- 21 février 11 หลงทางบ้าง อะไรบ้าง ก็ชั่งปะไร

หลงทางบ้าง อะไรบ้าง ก็ชั่งปะไร

วันนี้ออกจากบ้านตั้งแต่เจ็ดโมงห้าสิบ กลับมาถึงบ้านตอนห้าโมงห้าสิบ

อยู่นอกบ้านถึงสิบชั่วโมง อยู่ในพาหนะขนส่งมวลชน รถไฟใต้ดิน รถเมล์ รถราง ตีไปรวมๆ ประมาณสองชั่วโมง

นั่งเรียนภาษากวางตุ้งสองชั่วโมง เรียนโยคะหนึ่งชั่วโมง ช่วงรออยู่เฉยๆ ประมาณหนึ่งชั่วโมง

รวมทั้งหมดหกชั่วโมง สี่ชั่วโมงที่เหลือคือการเดิน เดินไปยังจุดหมาย เดินไปป้ายรถเมล์ เดินอยู่ในสถานีรถไฟใต้ดิน เดินวนหลงทางอ้อมวน ย้อนไปย้อนมา ปิดท้ายด้วยการเดินซื้อกับข้าว

ไม่เป็นไร มีเวลา หลงทางก็หลงไป หลงคราวเดียวแล้วคราวหน้าจะได้ไม่หลงอีก โชคดีที่มี google map ใน IPhone คอยเป็นผู้ช่วย ไม่งั้นมีหวังหลงยืดยาวยิ่งกว่านี้

ถึงจะหลงทางบ้าง แต่วันนี้ก็ได้ทำภารกิจเสร็จเรียบร้อยหลายอย่าง ได้ไปเรียน ได้ไปรับฟิล์มที่ฝากร้านที่ร้าน ได้ไปโยคะ ไปอย่างเต็มใจอยากไปเสียด้วยนะ คิดดูแล้วก็แปลก ฉันเป็นคนชอบจัดตารางวางแผนการออกนอกบ้านให้คุ้มค่าได้ทำอะไรหลายๆ อย่าง พอถึงเวลาจริงๆ แล้วกลับชอบหักหลังล้มแผนไม่อยากทำเวลาที่เข้าที่ลงตามแผน แต่เวลาที่ค่อยไม่เข้าทางไม่ค่อยสะดวกนัก ใจมันก็กระตือร้นอยากจะทำเสียเอง เข้าใจว่าเป็นปฎิกิริยาจากการแบ่งภาค ภาคหนึ่งเป็นเจ้านายเป็นนักวางแผนเจ้ากี้เจ้าการคอยสั่งการ อีกภาคหนึ่งเป็นลูกน้องที่ต้อยๆ คอยทำตามคำสั่ง และตามประสาลูกน้อง ถูกบังคับมากๆ เข้า บางทีก็อยากจะท้าทาย อยากจะล้มแผนดื้อเพ่งเล่นๆ โรคจิตดีจริงๆ

ได้ไปซื้อตั๋วคอนเสิร์ตที่ซิตี้ฮอลล์ เดือนหน้าที่ฮ่องกงมีงาน Arts Festival มีรายการแสดงเด็ดๆ หลายรายการ ฉันกับหวานใจอยากไปดู Cecilia Bartoli แต่ตั๋วเหลือแต่คือวันพฤหัสซึ่งหวานใจมีประชุมทางไกล ส่วนรายการอื่นๆ ที่น่าสนใจรองลงมาก็ดันไปตกเอาช่วงที่หวานใจไปสิงคโปร์บ้าง ช่วงที่ฉันกลับเมืองไทยบ้าง เลยจองตั๋วข้ามเดือนไปดูรายการร้องโอเปราของโมซาร์ตต้นเดือนเมษาหลังจากกลับมาแล้วแทน

ได้แวะกินก๋วยเตี๋ยว ยังคงไม่กล้าสั่งเป็นภาษากวางตุ้งเสียที แต่ไม่เสียใจอะไร รู้ว่าการเรียนภาษาสิ่งที่ยากที่สุดคือการพูดนี่เอง เพราะถึงแม้ว่าจะรู้ศัพท์รู้ไวยากรณ์แล้ว ยังต่องผ่่าข้ามกำแพงอีกอย่างหนึ่งคือความมั่นใจที่จะพูด โดยความมั่นใจนี้แรกเริ่มจะค่อยๆ ออกมาทีละคำสองคำ พอถึงจุดหนึ่งมันจะพรั่งพรูทะลักไหลออกมาเอง ใจเย็นๆ สั่งสมศัพท์และรูปประโยค หัดฟังให้ทัน จับใจความให้ออกทีละน้อยไปก่อน พอเครื่องติดแล้วเดี๋ยวก็ไปได้ปร๋อ

ได้ไปเช่าดีวีดี ซีรีย์อังกฤษที่ดูค้างอยู่หนึ่ง หนังจีนเอาไว้ฝึกฟังภาษากวางตุ้งหนึ่ง หนังอังกฤษหนึ่ง หนังสารคดีหนึ่ง

เมื่อวานอ่านหนังสือพิมพ์เจอข่าวผลการวิจัยว่าการเรียนภาษาต่างประเทศจะช่วยชะลอการเป็นอัลไซเมอร์ได้ เป็นกิจกรรมที่ช่วยในการฝึกสมองได้เป็นอย่างดี ฉันเห็นด้วยเลยล่ะ การเรียนภาษาทำให้ต้องปลุกสมองให้ตื่นเพื่อเปิดรับความรู้ ได้ฝึกทั้งการจดจำ การฟัง การพูด การเรียนภาษากวางตุ้งแล้วอาศัยอยู่ในบ้านเมืองที่พูดกวางตุ้งทำให้การออกนอกบ้านมีชีวิตชีวามากขึ้นกว่าเดิม คอยแอบเงี่ยหูฟังคนเขาพูดกัน สนุกดี เวลาที่ได้ยินศัพท์ที่ได้เรียนในห้องแล้วเรารู้ว่าเขาพูดว่าอะไรนำความปลาบปลื้มตื่นเต้นชุ่มชื่นหัวใจมาให้อย่างง่ายๆ

สรุปว่าเป็นวันสั้นๆ เผลอแผล็บเดียวฟ้ามืด หากยังคงเป็นวันที่ดีอีกหนึ่งวัน


>> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่







Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2554
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2554 18:49:01 น. 1 comments
Counter : 875 Pageviews.
Share

 
Good morning to you!
I searched you again @ C'est la vie in Weblogang.com
but i didn't find you here.You mean,it was you, hope so.
Thanks of the matched dated 2/15/11, My LIFE.


Love truly,
dawn


โดย: Dear Rob, IP: 110.55.166.62 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:11:58:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.