ขอบคุณค่ะ ชอบศิลปจีนมาก รูปก็สวยคะ

มาศึกษาวิธีการใช้ภู่กันจีนครับ...
อยากเขียนให้พลิ้วไหวมั่งจังอ่ะครับ...
แต่เขียนออกมาทีไรต้นไผ่กลายเป็นกอหญ้าทุ๊กที....

วันนี้ได้อ่านครับ แล้วก็ได้แอบทำมือจับพู่กันตามภาพด้วย
แค่ลองดูก็เดาได้แล้วว่ามันยากมากๆ คนที่จะทำได้ดีต้องฝึกฝนและมีสมาธิมากเลย

ตัวผมไม่ได้จับพู่กันระบายสีนานแล้ว แล้วก็ไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าต้องจับพู่กันยังไง
รู้แต่ว่าหลังจากระบายสีเสร็จ ทั้งสองมือผมจะมีรอยพู่กันเปื้อนสีอยู่เต็มไปหมด

ตัวอักษรภาษาจีน น่าจะเป็นภาษาที่ยากที่สุดแล้วนะคะ เห็นด้วยมั๊ยคะ คุณไฮกุ

เพราะแต่ละตัว มีขีดมีเส้นมากมาย ดูสวยงามดี ยิ่งเขียนด้วยพู่กัน ยิ่งดูงามมาก

ชื่นชมคนที่ใช้พู่กันจีนเป็นค่ะ เก่งมั่กมาก

อ่านจบหนึ่งรอบ .. แค่ลองจังปากกายาวๆ แล้วลองวาดตาม
แต่ว่าไม่สำเร็จอ่ะคะ เพราะดูเหมือนว่าคิดอย่างแต่ว่าลงมือจริงๆ
ได้อีกอย่าง ฮาๆ ..

........


อ่านเรื่องการเตรียมตัวและคิดในการวาดก่อนลงมือแล้ว
ก็เหมือนกับการวางแผนในเรื่องต่างๆ จริงๆ นะค่ะ
ไม่ใช่สักแต่วาด เขียน แต่ว่าทุกอย่างมันเป็นสิ่งที่เค้นออกมา
จากด้านใน และมันก็ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนทำได้นะคะ เพราะว่า
มันยากเหมือนกันอ่ะคะ ...


ดูเหมือนว่าขั้นตอนการวาดจะยากพอควรเลย แต่ว่าสิ่งเล็กๆ น้อยๆ
ที่เค้าแนะนำมา ก็ควรจะเป็นไกดไลน์ให้จดจำนะคะ
ถึงแม้ว่าคนเราอาจจะมีรูปแบบแตกต่างกันไปสำหรับการลงมือ ...

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า



ส่งความห่วงใย
มากับใจดวงน้อยๆ
ส่งนางฟ้าตัวน้อยๆ
ด้วยถ้อยคำ คิดถึง เธอ


** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า **

ตัวอักษรภาษาจีนเนี่ยช่างสวยงามจิงๆๆ

ถ้าน้ำหนักมือไม่ดี ตัวหนังสือหรือรูปภาพคงออกมาไม่สวย

มีความสุขกับวันหยุดสุดสัปดาห์นะค่ะ

Chalie008...ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่า ยินดีที่ได้รู้จักคนคอเดียวกันนะคะ

big-lor...ต้องฝึกบ่อยๆค่ะ ไม่นานลายเส้นก็พลิ้วเองแหละ อันนี้พูดตามความรู้สึกที่เราฝึกเขียนตัวหนังสือนะ โดยเฉพาะตัวแบบหวัด ต้องเขียนให้ตัวอักษรพลิ้วๆถึงจะสวยดี

