- 22 Avril 10 ว่ากันไป

ว่ากันไป


What can I do?
เมื่อคืนเข้านอนแต่หัวค่ำ ด้วยหัวใจและร่างกายอ่อนล้า วันนี้ฉันลุกจากเตียงตอนตีห้าครึ่ง มันมีสิ่งที่ฉันต้องการได้ข้อมูลในสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับฉันในอนาคตดันไม่ใกล้ไม่ไกล เพื่อหยุดคิดหยุดกังวลจากความไม่รู้ เปิดคอมพ์ต่อเน็ต ได้ข้อมูลมาแล้ว โล่งใจ... ไปเปลาะนึง

แต่เส้นทางยังอีกยาวไกล และระหว่างทางท่าทางจะยุ่งเหยิงกว่านั้น เอาเถอด ทำใจนิ่งๆ ไว้ ทำงานประสานงานต้นฉบับไปตามหน้าที่

ช่วงบ่าย มีเรื่องให้อึดอัดใจอีกล่ะ ฉันถามวสันตาว่าสบายดีหรือเปล่า เธอน้ำตารื้นบอกว่าไม่โอเค เพราะเมื่อวานน้องสาวเพิ่งโดนไฟลวกใหญ่จากแก๊ซที่บ้านรั่ว ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาลและหมอบอกว่าต้องใช้เวลาถึงสามเดือนกว่าจะหาย แถมเป็นโรงพยาบาลเอกชนเสียด้วย ค่าใช้จ่ายน่าจะโขอยู่ พอฉันตั้งข้อสังเกตดังว่าไป เธอตอบมาว่า ไอ ว้อนต์ มาย ซิสเตอร์ น่าจะแปลคร่าวๆ ได้ว่า ฉันต้องการให้น้องสาวฉันมีชีวิตรอด

ฉันอึ้งไป จะให้ฉันทำอย่างไร จะให้ฉันพูดอย่างไร จะให้ฉันเสนอความช่วยเหลืออย่างไร ครอบครัวนี้มีเธอคนเดียวที่ทำงานมีเงินเดือนมาจุนเจือ สามีเธอก็ตกงานอยู่ น้องชายก็กำลังเรียนหนังสืออยู่และเธอเป็นกำลังหลักในการส่งเสีย

บรรยากาศตลอดช่วงบ่ายวันนี้จึงค่อนข้างหมองหม่น เธอทำงานหน้าเศร้า ถอนใจเฮือกๆ ส่วนฉันก็ไม่มีใจจะร่าเริง เรื่องของตัวเองก็ใช่ว่าจะล่วงพ้น ฉันเป็นแม่พระควักเงินเดือนสามีมาแจกจ่ายทำบุญให้กับทุกคนไม่ได้หรอก มันไม่ยุติธรรมกับสามีของฉันที่ต้องออกจากบ้านไปทำงานต่อสู้ฟาดฟันเสื้อสิงกระทิงแรดและงูเห่าสิบชั่วโมงต่อวัน

ฉันไม่รู้จริงๆ นะว่าฉันควรจะทำอย่างไร เสนอไปได้แค่ว่า ถ้าต้องการเบิกเงินล่วงหน้าก่อนก็ให้บอก เธอเองก็อาจจะรีรอ อยากจะให้ฉันช่วย แต่ก็รู้ว่าฉันไม่ได้ใจดีมีเมตตาล้นพ้นไร้เงื่อนไขอย่างเจ้านายหญิงคนฝรั่งเศสคนก่อนของเธอ และฉันก็อยากรู้จริงๆ ว่าถ้าเป็นเจ้านายคนนั้นเธอจะทำอย่างไร

ทำอะไรอื่นไมไ่ด้ ทำสิ่งที่พอทำได้ก่อนละกัน เปิดไฟล์ต้นฉบับแปลมาตรวจต่อ เพิ่งเสร็จเมื่อกี้นี้ เดี๋ยวดองไว้สักพัก ก่อนจะเอามาเกลารอบสอง เหลือบดูนาฬิกา หกโมงครึ่ง วันนี้ฉันมีชีวิตหน้าจอประมาณสิบชั่วโมง มีเว้นวรรคไปเช็ดตัวทำความสะอาดไอ้ลูกหมา กินข้าวต้มกับผักกาดดองคั่นเวลาแป๊บนึง

