|
ในคัมภีร์วิสุทธิมรรคยังได้อธิบายไว้ด้วยว่า ปฐวี กับ อาโปนั้นเป็นธาตุหนัก ส่วนเตโช กับ วาโยเป็นธาตุเบา (วิสุทธิ.ทุตยิ.270)
ธาตุหรือสสารขั้นมูลฐานเหล่านี้ รวมตัวกันเป็นก้อน (กลาปะ) หรือเป็นปรมาณูของวัตถุขึ้นได้อย่างไร ในคัมภีร์ฝ่ายอภิธรรมได้อธิบายไว้ว่า มีสาเหตุ ที่เรียกว่า สมุฏฐาน ที่ก่อให้เกิดก้อนหรือรูปวัตถุในลักษณะต่างๆ ขึ้น ๔ อย่าง คือ
- กรรม
- จิต
- อุตุ
- อาหาร
แต่ในกรณีของการเกิดขึ้นของ "อวินิพโภครูป" ซึ่งพระพุทธศาสนาอธิบายว่าเป็นก้อนหรือปรมาณูของวัตถุขั้นแรกเริ่มที่สุดหรือเล็กที่สุด ซึ่งเรียกว่า สุทธัฏฐกลาปะ นั้น (วิสุทธิ.ทุติย.270) มีอุตุเป็นสมุฏฐาน (วิภาวินี. 264) และในคัมภีร์สัมโมหวิโนทนี ได้อธิบายไว้ตรงๆ ว่า รูปยังรูปให้เกิด อรูปยังรูปให้เกิดขึ้นไม่ได้ (อภิ.แปล.77/60) ซึ่งหมายความว่า สสารย่อมเกิดจากสสาร อสสารก่อให้เกิดสสารไม่ได้นั่นเอง
น่าสังเกตว่า สมุฏฐาน หรือ ตัวเหตุที่ทำให้ก้อนสสารหรือปรมาณู สสารอันดับแรก (อวินิพโภครูป) เกิดขึ้นนั้น คือ อุตุ ซึ่งก็คือ เตโชธาตุ นั่นเอง ฉะนั้น จึงกล่าวได้ว่า พระพุทธศาสนาพบว่า สาเหตุเชิงสสารที่เป็นตัวทำให้เกิดการก่อตัวเป็นก้อนสสารขึ้นก็คือความร้อน (อภิ.แปล.77/236) และพระพุทธศาสนาแสดงไว้ชัดเจนว่า ธาตุเย็นไม่มี มีแต่ธาตุร้อน คือ เตโชธาตุ (วิภาวินี.272)
เมื่อสสารก่อตัวเป็นก้อนสสารอันดับแรก (อวินิพโภครูป) ขึ้นแล้ว สมุฏฐานหรือปัจจัยอื่นๆ คือ กรรมบ้าง จิตบ้าง อาหารบ้าง ก็เข้ามาช่วยทำรูป หรือ ก้อนสสารนั้นให้เปลี่ยนแปลงหรือพัฒนาไปในรูปแบบต่างๆ ทั้งในลักษณะเป็นสิ่งมีชีวิตและไม่มีชีวิต (วิภาวินี.262-6)
| Create Date : 19 พฤษภาคม 2565 |
|
0 comments |
| Last Update : 20 พฤษภาคม 2565 8:11:28 น. |
| Counter : 567 Pageviews. |
|
 |
|