ปล. ความสามารถในการวาดภาพจีนของคุณบิ๊กกะเราคงพอๆกัน แฮะ แฮะ

คุณไรอัน&คุณนิด... แวะมาบล๊อคนี้คงตาลายด้วยข้อมูลไปหน่อยนะจ๊ะ เราไม่มีความรู้เรื่องวาดรูปแบบจีน จะใส่ข้อมูลแบบย่อตามที่เข้าใจเหมือนเวลาทำบล๊อคเขียนตัวหนังสือก็ใช่ที่ เลยต้องลอกข้อมูลมาทั้งดุ้น แต่รับรองว่าคนที่อยากหัดวาดใบไผ่คงถูกใจ เพราะเราอ่านทั้งเล่มแล้วรู้สึกว่าคนเรียบเรียงอธิบายวิธีวาดได้ดี ถ้าหัดวาดตามคงทำได้ไม่ยาก

ขนาดเราเขียนตัวอักษรจนชินแล้วยังรู้สึกว่าวาดภาพจีนนี่ยากชะมัด ยิ่งคนที่เป็นมือใหม่หัดวาดถ้าไม่รักจะฝึกจริงๆคงท้อไปก่อน แค่วิธีจับพู่กันก็ต่างกันแล้ว วิธีลงสีก็ยิ่งยากเพราะใช้สีดำอย่างเดียวมาวาดให้โทนสีต่างกัน เราดูยังไงก็ยังรู้สึกว่ายากอยู่ดี เคยลองวาดใบไผ่ดูแต่ไม่ค่อยเวิร์คเท่าไหร่ ไม่เหมือนเขียนตัวอักษรที่เราชอบมากกว่า

คุณยุ้ย...เห็นด้วยจ๊ะ ที่ยากคงเพราะตัวอักษรจีนมีเยอะมาก เป็นคำโดด เวลาเรียนต้องจำความหมายแต่ละตัว ตัวเขียนก็ยาก แต่ทั้งสองอย่างก็มีหลักให้จำ เราได้เรียนแล้วก็ไม่ยากอย่างที่คิดค่ะ

Charlotte...เห็นรูปที่เอามาฝากแล้วยิ้มเลย น่ารักจังค่ะ

นัท...ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมกัน ชอบชุดที่นางฟ้าใส่ สวยถูกใจจ๊ะ

ความเจ็บปวด...แบบนี้แสดงว่าคุณความเจ็บปวดรู้จริง ภาพเขียนหรือตัวหนังสือจะสวยไม่สวยก็อยู่ที่น้ำหนักมือนี่แหละค่ะ

No Me Importa Si Todos Te Miran
No Me Importa Lo Que Digan De Ti
No Me Importa Como Pasa El Tiempo
Sabiendo Yo Que Tu Me Quieres

^
^

เดาว่าเป็นภาษาสเปนค่ะ

คุณไฮกุได้หยุดยาวติดต่อกันหรือเปล่าคะ

เรื่องแบตเตอรี่ ขอให้เช็คปีที่ผลิตซึ่งสำคัญมาก เนื่องจากทางร้านอาจจะเอา Stock มาให้เรา กันไว้ดีกว่าแก้นะคะ

ขอบคุณที่มาเที่ยวที่บ้าน ไม่มีอะไรรับแขกเนยะ

สวัสดีครับคุณไฮกุ

อ่านบล็อกคุณไฮกุวันนี้
ผมนึกถึงเรื่องเล่าเรื่องนึงขึ้นมาทันที

มีศิลปินพู่กันจีนชื่อดังของเมืองจีน
เขาเก่งกาจมากในการเขียนใบไผ่และป่าไผ่

วันหนึ่งมีเศรษฐีมาจ้างให้เขาเขียนรูปป่าไผ่
เขาเขียนใบไผ่ ต้นไผ่ด้วยหมึกสีแดง

ในวันรับงานลูกค้าจึงแสดงอาการว่าไม่อยากรับภาพนี้ไป

ศิลปินจึงถามว่า

"ท่านเคยเห็นใบไผ่สีดำอย่างนั้นหรือ ?"






