ลี่เจียง  (Lijiang) เป็นเมืองเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ท่ามกลางขุนเขาทางตอนเหนือของต้าลี่
มีประวัติศาสตร์เก่าแก่ยาวนานมากกว่า 800 ปี
ตั้งอยู่บนความสูงประมาณ 2,400 เมตรจากระดับน้ำทะเล
ทำให้มีอากาศค่อนข้างหนาวเย็นตลอดทั้งปี
แม้จะไปเที่ยวช่วงหน้าร้อนก็จะไม่ร้อนจนเกินไป
เมืองลี่เจียงเป็นที่ตั้งถิ่นฐานของชนเผ่าหนาซีที่อพยพมาจากทิเบต
ซึ่งมีความน่าสนใจตรงที่ เผ่าหนาซีเป็นเผ่าที่ผู้หญิงเป็นใหญ่

เที่ยวลี่เจียงช่วงไหนดี 

โดยรวมแล้วลี่เจียงสามารถเที่ยวได้ตลอดทั้งปี แต่ก็จะมีฤดูกาลที่แตกต่างกันไปบ้าง
แต่รับรองว่าทุกสถานที่ยังคงสวยงามและอุดมสมบูรณ์จริง ๆ  ซึ่งที่เมืองลี่เจียงก็แบ่งออกเป็น 4 ฤดู ดังนี้
 

ฤดูใบไม้ผลิ : มีนาคม – พฤษภาคม (อากาศเย็นกำลังดี)

ฤดูร้อน : มิถุนายน – สิงหาคม (อากาศสบาย ๆ ไม่ร้อนมาก)

ฤดูใบไม้ร่วง : กันยายน – พฤศจิกายน (อากาศเริ่มหนาว แต่ยังไม่หนาวมาก)

ฤดูหนาว : ธันวาคม – กุมภาพันธ์ (อากาศหนาวเย็นมาก)



จากโชว์ Impression Lijiang เราจะไปสะพานแก้วกันค่ะ



ชอบจริง ๆ วิวเขาแบบนี้...ชอบภูเขามากกว่าทะเลค่ะ



วิวระหว่างทางถ่ายผ่านกระจกรถบัส



14.25 น. ถึงแล้ว ... เดินนำหน้านั่น ไกด์ท้องถิ่นค่ะ



บริเวณจอดรถ



ทางเข้า



มีการแสดงต้อนรับด้วย โชว์สั้น ๆ ใช้เวลาไม่เยอะ เค้าตั้งใจแสดง เราก็ตั้งใจดูกันหน่อยเนาะ





ตามมาเรื่อย ๆ นะคะ



ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก.... ถ้ามีโอกาส กลับมาเที่ยวจีนอีกแน่นอนค่ะ







กับรูปปั้นนักษัตรปีเกิดเจ้าตัวค่ะ





นั่งม้าหินดูการแสดงอีกชุด...เหมือนการบูชาอะไรสักอย่าง  บ่ายสองกว่า แดดออกแต่ลมแรง อากาศหนาวค่ะ



ป้ายอธิษฐาน อวยพรต่าง ๆ 



สะพานแก้วลี่เจียง อยู่บนหุบเขาลึกที่ทรุดตัวลงในระหว่างการเคลื่อนย้ายของเปลือกโลกในช่วงยุคน้ำแข็งในไตรมาสที่สี่ของล้านปีที่ผ่านมา



สะพานยาว 137 เมตร กว้าง 4 เมตร จุดสูงจากใต้หุบเขา 97 เมตร ได้ชื่อว่าเป็นสะพานแก้วแขวน ที่สูงที่สุดในทิศตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑลยูนนาน

มีความสูง 2,880 เมตรจากระดับน้ำทะเลและสามารถบรรทุกรถบรรทุกได้ถึง 16 ตัน



ส่วนมากจะเดินข้าง ๆ ที่มองไม่เห็นข้างล่าง ทางเดินตรงกลางเป็นกระจกใส 



บันไดลงจากไหนไปไหน ไม่รู้ค่ะ





เค้าจะให้ถอดรองเท้าและใส่ถุงผ้าที่เตรียมไว้ให้...ในกรุ๊ปมาเดินเล่นไม่กี่คนเองค่ะ...มองลงไปน่ากลัวอยู่เนาะ







นางแบบเยอะ 



เดินออกแล้วค่ะ





นั่งรถรางออกไป





15.43 น. ระหว่างทางนั่งรถบัสไปอุทยานน้ำหยก



16.05 น. อุทยานน้ำหยก




มีต้นไม้ใหญ่ซึ่งเป็นที่สักการบูชาของคนในพื้นที่มีอายุมากกว่า 800 ปี มีตาน้ำธรรมชาติผุดขึ้นมา 2 ตา

เป็นน้ำที่ซึมมาจากการละลายของน้ำแข็งบนภูเขาหิมะมังกรหยก ว่ากันว่าน้ำที่นี่ไม่เคยเหือดแห้ง



เป็นสถานที่แสดงวัฒนธรรมของชนเผ่าหนาซีกลมกลืนกับธรรมชาติ ประกอบด้วยประตูสวรรค์ซึ่งมีรูปปั้นแกะสลักด้วยไม้ข้างขวาเป็นพ่อ ข้างซ้ายเป็นแม่

และน้ำตกมังกรที่ไหลหลั่งไปตามไหล่เขาแบ่งเป็น 3 ชั้น ชั้นแรกชื่อว่ามังกรออกถ้ำ ชั้นที่สองชื่อว่ามังกรเล่นน้ำ ชั้นที่สามชื่อว่ามังกรโบยบิน









นางแบบรัว ๆ อีกแล้ว 



เริ่มอุ่นขึ้นหน่อย เลยถอดเสื้อออกตัวหนึ่ง















17.54 น. ระหว่างเดินทางไปเมืองจงเตี้ยน (แชงกรีล่า)







กล้องพร้อมยกขึ้นมาตลอด เห็นเทือกเขาทิวเขาไม่ได้ 







เมืองจงเตี้ยนอยู่ห่างจากลี่เจียงประมาณ 200 กิโลเมตร แต่ทางขึ้นเขา กว่าจะถึงที่พักก็สามทุ่มกว่าแล้วค่ะ



นั่งรถหัวสั่นหัวคลอนกันมาพอสมควร







โรงแรมที่พักที่จีน กว้างขวางทุกห้อง ดีเลยล่ะค่ะ











 ความเดิม 

ตอนที่ 1 คุนหมิง ต้าหลี่
ตอนที่ 2 เมืองโบราณต้าหลี่
ตอนที่ 3 ระบำพื้นเมืองชาวไป๋ สระมังกรดำ
ตอนที่ 4 เมืองโบราณลี่เจียง
ตอนที่ 5 ภูเขาหิมะมังกรหยก 
ตอนที่ 6 โชว์ Impression Lijiang