
|
โดย: บลูยอชท์ วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:42:06 น. |
|
|
|
โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.95.48 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:06:28 น. |
|
|
|
โดย: ครูชรา IP: 117.47.57.215 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:34:08 น. |
|
|
|
โดย: YUCCA วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:1:17:16 น. |
|
|
|
โดย: sansook วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:52:03 น. |
|
|
|
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:12:28 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:42:10 น. |
|
|
|
โดย: YUCCA วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:2:02:01 น. |
|
|
|
โดย: ลุงแว่น วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:6:23:01 น. |
|
|
|
โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:45:25 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 66 คน [?]

|
ความตั้งใจในการทำบล็อกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เริ่มต้นด้วยการเขียนถึงถิ่นที่อยู่ในวัยเด็ก ต่อมาเป็นเรื่องเครื่องหมายต่างๆ เรื่องศิลปะ ภาพถ่ายในยุคก่อนๆ อาหารการกิน และอะไรต่อมิอะไรที่ประสบพบเห็น สนใจอะไรขึ้นมาก็อยากรู้ให้มากขึ้น กลุ่มเนื้อหาจึงแตกแขนงไปเรื่อยๆ
|
|
|
|
|
|
|
|