เอารูปคนหล่อมาฝากอีกหนึ่งครับ อิอิอิ

เมื่อวานดูพิธีเปิดโอลิมปิค ของจีน
เข้ามาบล๊อกนี้ล่ะใช่เลย....ย

ภาพวาด
ตัวอักษรจีน
ดนตรี
หมากล้อม
อุปรากร(เขียนไม่เป็น)

มาทีไรได้ความรู้ทุกทีซิน่า...

รูปไผ่ในช่องนี้ฝีมือใครเอ่ย สวยงามเด็ดขาดมาก
ตอนเป็นวัยรุ่น บ้าคลั่งเขียนรูปไผ่
เพราะได้เห็นในหนังสือชาวกรุง
หัดวาดโดยไม่รู้เรื่องรู้ราว ว่าเขามีภู่กันเฉพาะ มีหมึก มานึกตอนนี้ อยากกลับไปเห็นความเดียงสาตอนนั้นจัง
ไม่เหลือริ้วรอยเลย เสียดาย

อยากวาดได้จัง บัดนี้ก็ยังอยาก
มีอุปกรณ์ครบครัน แต่เขียนได้ไม่เอาไหน
ได้รู้วิธีอย่างนี้
จะลองไปพยายามใหม่

เมื่อวานได้ดูพิธีเปิด ตอนที่เค้าเขียนภาพหน่ะ ที่ใช้คนแทนพู่กัน มีพู่กันติดที่มือ แล้วออกมาวาดไป เต้นไป อ้อนช้อยมากๆ ถึงภาพที่ออกมาจะไม่ได้พริ้วเท่าใช้มือเขียนตามปกติ แต่ก็ถือว่าไอเดียดีมากๆ เลย...

อยากเรียนเขียนภู่กันจีน...มานาน
จนป่านนี้ก็ยังไม่มีโอกาส...
มาบล๊อกนี้ได้ความรู้เรื่องภู่กันจีน...ดีใจจัง

ขอบคุณที่เเวะไปเยี่ยมค่ะ

สวัสดีค่ะคุณไฮกุ ...

ขอบคุณนะค่ะสำหรับคำอวยพรของคุณไฮกุที่มีให้
กับเพื่อนและแฟนเค้าคะ ยังไงถ้ามีโอกาสก็จะบอกเล่า
เก้าสิบ หรือว่าไม่เค้าก็อาจจะเข้ามาอ่านที่บล็อกค่ะ ... ^^

...........

ตัวเขียนตัวหนังสือภาษาจีนนี่ก็เหมือนกับ
การวาดภาพเลยนะครับ ดูกลมกลืนไปกับภาพที่วาดไปด้วย

พู่กันจีนเป็นศิลปะที่ใช้สมาธิสูงมาก ซึ่งผมคิดว่าผมคงทำไม่ได้หรอกครับ ยากจริงๆ อ้อ ... ผมเพิ่งจบม.หก อยู่ปีหนึ่งน่ะคับ

สวัสดีครับคุณไฮกุ
มือไม้ลุงกล้วยคงแข็งเกินไปที่จะฝึกแล้วครับ ถ้าจะให้ถนัดคงยกถ้วยขึ้นจิบล่ะก็..ถึงไหนถึงกันฮิฮิ
พรุ่งวันแม่ แต่เราก็รักท่านทุกวันอยู่แล้ว
ลุงกล้วยมีดอกมะลิมาฝากนะครับ

สวัสดีค่ะ เห็นพู่กันจีนทีไร จะนึกถึงพระเทพฯค่ะ
ขอบคุณมากๆค่ะที่ข้อมูลดีๆอย่างนี้มาฝาก
ชอบมากๆค่ะ สนใจเทคนิกการล้างพู่กันด้วย
ใจร้อนล้างพู่กันยังกะล้างจานทุกที
เอ หนังสือเล่มนี้พลาดตาเราไปได้ไงนะเนี่ย

