- 09 DECEMBRE 08 - กิน ดื่ม และร่วมงานแต่งงานแบบฮ่องกง

กิน ดื่ม และร่วมงานแต่งงานแบบฮ่องกง

Le mariage a' la hongkongaise

     เสาร์-อาทิตย์ สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ฉันกับหวานใจไปฮ่องกงกันค่ะ

     จุดประสงค์หลัก คือ ไปร่วมงานแต่งงานของลิลีกับเอ็ดวิน ลูกน้องเก่าของหวานใจสมัยที่ทำงานที่นั่น จุดประสงค์รอง คือ ไปกิน ดื่ม และช้อปปิ้ง

     ขึ้นเครื่องจากสนามบินบังกาลูรูกลางดึกวันศุกร์ วันเสาร์เช้าตรู่ถึงจุดหมายปลายทาง นั่งรถไฟเข้าเมืองต่อแท็กซี่เข้าบูติกโรงแรมแสนเก๋ ตกแต่งด้วยข้าวของที่ดีไซน์ บาย Stark เชียวนะคะ ชื่อ Jia แถวคอสเวย์เบย์ สองสามีภรรยาล้างหน้าล้างตา แล้วเริ่มกิจกรรมที่ตั้งใจกันไว้ ด้วยบะหมี่เกี๊ยวกุ้งน้ำ อิ่มแล้วช้อปปิ้งข้าวของอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ ต่อด้วยอาหารค่ำใน private restaurant เป็นอาหารจีนสไตล์เสฉวนร้านโปรด ชื่อ Yellow Door ย่านเซ็นทรัล ปิดท้ายคืนแรกอย่างเมามายที่บาร์แจ๊ซเล็กๆ

     เช้าวันต่อมา ประโยคแรกที่พูดกัน คือ ไม่ต้องเอ่ยถึงความเมามันและเมามายเมื่อคืนนี้ให้รู้สึกผิดจนงานกร่อย อะไรที่พลาดผ่านไปแล้วจะมาย้ำคิดย้ำจี้ไชเสียเวลาเสียรสชาติชีวิตทำไมเล่า เราจะเดินหน้าดื่ม-กินกันต่อไป เพียงแต่สัญญิงสัญญาต่อกันว่าจะรู้จักควบคุมการดื่มในงานเลี้ยงแต่งงานคืนนี้ให้อยู่ในระดับพอสมควร


     สายๆ วันนั้นนั่งรถไฟใต้ดินข้ามฝั่งไปเกาลูน กินบรันช์วันอาทิตย์กับครอบครัวของเพื่อนหวานใจที่ฮาร์เบอร์ ซิตี้ไม่พ้นเจอเชมเปญ กับบุฟเฟต์เสิร์ฟไวน์แบบ Free Flow แต่อาศัยความตะกละตักอาหารกินให้มากกว่ายกแก้วดื่ม เลยเอาตัวรอดไปได้แบบฉิวเฉียด

     โปรแกรมยามบ่าย ไปช้อปปิ้งซื้อเครื่องปรุงอาหารญี่ปุ่น และที่สำคัญคือน้ำปลาไทย ที่ Greatซุเปอร์มาร์เก็ตไฮโซ ก่อนกลับโรงแรมเพื่อเปลี่ยนชุดเตรียมตัวไปงานแต่ง หวานใจใส่เสื้อโซดาสีครีมตัวที่ใส่ไปสละโสด (อีกครั้ง) เมื่อขึ้นอำเภอจดทะเบียนสมรสกับฉัน ซึ่งเพิ่งมาเห็นตอนที่เก็บกระเป๋าเมื่อวันศุกร์ว่า ตั้งแต่ตอนใส่ครั้งแรกตอนนั้น จนบัดนี้ก็ยังไม่ได้ซัก ค้างเค็มมาปีกว่าๆ อย่างไรก็ตามฉันยืนกรานให้เอามาด้วย พอถึงโรงแรมจับใส่อ่างล้างหน้า ถูสบู่ขยี้ให้เกลี้ยงเกลา แขวนตากกันในห้องน้ำ พอแห้งแล้วฉันลงมือรีดกันในโรงแรมนั่นแหละ

