- 9 juin 07

โสด... พร้อมใบรับรอง


      เพิ่งทำงานแปลประจำวันเสร็จเรียบร้อย วันนี้เป็นงานแปลโบรชัวร์นิทรรศการ กำหนดส่งวันจันทร์ ฉันเลยแบ่งทำแค่ครึ่งเดียวก่อน

      วันนี้กว่าจะเริ่มทำงานได้ ก็ปาเข้าไปบ่ายสาม ตื่นมาตั้งแต่สิบโมงเช้า มัวแต่ขนย้ายข้าวของ สมบัติต่างๆ จากมุมทำงานลงมาไว้ในห้องที่เคยเป็นห้องนั่งเล่นของพ่อด้านล่าง เพราะพ่อย้ายมุมไปอยู่ในห้องนั่งเล่นที่เคยเป็นอาณาบริเวณของฉัน

     ช่วงนี้พ่อไม่ค่อยสบาย เมื่อหลายอาทิตย์ก่อนเจอไวรัสงูสวัดเล่นงาน ประกอบกับอาการเบาหวานที่มีอยู่ ท่านเลยปวดเมื่อยเนื้อตัว ไปหาหมอมาหลายรอบแล้ว เห็นว่าหมอจ่ายยามาแรงเกิน ทำเอากินข้าวไม่ได้ อาเจียรออกมาหมด จนต้องไปนอนให้น้ำเกลือเมื่อวานซืน ซ้ำร้าย แขนขาซีกซ้ายก็ยังไม่กลับมาสู่สภาพปกติจากเส้นเลือดอุดตันที่สมองเมื่อต้นปีที่แล้ว ทำให้เดินเหินเข้าห้องน้ำไม่สะดวกยิ่งขึ้นไปอีก

     ตอนแรกพ่อว่าจะให้ช่างมาทำห้องน้ำข้างๆ ห้องพัก แต่คุณนายแม่แนะว่า ย้ายขึ้นไปนอนแถวๆ ห้องน้ำเลยจะสะดวกกว่า ฉันก็เลยต้องย้ายหลบลงมาอยู่อีกฟากหนึ่งของบ้านแทน

     ก้มหน้าข้มตาขอนของลง สวนทางกับคุณนายแม่ที่ขนข้าวของของพ่อขึ้นข้างบน ขนโต๊ะ คอมพิวเตอร์ พจนานุกรมและเครื่องเขียน เครื่องตบแต่งต่างๆ ลงมาสร้างมุมส่วนตัว ต่อสายสัญญาณโทรทัศน์ ต่อสายลำโพง โยงสายโทรศัพท์เข้าไป ยกเครื่องอัดวิดีโอที่เอาไว้ใช้ทำงานแปลข่าว ทดลองอัดแล้วไม่มีปัญหาทั้งขาเข้าขาออก

     กวาดเช็ดถู จัดของเข้าชั้นวาง เปิดชมพู่ต่อเน็ต ... ใช้การได้ แค่นี้...ฉันก็พอใจ อยู่ได้แล้ว


     เมื่อวานตอนบ่ายๆ ไปขอใบรับรองโสดที่อำเภอ ที่จริงเมื่อวานซืนก็ไปมาแล้วรอบนึง พร้อมบัตรประชาชนที่หวานใจจัดส่งมาให้จากฝรั่งเศส นึกว่าแค่มีบัตรตัวจริงแล้วจะทำได้เลยทันที แต่คุณปลัดท่านบอกว่าต้องมีพยานมาด้วย และถ้าจะให้ดีต้องเป็นเจ้าบ้านที่ฉันอยู่

     โชคดีที่เจ้าบ้านของฉันคือคือคุณนายแม่ที่ไม่ติดธุระ ไม่ต้องไปทำงาน สามารถไปเป็นพยานให้เมื่อไหร่ก็ได้ ถ้าไม่อย่างนั้น การขอใบโสดนี้คงจะยุ่งยากมากขึ้นไปอีก