ข่าวดีชวนจรรโลงใจนิดนึง คือ ไอ้ลูกหมาเชื่อฟังคำสั่ง นั่งลงเมื่อสั่งให้นั่งแล้ว โดยเฉพาะตอนที่กำลังจะให้อาหาร

วันนี้ ฉันจะไม่บ่นว่าฉันเหนื่อย ฉันเหี่ยว ปัญหาของฉันมันเล็กกระจ้อยร่อย เมื่อเทียบกับปัญหาของใครอีกหลายคนรอบตัวที่ฉันได้รับรู้ในช่วงนี้


เมนูมื้อค่ำคืนนี้เป็นพิซซาที่รอเก้อเป็นแม่สายบัวเมื่อคืนวานเนื่องจากจุดเตาอบไม่ได้ ไฟฟ้าไม่มา




>> ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่ค่ะ






Create Date : 22 เมษายน 2553
Last Update : 22 เมษายน 2553 20:23:35 น. 4 comments
Counter : 746 Pageviews.

 
เคยเป็นเหมือนกันค่ะ เวลาเหนื่อยเวลาท้อ แต่พอได้มองดูปัญหาคนอื่นแล้ว ปัญหาเรามันกลายเป็นเล็กนิดเดียวเอง

วันนี้ได้คุยกับวิศวกรหน้างานที่มารับเอกสารที่ออฟฟิศค่ะ..คุณวิศวกรคนนี้ชอบคุยเรื่องธรรมะให้ฟัง..บอกว่า..เวลาเหนื่อย ท้อหรือมีปัญหา ให้คิดซะว่า..ทุกอย่างบนโลกใบนี้ มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป..มันก็ช่วยให้ปลงกับเรื่องทุกข์เรื่องเศร้าได้มากอยู่อ่ะนะคะ



โดย: แหม่ม (i'm not superman ) วันที่: 22 เมษายน 2553 เวลา:20:58:46 น.  

 
"เอาเถอด" ที่เคยเรียนมา มันเขียน เอาเถิด ก็เลยไม่แน่ใจว่าเราจำผิด หรือว่ามันสามารถเขียนได้ทั้งสองอย่างค่ะ ที่สงสัยเนื่องจากเห็นว่า จขบ ทำงานเกี่ยวกับด้านหนังสือ น่าจะให้คำตอบได้ดีน่ะค่ะ


โดย: เล็ก IP: 95.96.227.164 วันที่: 23 เมษายน 2553 เวลา:2:18:44 น.  

 

@ คุณแหม่ม ที่คุณวิศวกรว่ามาถูกต้องเลยค่ะ

@ คุณเล็ก คุณครูสอนมาถูกต้องแล้วค่ะ ถ้าจะให้ถูกตามหลักภาษาไทยยุคปัจจุบัน ต้องใช้ เถิด ส่วน เถอด เป็นความทะลึ่งของดิฉันเอง ตอนเขียนนึกถึงสมุดคำกลอนเก่าๆ สมัยเรียนอยู่ คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็น แต่ด้วยระยะเวลายาวนาน ดิฉันอาจจะจำผิดก็ได้ เนื่องจากเห็นว่าเป็นบันทึกส่วนตัว แม้จะอยู่ออนไลน์ก็น่าจะมีสิทธิทำอะไรแผลงๆ ได้ (เอ หรือไม่ได้หว่า) ในขณะที่เวลาทำหนังสือ ถ้าจะใช้คำนี้จริงๆ ต้องหาหลักฐานยืนยัน เพราะฝ่ายพิสูจน์อักษรคงไม่ยอมปล่อยแน่ๆ


โดย: Mutation วันที่: 23 เมษายน 2553 เวลา:11:17:30 น.  

 
แวะมาทักทายค่า


โดย: chokun123 วันที่: 26 เมษายน 2553 เวลา:12:59:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.