ขอบคุณที่อุตส่าห์แอดFriendblogครับพี่haiku
ช่วงนี้มีเรื่องไม่สบายใจหน่ะครับ
เมื่อยังแก้ไม่ได้ก็ไม่รู้จะอัพทำไม ไม่มีแก่ใจครับ ค่อนข้างสับสนมากทีเดียว
เมื่อวานไปนวดเท้ากับนวดไทยมา สมองก็ไม่หยุดคิดเลย
ผมต้องแก้ปัญหาให้ได้ครับ

ขอบคุณมากๆจ้าไฮกุที่ไปส่งเพลงของอาแอ๊วให้ที่บลอก

วงการลูกทุ่งสูญเสียคนสำคัญอีกคนหนึ่งไปแล้ว แต่เชื่อว่าบทเพลงของอายังคงอยู่ในหัวใจของแฟนเพลงไปตลอด

คุณยุ้ย...เพลงนี้เพราะจริงๆค่ะ คุณปั่นเคยร้องไว้ แกเก่งภาษาสเปนเราก็เดาว่าน่าจะเป็นภาษานี้อ่ะนะ

ไม่ได้หยุดยาวหรอก วันนี้ยังต้องทำงาน แต่พรุ่งนี้ได้หยุดเจ้าค่ะ

Chalie008...เราว่าหลายคนคงนึกไม่ถึงเหมือนกันนะ ซื้อแบตใหม่ๆก็คิดว่าต้องได้ของใหม่ ขอบคุณที่ทำบล๊อคเตือนเพื่อนๆนะคะ

คุณก๋า... ฟังเรื่องเล่าของคุณก๋าแล้วแอบสงสัยเหมือนกันว่าทำไมศิลปินท่านนั้นถึงวาดใบไผ่เป็นสีแดง สงสัยจะเพราะอารมณ์ศิลปินล่ะมั้ง แต่จะว่าไปแล้วไผ่ธรรมชาติก็ไม่มีสีดำนี่นะ(นอกจากจะโดนเผาไฟ อิ อิ)

พ่อก๋าพาหมิงหมิงตระเวนโชว์ตัวจนทั่ว หลานอิฉันเหนื่อยแย่แล้ว ฝากจุ๊บสามฟอดเป็นยาโด๊ปฮ่ะ

มิตรรัก...ที่จริงเราลืมไปว่าพิธีเปิดมีวันไหน แต่ได้ดูตอนต้นๆพอดี เห็นการแสดงแล้วตื่นตาตื่นใจสุดๆเลยค่ะ ต้องชมจางอวี้โหม่วจริงๆ ไม่รู้คิดได้ไง เจ๋งมั่กๆ นำศิลปวัฒนธรรมเก่าแก่ของจีนมาผสมผสานกันเทคโนโลยีออกมาได้ลงตัว เป็นการแสดงยิ่งใหญ่อลังการอย่างเหลือเชื่อ โดยเฉพาะช่วงที่แสดงเกี่ยวกับพู่กันจีน ชอบมากกกก เราว่าพิธีเปิดของจีนหนนี้คงเป็นที่กล่าวขานไปอีกนานเลยค่ะ

นัท...ขอบคุณที่แวะเอาดอกไม้สวยๆมาฝากจ้า ชอบดอกไม้ริมหน้าต่างจัง เห็นแล้วรู้สึกเหมือนเปิดบ้านแล้วกลิ่นดอกไม้โชยเข้ามาเต็มๆ แถมมีหิ่งห้อยบินวอบแว่บด้วย สวยเชียว

ปอนปอน...เจอคนคอเดียวกันอีกแล้ว ขอบคุณที่แวะมาแจมนะคะ

ดีจัง คุณปอนก็ชอบวาดไผ่ด้วย เราชอบมากแต่ยังวาดไม่เป็น ถึงคุณปอนจะไม่รู้หลักวาดแต่เคยฝึกวาดหนักมาแล้ว รออ่านบล๊อคต่อไปที่เป็นวิธีวาดแล้วลองฝึกมืออีกรอบ ไม่นานฝีมือก็เข้าฝักเองค่ะ

