.. warmer than a cup of coffee ..
ผมลากตัวเองขึ้นมาจากเตียงแต่เช้ามืด
ก็เสียง deadline ที่วิ่งผ่านหัวไปเมื่อตอนเที่ยงคืน ทำให้ผมนอนแบบสบายอกสบายใจต่อไม่ได้
ถึงผมจะนอนต่อ อีกไม่นานก็จะมีเสียงสาปแช่งจากคนที่รองานผมอยู่มากระตุ้นเป็นระยะแน่ๆ
กาแฟแก้วแรกหมดไปตอนเกือบเจ็ดโมงเช้า
รู้สึกอุ่นใจดี ที่รู้สึกว่าคงไม่ได้นั่งดื่มอยู่คนเดียว
จะว่าไป บนตึกสูงเรียงรายรอบๆตัวผม ก็คงต้องมีสักห้องสองห้อง ที่ต้มน้ำเพื่อชงกาแฟในเวลาเดียวกับผม
ต้องมีสักคนสองคนที่ออกมาที่ระเบียง เพื่อดูว่าวันนี้อากาศเป็นอย่างไร
เราคงสบตากันจากที่ไกลๆ
ผมหัวเราะกับความคิดนั้น ..
อืมม ทำไมล่ะ ผมยังกินกาแฟไปพร้อมๆกับพี่สาวคนหนึ่งข้ามฝั่งโลกได้เลย
กะอีแค่ข้ามเขตของ กทม. ทำไมจะเป็นไปไม่ได้
เย็นนี้ก็เช่นกัน หลังจากผ่านมาหนึ่งวันแบบวุ่นๆ ก็ได้เวลาชงกาแฟแก้วที่สองของวันให้กับตัวเอง
แอบส่งใจไปแถวชายทะเลบ้านผม แต่ดูเหมือนว่าสัญญาณคงจะอ่อน
.. ไม่มีสัญญาณตอบรับจากคนที่ท่านเรียก ..
อ่ะว๊า
เอางี้แทนละกัน ผมพึมพำพลางหยิบมือถือมากดเบอร์
.. หวัดดีฮะแม่ บายดีป่าววววว ..
เสียงหัวเราะตอบกลับมา ทำเอาผมใจอุ่นขึ้นอีก
อืมม .. ในหนึ่งวัน
ผมไม่ได้ต้องการอะไรมากมายนัก นอกจากความอุ่นใจจากสิ่งเล็กๆ
ประสบการณ์สอนให้ผมเก็บเกี่ยวสิ่งเหล่านี้เอาไว้ แทนที่จะมองข้ามไป
เพราะคนหนึ่งคน ต้องการแรงใจมากมายเหลือเกินที่จะดำรงอยู่ในโลกสีเทาข้างนอกนั่น
อืมม .. มีใครอยู่ข้างนอกนั่นบ้างไหมฮะ
Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2551 |
|
4 comments |
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2551 8:11:04 น. |
Counter : 658 Pageviews. |
|
|
|