|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
"ลุงซ้ง" คนโกยดิน

การทำสวนอย่างชาวดำเนินสะดวก จะขุดเป็นร่องๆ มีน้ำหล่อเลี้ยง มีคันดินกันน้ำท่วมรอบขนัดสวน หมั่นถอนหญ้า เห็นพื้นดินโล้นๆ สะอาดเอี่ยม เดินได้ไม่ระคายเท้า
สมัยก่อนอาชีพที่ต้องใช้พลกำลังมาก ก็มี แบกหาม ขุดดิน และโกยดิน เป็นอาชีพของลูกผู้ชายโดยเฉพาะ พวกผู้หญิงก็จะรับจ้างเก็บผัก ถอนหญ้า ปลูกผัก มีการแบ่งหน้าที่กันชัดเจน
"โกยดิน" ในที่นี้หมายถึงเอาดินจากใต้น้ำ อาจเป็นในคลอง ท้องร่องน้ำในสวน นำขึ้นไปวางในที่ที่จะเสริมดิน ไม่มีการใช้เครื่องทุ่นแรง อาชีพโกยดินจะต้องใช้ความชำนาญ ต้องมีร่างกายที่แข็งแรง มีลำแขนที่เรียกว่ามะขามข้อเดียว อุ้มก้อนดินได้ลูกโตๆ ได้ค่าแรงมากกว่าอาชีพอื่น แถมมีข้าวต้มเลี้ยงรอบบ่ายด้วย

งาน "โกยดิน" ไม่มีวันจบวันสิ้น ในร่องสวนแต่ละขนัด จะมีจำนวนร่องแตกต่างกันไป อาจเป็น 10 ถึง 20 ร่อง จะมีการโกยดินเสริมขอบร่องอย่างน้อยปีละครั้ง จะควักดินจากใต้น้ำยกขึ้นไปแปะที่ข้างร่องแล้วเกลี่ยให้เรียบ ทำเหมือนช่างโบกปูน
การโกยดินอีกแบบหนึ่งคือการโกยดินเสริมคันดินรอบขนัดสวน จะควักดินจากลำคลอง หรือลำประโดง แล้วส่งต่อกันขึ้นไปวางบนคันดินอีก 2-3 ทอด ก้อนดินแต่ละเที่ยวคงจะหนักเท่ากับกระดาษ A4 ซ้อนกัน 5 รีม ลูกจ้างโกยดินบางคนเคยเป็นนักมวยมีชื่อจากเวที่มวยดังใน กทม. มาแล้ว เมื่อว่างเว้นจากการชกมวย ก็มายึดอาชีพโกยดินไปพลางๆก่อน
ถึงแม้ว่าจะเป็นการควัก หรือตักดินด้วยมือเปล่า คนโกยดินก็ต้องเรียนรู้วิธีโกยที่ถูกต้อง ไม่โกยดินชิดตะลิ่งมากเกินไป เดี๋ยวจะทำให้ร่องพัง หรือคันดินทรุดได้ การโกยดินจะต้องตักดินไปตามลำดับ ทำเหมือนกับตักขนมหม้อแกงที่ค่อยๆเริ่มจากริมๆ ไม่ใช่ตักตรงกลางจนเละ
ท่าการควักดิน แล้วแต่ความถนัด หากโกนดินก้อนใหญ่ จะใช้เท้าเหยียบๆเป็นขอบสี่ด้าน แล้วจึงเอามือตัดด้านใต้ฐานของดิน จะได้ก้อนดินรูปสี่เหลี่ยมสวยงาม ส่วนการโกนดินแปะข้างร่อง จะใช้มือกางระหว่างนิ้วโป้ง กับอีก 4 นิ้ว กดไปบนดินเหลว เอามือทั้งสองข้างช้องเข้าหากัน จะได้ดินขนาดย่อม นำไปแปะข้างร่อง เป็นคันดินเล็กๆไปตลอดร่องเพื่อเวลารดน้ำผัก น้ำจะได้ขัง ไม่ไหลออกหมด
คนโกนดินจะมีมือใหญ่มาก มีเส้นเอ็นเส้นเลือดขึ้นโปนที่เดียว ตามฝ่ามือ นิ้วมือ เต็บไปด้วยบาดแผลไปทั่ว ทั้งแผลเก่าและแผลใหม่ การถูกหอยบาดบ้างขณะโกยดิน จึงเป็นเรื่องธรรมดา ไม่เคยเห็นคนโกยดินใช้ยาเหลือง ยาแดงใส่แผล

