.. เช้าที่ไม่มี ..
.. เย็น .. ผมพึมพำกับตัวเอง
เหลือบดูนาฬิกาที่หัวเตียง หกโมงครึ่ง
ฟ้ายังไม่สว่างดีนัก บรรยากาศแบบฤดูหนาวยังคงอ้อยอิ่งอยู่จนถึงเดือนกุมภาอย่างนี้
อืมม .. ผมชอบนะ เพราะผมจะไม่ต้องตื่นมาแบบเหงื่อเปียกต้นคอ
ผมรวบผมที่คอมัดเป็นจุก เริ่มรำคาญผมที่ยาวขึ้นทุกที แต่ความรู้สึกไม่ชอบไปร้านตัดผมก็ชนะความรำคาญได้ทุกครั้งไป
เสียงข้อความ MSN เข้ามา ผมเปิดอ่านแล้วก็ยิ้ม
คุณตอบข้อความทักทายตอนเช้าของผม ด้วยคำไล่ให้ไปหาอะไรกิน
.. กินกาแฟอยู่ .. ผมตอบสั้นๆ
.. จ้า .. คุณตอบมาสั้นกว่า ไม่มีคำบ่นใดๆจากคุณ
แม้ว่าสิ่งที่ผมจะใส่ลงกระเพาะของผมนั้นมันไม่ถึงกับดีต่อผมนัก แต่คุณก็จะเหมือนวางใจว่าอย่างน้อยก็มีอะไรลงท้องผมแล้ว
แก้วกาแฟเล็กๆ ถูกหยิบมาใช้วันนี้ ปริมาณกาแฟก็ลดลงกว่าเคย ผมก็แค่ไม่อยากให้กาแฟมันเย็นก่อนผมกินหมด
เคยนึกจะซื้อเครื่องทำกาแฟเครื่องเล็กเพื่อความสะดวก
.. ไม่ซื้อเหรอ .. เพื่อนที่เดินไปด้วยถาม
ผมส่ายหัว ไม่ได้พูดอะไรนอกจากยิ้มขอบคุณเธอที่แวะมาเดินด้วยกัน
พอเอาเข้าจริง การมีเครื่องทำกาแฟเพื่อกาแฟของผมคนเดียว มันไม่มีประโยชน์อะไร
มันไม่มีประโยชน์อะไรเลยจริงๆ
ผมรู้สึกเหมือนกลืนก้อนแข็งๆลงคอ ทั้งๆที่มันก็เป็นแค่กาแฟเหมือนทุกวัน
หัวเราะตัวเอง กับอาการจุกตรงเหนือลิ้นปี่ขึ้นมากระทันหัน
เฮ้ .. เป็นอะไรไปซุปเปอร์แมน
you will do fine..
you will ... do fine
Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2551 |
|
3 comments |
Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2551 8:01:12 น. |
Counter : 531 Pageviews. |
|
|
|
|