ปล. ที่ถามหมายถึงรูปในกล่องเม้นท์ใช่ไหมคะ อิฉันแฮ่บมาจากเวบค่ะ

ตุ้ง...เห็นช่วงพู่กันจีนแล้วตื่นเต้นมากเลยตุ้ง อีตาจางอวี้โหม่วนี่ความคิดสุดบรรเจิดเลยอ่ะ จัดเวทีเป็นกระดาษม้วนมหึมาแล้วค่อยๆคลี่ออกมา ลายบนกระดาษก็สวยจัง ตอนแรกเห็นนักเต้นออกมาเต้นกันก็ไม่นึกว่าจะวาดรูปไปด้วย คนเต้นคงต้องซ้อมแล้วซ้อมอีกนับครั้งไม่ถ้วน ท่าเต้นสวยแล้วก็พลิ้วมาก แต่เอ สังเกตว่าคนเต้นไม่ได้ถือพู่กันออกมาด้วยนะ คล้ายๆกับว่าเขาใช้ทั้งมือทั้งเท้าแทนพู่กัน(แต่อาจจะไม่ได้ใช้เท้าเพราะตอนเดินไม่เห็นกระดาษเปื้อนหมึก) แค่เต้นอย่างเดียวก็ยากอยู่แล้ว นี่ต้องกะจังหวะให้วาดรูปออกมาได้พอดีด้วย เราว่าเมืองจีนทำพิธีเปิดออกมาได้ขนาดนี้ ประเทศที่เป็นเจ้าภาพหนหน้าคงกดดันน่าดู มีหวังได้คิดกันหัวแตกว่าจะทำให้ดีกว่าได้ไง

กาแฟดำ...ดีใจที่คุณชอบนะคะ แบบนี้ต้องรีบหาเวลาอัพบล๊อคใหม่ให้อ่านต่ออีก

คุณนิด...เห็นรูปที่คุณนิดถ่ายแล้วถูกใจทุกทีเลยค่ะ เพื่อนคุณนิดเข้าไปอ่านที่บล๊อคต้องถูกใจของขวัญแต่งงานชิ้นนี้ของคุณนิดมากแน่ๆ แถมมีเพื่อนบล๊อคเข้ามาอวยพรให้ตรึมเลย

ป้าหู้...หารูปในกูเกิ้ลค่ะ แต่จำเวบไม่ได้ซะแหล่ว

ลุงแอ๊ด...คิดเหมือนกันเลยค่ะ ส่วนหนึ่งคงเพราะการใช้พู่กันมาเขียนตัวอักษรด้วยมั้งคะ เวลาเขียนตัวอักษรก็คล้ายกับการวาดรูป อักษรจีนแต่เดิมก็มาจากการวาดภาพแล้วค่อยๆดัดแปลงมาเป็นตัวหนังสือ คนจีนถือว่าเป็นหนึ่งในศิลปะชั้นสูง คนที่ลายมือสวยจะได้รับการยกย่องพอๆกะคนที่เขียนภาพเก่งๆเลยค่ะ

คุณดนย์...เวลาเขียนพู่กันจีนถ้ามีสมาธิดีๆ มือเที่ยงๆหน่อยก็เขียนได้สวยค่ะ ถ้าลองฝึกจริงๆก็ไม่ยากอย่างที่คิดหรอกน้า

โห เพิ่งอยู่ปีหนึ่งเหรอคะ ฝีมือเขียนกลอนเจ๋งมั่กๆ ชื่นชมค่า

ลุงกล้วย...ขอบคุณสำหรับดอกมะลิสวยๆนะคะ เป็นดอกไม้ที่ชอบมากเลยค่ะ

อะแฮ่ม ขอให้น้ำที่ลุงกล้วยชอบจิบจะเป็นน้ำชานะจ๊ะ ม่ายงั้นเป็นได้เมาจนหัวทิ่มบ่อ

คุณยิปซี...เราก็จะนึกถึงพระองค์ท่านเหมือนกันค่ะ ชอบดูข่าวท่านเสด็จเมืองจีน เพราะจะได้เห็นพระองค์ทรงเขียนพู่กันจีนเป็นบุญตาประจำ

