Bloggang.com : ภูติ :

น้ำตาเอ่อ

หยด .. ไหลเป็นทาง

ผมไม่อายผู้คนที่ยืนอยู่ด้วย

หัวใจมันทนไม่ไหวแล้ว รับอะไรๆไม่ไหวแล้ว

รู้สึกจุกและมึนทั้งวัน

แต่ผมก็ยังเดินต่อไปเหมือนหุ่นยนต์

พวกเราเดินสวนกันและกัน แต่ละคนแววตาเลื่อนลอย เจ็บปวด

"ทำไม ?"

คำถามแรกที่ผุดขึ้นในใจของผม

คำถามเดียวที่ถูกถามตลอดวัน

ผมได้แต่ส่ายหัวตอบ ไม่มีคำตอบใดๆให้

ในหัว ในร่างกาย มันมึน .. ในหัวใจมันรู้สึกหนึบๆ

ผมไม่มีคำตอบให้คุณ กับร่างที่ไม่มีลมหายใจร่างนั้น

อย่าถามได้ไหม

ผมรับมันไม่ไหวอีกแล้ว

...........

ผมนั่งรถกลับมาเงียบๆ

เธอที่ขับรถ ไม่คิดจะปลอบใดๆ

ความรู้สึกของเราบอบช้ำพอๆกัน

เธอปล่อยให้น้ำตาผมไหล จนแห้ง และไหลอีก

ผมไม่คิดจะเก็บมัน ผมไม่ได้อายเธอ

อย่าถามว่า ทำไม

ผมไม่มีคำตอบใดๆให้คุณ

ผมรู้แค่ว่า ค่ำนี้ น้ำตาของผมก็ยังจะไหลอยู่ต่อไป

Create Date : 10 มิถุนายน 2551

0 comments

Last Update : 10 มิถุนายน 2551 7:05:36 น.

Counter : 525 Pageviews.