พี่มิวคงจะสงสัยว่าอีน้องนี่มันไม่ทำงานทำการหรือไง ชั้นอัพปุ๊บมันก็เม้นต์ปั๊บ อิอิ มิได้ค่ะ ทำงานอยู่หลังคอมพ์ไงพี่ เพิ่งทำโปรเจ็คท์ใหม่เสร็จตาลายต้องพักสายตา แง่ม

ก่อนอื่นต้องบอกว่าฝีมือฉกาจทั้งคู่ แต่จูน ชอบภาพ "หวานใจของเขา" มากกว่าจิ๊ดนึง ภาพมันไม่มี distraction เยอะเหมือนภาพแรก เรียบ ๆ มีมิติ สวยดีค่ะ

แต่แอบนึกภาพตามตอนต่อคิวอ่ะ จูนนี่เห็นยิ้ม ๆ ใจดีแบบนี้นะ เรื่องคิวนี่ไม่ยอมใครเลย แซงมีตบ เอ๊ย ไม่ใช่ล้อเล่นค่ะ แซงมีเรื่อง อิอิ

โห แต่ไปรษณีย์นี่เจ๋งมากเลยนะคะ ให้มาแค่นั้นยังมาถึงได้ในที่สุดอ่ะ

ปล. อะไรกัน เช็คได้มาร้อยเดียวเองเหรอคะ (แอบแซว)

1.ชอบที่เล่าตอนต่อคิวมาก เห็นด้วยสุดๆ
2.ส่งคำถามไปให้ดูแล้วนะครับ ตามอีเมล์ที่บอกมาน่ะ ถึงป่าวไม่รู้
3.ที่บ้านฝั่งธนฯ นี่ฝนก็ตกเหมือนกัน ว่าจะเอากล้องออกไปถ่ายรูปมั่ง

เหตุเจอเหมือนกันเลยค่ะวันนี้ ไปรษณีย์เหมือนกัน
เจอแบบแซงคิว ... เค้าฉิวมาเข้าแถวต่อคนข้างหน้า
แต่พอดีเราไม่รีบก็เลยไม่ได้บอกเค้าไป แต่ว่า
ก็จ้องหน้าเค้าไปนะคะ แต่ก็เหมือนยังไม่รู้สึก
เจ้าหน้าที่เค้าก็เลยบอกว่า แซงหน้าเรา ... เค้าก็เลย
ยิ้มแหยๆ แล้วก้ออกไปต่ออีกแถวค่ะ ...


ไม่รู้เป็นนางมารหรือเปล่าคะ แต่ว่าแอบสะใจ

รื่องต่อคิวนี่ไม่ได้เหมือนกันเลยค่ะ ใครแซงต้องสะกิด ไปอยู่หลังชั้นเลย ไป

เห็นรูปฝนแล้วนึกถึงกลอนสมัยเรียน ของใครเขียนก็ไม่รู้ที่ขึ้นว่า

It pleure dans mon coeur
comme it pleut sur la ville...





โอ๊ะโอ เพิ่ง google เจอค่ะ

Il pleut doucement sur la ville
(Arthur Rimbaud)

Il pleure dans mon coeur
Comme il pleut sur la ville,
Quelle est cette langueur
Qui pénètre mon coeur?

O bruit doux de la pluie
Par terre et sur les toits!
Pour un coeur qui s'ennuie
O le chant de la pluie!

Il pleure sans raison
Dans ce coeur qui s'écoeure.
Quoi! nulle trahison?
Ce deuil est sans raison.

C'est bien la pire peine
De ne savoir pourquoi,
Sans amour et sans haine,
Mon coeur a tant de peine!

1874

โอ๊ะ (อีกรอบ) ของ Paul VERLAINE (1844-1896) (Recueil : Romances sans paroles) เขียนนี่นา

น้องอ้อมมาช่วยกันแปลมั้ยคะ มา พี่เริ่มก่อน

Il pleure dans mon coeur
Comme il pleut sur la ville,
Quelle est cette langueur
Qui pénètre mon coeur?

ฝนหลั่งในดวงใจ
ดั่งฝนสาดใส่นคร
เจ้าความเนือบเนือยใจ
ที่เข้าสู่หฤทัย...คือไรกัน

แวะมายืนยันค่ะพี่มิว
อ่านแล้วจริงๆน้า
แต่หลายๆวันอ่านทีค่ะ
ตอนเจอบลอกพี่ครั้งแรกเต้ยยังต้องย้อนอ่านไปไกล..นู่นเลย
อย่างที่บอกค่ะ แอดfavเป็นหน้านั้น หัวเวบในfavยังเป็น Life is changeableอยู่เลย
แต่พอเปิดคอมมาก้อนะ..
ขอทักทายเล็กๆน้อยๆก่อนหนีไปทำงาน

Enjoy working เหมือนเคยค่ะ

ปล. ช่วงนี้เต้ยกะลังมีปัญหาเล็กๆน้อยๆกับอ.ที่ประกาศตัวว่า Je suis professeur bizarre...แต่เต้ยก้อบอกไปว่า Je suis etudiante bizarre aussi