     ตอนแรกที่ได้รู้ว่าจะต้องมีพยานไปด้วยและต้องเป็นเจ้าบ้าน ฉันโมโหขึ้นมาแว่บนึง ทำไมไม่บอกเสียตั้งแต่แรกตอนที่ฉันไปขอครั้งแรก ตอนที่ฉันไม่ได้เอาบัตรตัวจริงไป ทำไมถึงขยักขั้นตอนไว้ไม่บอกมาให้หมดๆ ไปติดต่อแต่ละครั้ง ต้องมีนั่นมีนี่งอกขึ้นมา ไม่ได้ทำเสียที ... จะต้องไปกี่ครั้งถึงจะได้ทำครบตามขั้นตอน ทำไมตอนที่มาขอเมื่อเดือนตุลา ไม่เห็นจะยุ่งยากมากมายอย่างนี้เลย

     แต่ก็โมโหขึ้นมาแว่บเดียวแหละ ช่วงหลังนี่ทำใจแล้วว่าเวลาติดต่อราชการไม่ว่าหน่วยงานไหน ประเทศใดก็ตาม ห้ามคิด ห้ามค้าน ห้ามหงุดหงิด ...สิ่งที่ทำได้คือทำตามที่ "ท่านๆ" จะพิจารณาเห็นสมควร โชคดีที่บ้านของฉันอยู่ห่างจากที่ว่าการอำเภอแค่สี่กิโล ... ถ้าอยู่ลึกเข้าไปตามเรือกเขาไร่นา ไม่มีรถรา ไม่ว่างเวลาราชการ คงจะยุ่งยากตายชักเลย ... เอาเถอะ ... เลิกคิดได้แล้ว


     กลับมาเมื่อวาน ---- เหตุเกิด ณ ที่ว่าการอำเภอแกลง จังหวัดระยอง

     สองแม่ลูกนั่งรถฟ้าแก่ปุเลงไปจอดหน้าที่ว่าการอำเภอ ลูกสาวผู้เหนื่อยหน่ายและหวาดระแวงในระบบราชการบ่นปอดแปดก่อนลงจากรถ

     "มิวมาหลายรอบแล้ว รอบนี้จะได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ เดี๋ยวต้องมีการขอเอกสารอะไรเพิ่มอีกแน่ๆ เลย"

     แม่ปิดประตูรถ ไม่พูดอะไร ได้แต่อมยิ้ม

     สองสาวสองวัย รวมอายุกันได้หนึ่งร้อยพอดีเดินขึ้นที่ว่าการอำเภอ ผ่านโต๊ะหน้าห้องทะเบียนเปิดประตูเข้าไปเลย เพราะคุณลูกมาติดต่อหลายรอบแล้ว รู้ขั้นตอนว่าจะต้องดิ่งไปที่โต๊ะของท่านปลัดก่อน ไม่ต้องแวะตรวจเอกสารรับบัตรคิวที่ด้านหน้า

     ปลัดหนุ่มในเสื้อเหลืองกำลังติดธุระกับชายวัยกลางคนร่างผอมใส่เสื้อเหลืองเช่นกัน ฉันเข้าไปที่โต๊ะทันที เพราะรู้ว่าสามารถขัดจังหวะได้ (บอกแล้วว่าไปบ่อย เห็นคนอื่นๆ เขาขัดจังหวะได้ ฉันก็เลยขัดมั่ง ทั้งๆ ที่รู้ว่า โคตรจะเสียมารยาทเลย ได้แต่คิดว่า เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม ...เข้าที่ว่าการอำเภอ ต้องทำตัวเหมือนชาวบ้านที่ไปอำเภอ )

     "มาขอใบรับรองโสดค่ะ เอาพยานมาแล้ว"

     "วางเอกสารไว้ เดี๋ยวจะเรียกชื่อ"

     ฉันวางสำเนาบัตรประชาชน ทะเบียนบ้าน ของตัวเองและของแม่ พร้อมบัตรประชาชนและสำเนาทะเบียนบ้านตัวจริงลงบนกองที่มีเอกสารเหมือนๆ กันของคนอื่นบนโต๊ะ แล้วกลับไปนั่งรอกับแม่ สักพักนึงมีเสียงเรียกชื่อ ฉันกับแม่เดินด้วมเตี้ยมเข้าไปนั่งเก้าอี้หน้าโต๊ะท่าน ท่านเปิดดูเอกสาร แล้วถามว่ามาทำอะไร สอบถามสองสามคำแล้วบอกให้ไปนั่งรอ "สอบสวน"

