|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
กินมันส่งไป

คำๆนี้ออกมาจากปากพ่อทุกครั้งที่บ้านเราไม่มีกับข้าว ไม่ใช่ว่าจนหรือขาดแคลน อาจหมายถึงทำงานมากจนไม่มีเวลาทำอาหาร หรือไม่มีจะกินจริงๆในมื้อนั้น หรือจับฉวยอะไรไม่ได้ หรือคนทำหน้าที่แม่ครัวขี้เกียจหุงหาอาหาร
ชีวิตชาวบ้าน อาหารแต่ละมื้อ บางครั้งต้องแกล้งลืมๆไปบ้าง บางทีน้ำปลาถ้วยเดียวกับขาวสวยสักถ้วยก็รอดแล้ว "กินมันส่งไป" จึงเป็นการแก้หิวด้วยวิธีการอย่างง่ายๆ แต่วิธีการนั้นจบลงในครัว การกิินอื่นๆ ที่ไม่ใช่ในครัวจึงไม่เข้าข่ายนี้ คำๆนี้บัญญัติขึ้นใช้เฉพาะในครอบครัวเรา ทำให้ทุกคนเป็นคนกินง่ายอยู่ง่ายอย่างไม่ต้องสงสัย
พวกเรากินข้าวกันจุ กินกับเพียงเล็กน้อย ยิ่งเนื้อหมูไม่ค่อยได้แตะ ยังดีที่ปลาทูไม่แพงนักพอได้กินบ้าง ส่วนใหญ่จะเน้นผัดผัก ผักจิ้มน้ำพริก เต้าหู้ราดด้ายเต้าเจี้ยว ไข่เจียว ไข่เค็ม บางทีเป็นมื้ออาหารที่น่ากลัวสักหน่อย เช่น กุ้งจ่อมหรือกุ้งหมักจนลืมเวลา ปูดองที่ไม่มีวันหมดอายุ เต้าเจียวที่มีเชื้อราขึ้นเป็นคราบขาวๆ หอยแมลงภู่ดองที่ต้องซอยตะไคร้มากๆเพื่อกลบกลิ่นกินกับหัวหอมแดง ตามด้วยข้าวเป่ล่าคำใหญ่ๆราวกับว่าไม่อยากให้ลิ้นรับรู้รสชาติของมักจนเกินไป มันเค็มจัดจ้านทุกอย่าง
"กินมันส่งไป" เพื่อให้รอดไปแต่ละมื้อ ผู้นำครอบครัวของผมเขาทำให้ดูเป็นตัวอย่างบ่อยๆ พวกเราก็ไม่ปริปาก ถ้าไม่อิ่ม หรือกับข้าวที่อยู่ตรงหน้ากินไม่ลง ยังมีผลไม้อื่นๆ ที่ไปเก็บไปหักเอามากินได้ ไม่ต้องใช้เงินแลก หากหาอะไรกินไม่ได้จะมีกล้วยน้ำว้ายืนพื้น ถ้าอดจริงๆจึงนึกถึงมัน กล้วยน้ำว้ารสชาติของมันแย่จริงๆสำหรับพวกเรา
อาหารที่จำได้แม่น และมีคำคำนี้ประกอบด้วยทุกครั้ง นั่นคือสายบัวสดๆที่เพิ่งเก็บมาจากร่องสวนจิ้มกับน้ำพริกกระปิ นี้เป็นเมนูหลักของครอบครัวของเรา
บางวันมีกับข้าวอยู่เต็มสำรับ แต่รสขาติน่าผิดหวัง พวกเราลงมติถึงความเป็นไปของอาหารมื้อนั้นก่อนนั่งล้อมวงว่า "กินมันส่งไป"
Create Date : 26 มีนาคม 2554 |
Last Update : 26 มีนาคม 2554 11:20:19 น. |
|
8 comments
|
Counter : 1309 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 26 มีนาคม 2554 เวลา:12:20:34 น. |
|
|
|
โดย: Popang (popang ) วันที่: 26 มีนาคม 2554 เวลา:12:43:40 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 26 มีนาคม 2554 เวลา:16:30:38 น. |
|
|
|
โดย: ลูกสาวเมืองโอ่ง (fuzz_zi3 ) วันที่: 26 มีนาคม 2554 เวลา:19:36:37 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 28 มีนาคม 2554 เวลา:8:43:39 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 28 มีนาคม 2554 เวลา:10:26:08 น. |
|
|
|
โดย: เรือนเรไร วันที่: 28 มีนาคม 2554 เวลา:10:37:53 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 66 คน [?]

|
ความตั้งใจในการทำบล็อกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เริ่มต้นด้วยการเขียนถึงถิ่นที่อยู่ในวัยเด็ก ต่อมาเป็นเรื่องเครื่องหมายต่างๆ เรื่องศิลปะ ภาพถ่ายในยุคก่อนๆ อาหารการกิน และอะไรต่อมิอะไรที่ประสบพบเห็น สนใจอะไรขึ้นมาก็อยากรู้ให้มากขึ้น กลุ่มเนื้อหาจึงแตกแขนงไปเรื่อยๆ
|
|
|
|
|
|
|
|
แล้วต่อด้วยขนมถ้วยละกันเน๊าะ อิอิอิ