ครอบครัวเรามี "ลุงซ้ง" รับจ้างโกยดินให้กับสวนของเราโดยเฉพาะ เราสร้างกระท่อมน้อยๆให้อาศัยพักนอน กระท่อมหลังคามุงจากมีไม้รวกขัดล้อมรอบ ที่นอนยกพิ้นไม้กระดานสูงราว 1 เมตร เพื่อแยกสัดส่วนกับงูเงี้ยวเขี้ยวขอ
ในกระท่อมของลุงซ้ง ไม่มีอะไรมาก มีชุดหล่อๆ 1-2 ชุด และกางเกงจีนใส่ทำงาน ที่แขวนเสื้อก็ใช้กิ่งมะม่วงแห้งๆ ผูกเชือก เท่านี้ก็เก๋ไก๋แล้ว บางมื้อลุงซ้งจะต้องหุงหาอาหารเอง กินง่ายอยู่ง่าย ส่วนมากแล้วทางบ้านก็จะเอากับข้าวไปเผื่อ
ลุงซ้งเป็นคนช่างคุย มักจะเล่าความหลังให้ฟังบ่อยๆ ว่า เคยมีครอบครัวที่มั่นคง มีสวนทำกินเป็นหลักฐาน ฐานะอยู่ในขั้นดี ลูกชายโตเป็นหนุ่มแล้ว แต่ไม่เคยเล่าต่อว่าที่แยกจากภรรยามาอยู่ที่ดำเนินฯในกระท่อมเล็กๆด้วยสาเหตุอะไร

ลุงซังมีตารางพักผ่อนที่คาดไม่ถึง ทุก 2 สัปดาห์จะต้องนั่งรถประจำทางไปเยาวราช กทม. แกกระซิบกระซาบให้ฟังว่า จะไปแถวๆสามแยกเยาวราชตามประสาหนุ่มโสด แต่ไม่ได้เล่าให้เด็กๆฟังว่าแถวนั้นมันมีดีอะไร เห็นแต่พวกผู้ใหญ่หัวเราะกันคิกคักเวลาลุงซ้งเล่าเรื่องที่ไปเที่ยวมา
ลุงซ้งจะนุ่งกางเกงจีนเป็นประจำ ไม่เคยใส่เสื้อ จะใส่เสื้อเฉพาะวันที่เดินทางไปเที่ยวไกลๆ สำหรับงานบวช งานแต่ง งานศพ ลุงซ้งไม่จำเป็นต้องเสนอหน้าไปร่วมงาน จึงไม่มีรายจ่ายทางสังคม วันๆไม่ค่อยได้ใช้เงิน เหล้ายาปลาปิ้งไม่แตะต้อง อย่างดีก็แค่สูบยาใบจาก สุขภาพดีไม่เคยมีปัญหา
เรื่องการดูแลความสะอาดของร่างกายนั้น ลุงซ้งให้ความสำคัญมาก จะทำตัวหล่อเฟี้ยวตลอดเวลา ใช้น้ำมันใส่ผม หวีผมเรียบแปล้ โชว์หน้าอกที่เริ่มเหี่ยว ตอนนั้นลุงซ้งอายุราว 50 กว่าๆ แล้ว ดูยังไม่แก่นัก เพียงแต่ฟันฟางบางซี่จะหลุดไปบ้าง
ถึงแม้ลุงซ้งจะเป็นลูกจ้างประจำที่บ้าน นั่นมิได้หมายความว่าใครๆก็ใช้แกทำอะไรอื่นที่นอกที่เหนือจากการโกนดินได้ แกยินดีที่จะทำหน้าที่โกนดินอย่างเดียว แบกหามไม่ยุ่ง เก็บผักดายหญ้าไม่เอา สมัยนี้เรียกว่าผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง
ที่น่าเห็นใจลุงซ้งมาก ตอนแกต้องมาโกยดินที่ขนัดสวนด้านหนึ่ง ชาวบ้านแถวนั้นเลี้ยงหมู ขี้หมู หรือสิ่งปฏิกูลจากหมูจึงไหลลงตามน้ำมาที่ข้างสวน จนกลายเป็นดินโคลนเหลวๆ ลุงซ้งไม่ยี่หระกับภาระกิจนี้ ลงโกยดินอย่างไม่รู้สึกรู้สากับดินเลนที่ผสมน้ำล้างคอกหมูนั้นเลย

