คำสอนของพระพุทธศาสนาที่แสดงให้เห็นถึงกระแสของชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายอย่างละเอียด ก็คือ ปฏิจจสมุปบาท โดยชี้ไปที่สาเหตุ หรือ ปัจจัยตัวสำคัญที่เป็นเหตุให้กระแสชีวิตไหลไปอย่างต่อเนื่อง ไม่รู้จบ คือ อวิชชา อันหมายถึงความไม่รู้ความจริงของชีวิต เพราะไม่รู้ความจริงจึงทำให้สิ่งต่างๆ เกิดตามมาเป็นกระบวนการ คือ
(อาสวะ)<>อวิชชา เป็นเหตุให้เกิด สังขาร
สังขาร เป็นเหตุให้เกิด วิญญาณ
วิญญาณ ,, นามรูป
นามรูป ,, สฬายตนะ
สฬายตนะ ,, ผัสสะ
ผัสสะ ,, เวทนา
เวทนา ,, ตัณหา
ตัณหา ,, อุปาทาน
อุปาทาน ,, ภพ
ภพ ,, ชาติ
ชาติ ,, ชรามรณะ
โสกะ
ปริเทวะ
ทุกข์
โทมนัส
อุปายาส
เมื่อพิจารณาตามหลักปฏิจจสมุปบาท จึงเห็นได้ว่า ทุกข์ทั้งปวงของชีวิตมีขึ้นก็เพราะมีชาติ เพราะฉะนั้น พระพุทธองค์จึงสรุปว่า ทุกข์ทั้งปวงนั้นโดยสรุปก็คือ ชีวิตนั้นเอง การเกิดขึ้นของชีวิต ก็คือการเกิดขึ้นของทุกข์ ในทางกลับกันก็คือ การไม่เกิดขึ้นหรือการดับไปของชีวิต ก็คือการไม่เกิดขึ้นหรือการดับไปของทุกข์ (ติตถสูตร องฺ.ติก.20/501/227 - 8)
ในบางพระสูตร พระพุทธศาสนาจึงกล่าวถึงการเกิดขึ้นของชีวิตตามความหมายที่แท้จริงว่า
รูปนี้ไม่มีใครสร้าง อัตภาพนี้ ไม่มีใครก่อ เกิดขึ้นเพราะอาศัยเหตุ ดับไปเพราะเหตุดับ ขันธ์ ธาตุ อายตนะ เกิดขึ้นเพราะอาศัยเหตุ ดับไปเพราะเหตุดับ เหมือนพืชงอกขึ้นในนา เพราะอาศัยรสดินและยางพืช ฉะนั้น (เสราสูตร - สํ.ส.15/554/197)
เพราะฉะนั้น ในความหมายที่แท้จริงจึงไม่มีอะไรเกิด ไม่มีอะไรตาย มีแต่ทุกข์เท่านั้นเกิดขึ้น ทุกข์เท่านั้นตั้งอยู่ ทุกข์เท่านั้นดับไป (วิชิราสูตร - สํ.ส. 15/554/199)
| Create Date : 06 พฤษภาคม 2565 |
| Last Update : 6 พฤษภาคม 2565 19:23:13 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 227 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
