blog ปิดไปแบบนี้ หนูก็คิดถึงไดอารี่ภาพสวยๆ ของพี่มิวค่ะ ดีใจจัง วันนี้ได้อ่านแล้ว

แอบมาอ่านแล้วก็มาทักทายเป็นขาประจำค่ะ

แวะมาเยี่ยมบล็อกคุณมิวค่ะ ตามอ่านเรื่องราวช่วงที่มาฝรั่งเศสหมดแล้วค่ะ

ฟังคุณเพื่อนเล่าแล้วเหนื่อยแทนจังเลย (พยายามเขียนสุภาพนะคร้าบคุณเพื่อน เดี๋ยวไม่ได้ลงอีก) แต่ฟังๆไปดูคุณเพื่อนมิวก็มีความสุข ก็เลยรู้สึกดีไปด้วย แต่พอมองย้อนกับมาที่ตัวเรา รู้สึกไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักที ไม่เป็นประโยชน์สักเท่าไหร่เลย แค่รอร้านเปิด รู้สึกเซ็งๆ ท้อ และเบื่อ แต่อย่างว่าแหละ C'est la vie!!

ชอบรูปที่เพื่อนถ่ายนะ สวยดี

ชีวิตมันเปลี่ยนกันได้ นิ..

อ่านเพลิดเพลินไปเลยค่ะ สมกับที่รอคอยมาหลายวัน รูปสวยเก๋มากอีกแล้วค่ะ

พอดีsearch เข้ามาเจอ
ถ่ายรุปเก่งมากเรยค่ะ
ชอบรุปที่ focus ตรงเข่าและ blur ตรงหน้าหน่ะค่ะ