..
ค่ำวาน ผมเดินถือดอกไม้ช่อเล็กกับถุงขนมกลับที่พัก
รู้สึกเหมือนเป็นวันวาเลนไทน์
เกือบสองทุ่มแล้ว ลุงที่ขายพวงมาลัยกับดอกไม้ ยังขายของไม่หมด
ดอกไม้ก็เริ่มโรยแล้ว สีหน้าลุงก็อ่อนโรยเหมือนกัน
ยี่สิบบาท กับดอกไม้ช่อเล็ก ๆ สำหรับเด็กๆที่นี่ เงินขนาดนี้ก็ยังจะมีค่าสำหรับเป็นมื้ออาหาร ดอกไม้ช่อนี้จึงเหลือมาจนถึงค่ำ
"มีขวดพลาสติกมั้ย ตัดครึ่งนะแล้วเอาน้ำใส่สักครึ่งหนึ่ง แล้วแช่ไว้ วางไว้หัวนอน"
ลุงใส่ใจทุกขั้นและรายละเอียดสำหรับคนซื้อ
ผมยิ้ม ลำบากละสิ ขวดพลาสติกที่ห้องพักผมมักจะส่งรีไซเคิลหมด เหลือแต่ขวดแยม ลุงคงไม่ว่าอะไร
สีสดใสของดอกไม้ ทำให้เช้าที่ท้องฟ้าสีจืดดูสดใสขึ้น
คุณที่ทำงานในตึกด้านหลังนั่น ผมมองตึกพี่ประจำนะฮะ
เช้านี้ ตึกพี่นอนกลับหัวอยู่ในขวดแก้วของผม
เช้านี้ มื้อนี้ต้องขอบคุณคุณเลขา ทั้งกาแฟที่ส่งมาแบบดริปและคุ๊กกี้
คุ๊กกี้อร่อยดีนะฮะ เราไม่ได้กินแบบเงียบกริ๊บแบบเพื่อนคุณนะ
ระยะหลัง พอเครื่องทำกาแฟตัดสินใจไม่ทำงานต่ออีกแล้ว ผมจึงเลิกกินกาแฟตอนเช้าไป คงอีกสักพักถึงจะกลับมาเหมือนเดิม
แต่การกินกาแฟอาทิตย์ละสองแก้ว มันก็ไม่ได้ทำให้ผมลงแดงอะไร แม้ว่าเดิมผมจะกินอาทิตย์และ 7-10 แก้วก็ตาม
กาแฟหมดแก้ว งานยังกองอยู่เหมือนเดิม
วันนี้ผมต้องทำมันให้เสร็จให้ได้
คอยดู๊
.........................
จากคนขอบตายังไม่หายดำ
Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2555 |
|
7 comments |
Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2555 8:39:43 น. |
Counter : 1057 Pageviews. |
|
|
|
|
คอยอ่าน :))
กี๊ดดด ภูมิใจจัง ทำครั้งแรกมีคนกินด้วยหละ ^_______^
เรามองสูตรใหม่ไว้ล่ะ ไว้ว่าง ๆ จะลองทำไปให้ชิมใหม่