     หนึ่งปีกว่าๆ ให้หลัง เมื่อกลับมาใส่เสื้อตัวสวยอีกครั้ง หวานใจอวบอ้วนขึ้นเพราะภรรยาเลี้ยงดี กระดุมป้อกแป๊กพลาสติกเด้งผึงทุกครั้งที่ขยับตัว สร้างความเฮฮาหรรษากันไปอีกแบบ

     นั่งแท็กซี่ถึงโรงแรมโฟร์ซีซัน ขึ้นลิฟต์ไปห้องจัดเลี้ยง ลงทะเบียนเซ็นชื่อ รับบัตรโต๊ะจีน แล้วเข้าไปถ่ายรูปกับคู่บ่าวสาวตามธรรมเนียม ฉันหยิบแคนดี้ออกมาเล็กถ่ายไม่ให้อยู่นิ่งๆ ไปเรื่อยๆ (และเป็นเช่นนั้นตลอดรายการจนจบ และที่ตลก คือ ฉันมักจะโดนช่างภาพประจำงาน ผ่านเข้ามาบังหน้ากล้องอยู่เสมอ)ได้เวลา มีเสียงสัญญาณเรียกเข้าห้องจัดเลี้ยงเรียกแขกเหรื่อ ข้างในจัดเป็นธีมสีแดงมีแซมม่วงซึ่งเป็นสีที่กำลังได้รับความนิยมเป็นจุดๆ

     เมื่อแขกนับพันเข้านั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว พิธีกร 2 คน (พี่ชายของเจ้าสาวกับพี่สาวของเจ้าบ่าว) ขึ้นเวทีกล่าวต้อนรับ แล้วเริ่มพิธีบนเวที เชิญทนายความและเจ้าหน้าที่รัฐที่รับเชิญทำพิธีจดทะเบียนสมรสต่อหน้าสักขีพยานที่มาร่วมงาน เจ้าบ่าวยืนรอเจ้าสาวที่เดินควงแขนพี่ชายอีกคนมาส่งที่หน้าเวที ทั้งสองเซ็นชื่อ กล่าวรับกันและกันเป็นคู่ชีวิต ทำการจับมือตัดเค้ก เจ้าบ่าวกล่าวขอบคุณพ่อแม่ของเจ้าสาว และอื่นๆๆๆ จบแล้วพากันลงเวที



     อาหารชุดแรกออก ต่อด้วยชุดสองและสาม และสี่ ไวน์ขาวและแดงรินไหลไม่ขาดสาย

     เจ้าสาวเปลี่ยนชุดเป็นชุดกี่เพ้าสีแดง เดินควงเจ้าบ่าวถือแก้วคอนยัค พร้อมกับครอบครัวทั้งสองฝ่ายเร่ไปขอบคุณแขกตามโต๊ะต่างๆ หลังจากนั้นมีการฉายวิดีโอพิธีแต่งงานตอนช่วงเช้า ซึ่งดูไปคล้ายๆ กับพิธีไทย คือ เจ้าบ่าวไปที่บ้านเจ้าสาวกับบรรดาเพื่อนเจ้าบ่าว เพื่อนเจ้าสาวรออยู่ที่บ้านเจ้าสาว ตั้งด่านให้เจ้าบ่าวทำกิจกรรมต่างๆ ก่อนจะเข้าไปถึงตัวเจ้าสาว

     เมื่ออาหารเสิร์ฟครบทุกชุด ก็เริ่มเปิดเวทีแดนซ์กันสนั่น โดยเฉพาะคุณพ่อและคุณแม่ของเจ้าบ่าว เมื่อแขกส่วนใหญ่เริ่มทยอยกลับ กลุ่มเพื่อนสนิทของเจ้าบ่าว เจ้าสาว รวมทั้งกลุ่มชาวฝรั่งเศสก็ดื่มเชมเปญกันต่อ เป็นการปิดท้าย




     สรุปว่า คืนนั้นเราดื่มกันชนิดที่ว่า ความพอดีที่คุยกันเป็นอันดิบอันดีเมื่อเช้าไม่มีร่องรอยหลงเหลือ


ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่






Create Date : 09 ธันวาคม 2551
Last Update : 12 ธันวาคม 2551 16:22:31 น. 0 comments
Counter : 824 Pageviews.
Share

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.