ผมจำไม่ได้ว่าลุงซ้งหายไปจากครอบครัวเราเมื่อไร เพราะผมต้องทิ้งชีวิตชาวสวนเข้ามาเรียนต่อที่ กทม. แต่ทุกวันนี้ยังจำสีหน้าของลุงซ้งที่ร่าเริง ไม่มีความทุกข์กับใครเขาสักกะนิดเดียว ในกระท่อมมุงจากหลังนั้น
Create Date : 20 กันยายน 2552 |
Last Update : 9 มกราคม 2553 20:59:50 น. |
|
44 comments
|
Counter : 9529 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.67.83.206 วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:7:26:36 น. |
|
|
|
โดย: มินทิวา วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:9:03:36 น. |
|
|
|
โดย: ผักแป้น วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:9:28:58 น. |
|
|
|
โดย: ลุงแว่น วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:9:45:58 น. |
|
|
|
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:17:48:44 น. |
|
|
|
โดย: หยุ่ยยุ้ย IP: 58.9.34.6 วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:18:20:53 น. |
|
|
|
โดย: popang (popang ) วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:19:27:52 น. |
|
|
|
โดย: popang (popang ) วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:19:53:58 น. |
|
|
|
โดย: อนันต์ครับ วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:20:27:03 น. |
|
|
|
โดย: ไผ่สวนตาล วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:0:18:36 น. |
|
|
|
โดย: Fullgold วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:14:48:41 น. |
|
|
|
โดย: Fullgold วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:15:13:15 น. |
|
|
|
โดย: คนชุมแสง วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:15:25:41 น. |
|
|
|
โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.88.227 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:16:52:25 น. |
|
|
|
โดย: ลุงบูลย์ IP: 118.173.119.140 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:19:09:22 น. |
|
|
|
โดย: มินทิวา วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:19:49:50 น. |
|
|
|
โดย: คนชุมแสง วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:9:08:22 น. |
|
|
|
โดย: คนชุมแสง วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:9:12:28 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:10:36:06 น. |
|
|
|
โดย: ลุงบูลย์ IP: 118.173.116.67 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:20:19:54 น. |
|
|
|
โดย: Why England วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:23:28:23 น. |
|
|
|
โดย: popang วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:9:05:43 น. |
|
|
|
โดย: โจโจ้ (คลองมอญ) IP: 125.27.181.46 วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:11:01:19 น. |
|
|
|
โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:12:28:44 น. |
|
|
|
โดย: บลูยอชท์ วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:14:56:40 น. |
|
|
|
โดย: ต.ต. (สกุลเพชร ) วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:21:19:54 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:8:05:16 น. |
|
|
|
โดย: c (chaiwatmsu ) วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:14:09:46 น. |
|
|
|
โดย: bite25 วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:20:26:44 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:22:38:46 น. |
|
|
|
โดย: ชมพร วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:2:12:15 น. |
|
|
|
โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:13:56:14 น. |
|
|
|
โดย: dj booboo วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:18:33:36 น. |
|
|
|
โดย: Fullgold วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:23:00:42 น. |
|
|
|
โดย: ตาติ๊ก...น๊ะน๊ะ..ครับ (สกุลเพชร ) วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:10:48:34 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 10 ตุลาคม 2552 เวลา:22:24:02 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 66 คน [?]

|
ความตั้งใจในการทำบล็อกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เริ่มต้นด้วยการเขียนถึงถิ่นที่อยู่ในวัยเด็ก ต่อมาเป็นเรื่องเครื่องหมายต่างๆ เรื่องศิลปะ ภาพถ่ายในยุคก่อนๆ อาหารการกิน และอะไรต่อมิอะไรที่ประสบพบเห็น สนใจอะไรขึ้นมาก็อยากรู้ให้มากขึ้น กลุ่มเนื้อหาจึงแตกแขนงไปเรื่อยๆ
|
|
|
|
|
|
|
|
การทำสวนเป็นทั้งศาตร์และศิลป์นะคะ
แค่การควักดิน ก็ไม่ง่าย ใช่สักแต่ควัก หรือโกย แต่ต้องทำอย่างเนี้ยบ
บล็อกวันนี้สวยงาม ภาพเขียนสวยมากกกกกกกกก
ภาพแบบนี้ ดูได้ไม่เบื่อ คนเขียนต้องลึกซึ้งกับชนบทไทยจริงๆ
ขอบคุณบล็อกดีๆเช้าวันหยุดค่ะ