     นั่งรอ ดูละครทีวีน้ำเน่าในทีวีที่เปิดให้บริการประชาชนที่มารอฆ่าเวลา ละครเสริมสมองสะท้อนสติปัญญาคนไทย สมัยยังมีท่านชาย หม่อมย่า คุณหญิง มีนังไพร่ชั้นต่ำ มีอิจฉาริษยา กลั่นแกล้งเอาขยะไปทิ้งหน้าบ้าน และอื่นๆ ... สักพัก มีเสียงเรียกแม่เข้าไปในห้องกระจก


     สักพักใหญ่ แม่ออกมา ฉันถามว่าเขา "สอบสวน" แม่ว่าไงมั่ง ก็ข้อมูลทั่วไป ว่าเป็นใคร เกิดที่ไหน มีลูกกี่คน คนนี้คนที่เท่าไหร่ เคยแต่งงานแล้วหรือยัง ขอใบโสดไปทำอะไร

     พักใหญ่อีกพักนึง ท่านปลัดเรียกชื่อฉันเข้าไปรับเอกสาร --- เพื่อเอาไปส่งให้เจ้าหน้าที่ที่ช่องหกพิมพ์ใบรับรอง --- ก่อนจะยกแฟ้มกลับไปให้ท่านปลัดเซ็นชื่ออีกรอบ --- รอท่านปลัดคุยธุระ ---- ท่านปลัดเซ็น --- กลับไปที่ช่องเดิม --- รอให้เจ้าหน้าที่ขึ้นไปแสตมป์ตราประทับข้างบน --- จ่ายเงินห้าสิบบาท .... แค่นี้เอ๊งงง

     ในที่สุด ... ใบรับรองโสดก็ตกมาอยู่ในมือของฉัน ฮี่ๆๆๆ


      วันจันทร์ไปถ่ายเอกสาร ส่งไปรษณีย์ให้สมาคมฝรั่งเศสแปล วันจันทร์หน้าเข้าไปรับ เพื่อจะเอาไปยื่นขอสละโสด ที่กงศุลฝรั่งเศส ในวันพฤหัส พร้อมๆ กับเอกสารของหวานใจ




     ป.ล. รูปประกอบ : ไม่เกี่ยวกับเรื่องที่เล่าเลยสักนิด เป็นภาพถ่ายจากร้าน "บ้านใกล้วัง" หัวหิน ... กาแฟใช้ได้ เค้กรสชาติไม่ถึงกับล้ำเลิศ แต่บรรยากาศร้านน่ารักมาก โต๊ะไม้ริมทะเล วิวสวยดี ถึงแม้หาดจะมีตะไคร่น้ำเขียวๆ ในช่วงนี้




>> ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่






Create Date : 09 มิถุนายน 2550
Last Update : 9 มิถุนายน 2550 21:47:14 น. 4 comments
Counter : 1124 Pageviews.
Share

 
ชอบบล๊อคนี้จังเลยค่ะ สวยสดใสดี

ขอเวลานั่งอ่านก่อนนะคะ
มีเพื่อนที่เรียนจบฝรั่งเศสเหมือนกัน
จะแนะนำให้รู้จักค่ะ


โดย: แม่หมา (MeaMar ) วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:22:32:36 น.  

 
พลาดบล็อกนี้ของพี่มิวไปได้ไงเนี่ย ดีใจด้วยที่ได้เอกสารเรียบร้อยแล้วนะคะ แม้ว่าจะได้ของแถมเป็นละครประเทืองปัญญา (ใครกันน่ะ) มาด้วยหน่อยนึง อิอิ


โดย: MoneyPenny วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:23:38:53 น.  

 
โอ ลืมไป ขอให้คุณพ่อพี่มิวอาการดีขึ้นเร็ว ๆ นะคะ ฝากกำลังใจไปให้ด้วยค่ะ


โดย: MoneyPenny วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:23:40:33 น.  

 
สำเร็จไปอีกขั้นเนาะ

ราชการไทยก็ยังงี้แหละ นี่ยังดีนะ เริ่มพัฒนาเข้าสู่ยุคใหม่หน่อยแล้ว ไม่งั้นคงต้องนั่งยองๆ ไหว้ปะหลกๆ ขอให้ท่านรับรองความเป็นโสดให้แน่ๆ



โดย: จทร. IP: 203.150.26.130 วันที่: 13 มิถุนายน 2550 เวลา:9:47:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.