..
"ตัวละเท่าไรฮะ ?" "ยี่สิบห้าบาท มีหลายแบบนะ"
ผมพยักเพยิดให้คนที่มาด้วยเลือกให้ ตัวนี้นะ ? ผมหันไปถามเธอที่เลือกแล้วเลือกอีก เธอพยักหน้ารับ
ผมยื่นเงินให้ลุงคนขาย เขารับมันด้วยแขนสองข้างที่มีกระดูกที่มีหนังหุ้มและไม่สามารถเรียกได้ว่ามือได้เลย เพราะมันไม่มีนิ้ว ไม่ต้องทอนนะฮะ .. ผมบอกลุง
ในถุงก็อปแก๊ปข้างตัวลุงยังมีตุ๊กตาที่เป็นที่ห้อยโทรศัพท์อีกเยอะ ลุงคงยังต้องมีภารกิจอีกเยอะ เพื่อการดำรงชีวิต แต่ละคนก็พยายามดำรงซึ่งชีวิตตัวเอง
เอาไปทำอะไรดีล่ะเนี่ย ? ผมมองมดเอ็กซ์ในมือ ซุปเปอร์ฮีโร่ที่ถูกย่อขนาดมาซะเหลือตัวจิ๋ว ห้อยอะไรก็ได้ .. เธอบอก
อืมม ..
เอาไว้เตือนใจ
ลุงยังไม่ท้อที่จะทำงาน แม้สภาพร่างกายจะเป็นอย่างนั้น แม้จะเป็นช่วงเวลาไม่นาน แต่ผมก็สังเกตเห็นได้ถึงแววตาของลุงที่ไม่ได้ดูหมดอาลัยตายอยาก ดูลุงจะมีรอยยิ้มที่มีความสุขด้วยซ้ำ
ไม่เห็นจะเป็นอะไร หากซุปเปอร์ฮีโร่ของผมจะไม่มีมือ
.....
สำหรับผมแล้ว รอบตัวผมมีแต่คนเป็นซุปเปอร์กันทั้งนั้น แต่ไม่เคยรู้ตัวและออกจะร่ำร้องถึงสิ่งที่ขาด .. ทั้งๆที่มีสิ่งที่น่าภูมิใจอยู่ในตัวอยู่แล้ว
supermom .. คุณแม่ลูกสองของผม เธอเป็นคุณแม่ที่สุดยอดมากๆ เธอบ่นถึงความไม่ก้าวหน้าของงานวิจัย "เธอมีผลงานของชีวิตที่น่าภูมิใจมากกว่างานวิจัยซะอีก" ผมเคยบอกเธออย่างนั้น หลานของผมเองนั่นไง
superman .. พ่อช่วงของผมเอง แม้จะอัมพาตเกินครึ่งของร่างกายมาเกือบสองปีแล้ว แต่พ่อไม่เคยย่อท้อกับการทำกายภาพ พ่อทำให้ผมเชื่อได้ว่าพ่อจะกลับมายืนได้อีกครั้ง
superwoman .. แม่ฮุ่ยเท่านั้นที่จะได้ตำแหน่งนี้สำหรับผม สำหรับผู้หญิงคนนี้ พื้นที่เท่าไรก็เขียนคำบรรยายไม่หมดว่าเธอเก่งขนาดไหน
super secretary .. คุณเลขาเพื่อนผม คุณเก่งมากในแบบของคุณ รู้รึเปล่า
คุณรู้ไหม เรากำลังเดินสวนไปสวนมากับคนธรรมดาที่มีด้านดีด้านเก่งของตัวเองเต็มท้องถนน คนกวาดถนนในที่ทำงานผมก็เก่งมากเหมือนกันด้านการจัดแต่ง ทำความสะอาดสวน .. เก่งมาก ๆ ด้วย พี่ รปภ. ก็ใช่ คนขับรถเมล์ (บางส่วน) .. ก็ใช่ ขับยังไงไม่ให้ชน แค่นี้ก็ลำบากแล้วใน กทม. เมืองที่ขาดระเบียบวินัย
เอ้อ .. อีกมากมาย
ผมน่ะรึ ? ... เอ .. ผมก็มีด้านดีของผมที่ผมพยายามทำให้ดีและดีขึ้นในทุก ๆ วัน
Create Date : 20 มกราคม 2555 |
|
4 comments |
Last Update : 20 มกราคม 2555 8:40:57 น. |
Counter : 699 Pageviews. |
|
|
|
เราคิดว่าเวลาเห็นคนที่พิการแต่เค้ายังทำงาน
ยังพึ่งพาตัวเองได้อยู่ ... เรานิยมในใจ
และช่วยพวกเค้าเหล่านั้นได้ เล็กๆ น้อยๆ
ก็เต็มใจค่ะ เพราะเราถือว่า เค้าเองก็มาสร้าง
กำแพงความคิดให้เราหนาขึ้นในเรื่องของ
การช่วยเหลือตัวเอง ไม่หวังพึ่งคนอื่น
อย่างน้อย เค้าไม่หมดหวัง .. มันเลยทำให้
กำลังใจตัวเองค่อยๆ เขยิบเลเวลทีล่ะนิดค่ะ