ไม่แน่ใจว่าที่ศูยน์หนังสือจุฬาฯยังมีขายหรือเปล่าเพราะซื้อมานานแล้วค่ะ แตให้รายละเอียดหนังสือไว้ ลองหาที่ร้านอื่นดูอาจจะมีนะคะ

คุณไลท์...ก็แวะมาเยี่ยมกันประจำนี่จ๊ะ เลยต้องแอดไว้ เวลาไปเยี่ยมทีี่บล๊อคจะได้สะดวกหน่อย

สงสัยคุณน้องจะเจอปัญหาหนักเอาการ ถ้าไงก็ดองเค็มบล๊อคไว้ก่อนก็ได้ ไว้ให้สบายใจก่อนค่อยกลับมาใหม่ เอาใจช่วยให้แก้ปัญหาลุล่วงไปได้ด้วยดีนะคะ

ณ มน...นึกแล้วก็เสียดายคุณยอดรักมากเลยค่ะ เราชอบเสียงของแกมากเลยนะ ร้องเพลงได้ทุกสไตล์ แต่จะชอบเพลงช้ามากกว่า โดยเฉพาะเพลง “ล่องเรือหารัก” ที่เอาไปฝากนี่แหละ เป็นเพลงลูกทุ่งรุ่นใหม่(ในยุคนั้น)แต่แต่งเนื้อได้เพราะและหวานมาก เขียนตามแนวเพลงลูกทุ่งเก่าๆที่เราชอบเลย ตอนหลังมารู้ว่าครูชลธีเป็นคนแต่งก็เลยไม่แปลกใจ ยังจำได้เลยนะว่าเพลงนี้เป็นเพลงไตเติ้ลละครชื่อเรื่องเดียวกัน ฉายทางช่องสามช่วงเย็นๆหน่อย รู้สึกว่าคุณแอ๊วเป็นพระเอกเล่นคู่กะคุณปภัสรานี่แหละ

พูดถึงแล้วก็เลยเอามาแปะไวที่นี่ด้วย เผื่อมีคนอยากฟังจ๊ะ

วันนี้ก็ต้องทำงานเหมือนกันค่ะ

แล้วก็เพิ่งจะเข้าบ้านตอนสามทุ่มนี้เอง

แต่งานวันนี้ มันส์สุดๆ กว่าจะเอาชนะได้ ...

อั๋น วิทยา หน้าตาเป็นยังไง นึกไม่ออก ก็เลยลองไปหาใน google

เห็นแล้วค่ะ อั๋น เซอกว่าเยอะค่ะ ตอนนี้ป๋าเปิดร้านขายเครื่องสำอางและน้ำหอม แต่งตัวเซอๆคงไม่เหมาะ

แต่จริงๆ ชอบแบบเซอ เซอ ค่ะ

บางเดือน บางฟิลล์ ป๋าก็หน้าตาคล้ายแบ๊งค์ ปวริศร์

บางทีก็คล้าย พระเอกที่เคยเล่นละครเกี่ยวกับทำงานบนเครื่องบิน เพิ่งจบไปไม่นานมานี้เอง ละครเรื่องนี้ดังมาก เพราะคนเขียน เขียนจากชีวิตจริง

แต่จำชื่อพระเอกและชื่อละครไม่ได้แล้วค่ะ

คุณไฮกุ พอนึกออกมั๊ยคะ

ใช่ค่ะ มาจากเรื่อง Fashion 70 หรือรักนี้มีดีไซน์

แต่เพิ่งจะทราบจากคุณไฮกุนี้เองว่ามาฉายช่อง 3

พระเอกหล่อ พระรองก็หล่อ ไปเล่นเป็นพระเอกเรื่อง What's up Fox โอ๊ย เล่นเอาสาวๆกรี๊ดสลบ ดูหรือยังคะ สนุกดีนะคะ

.
.

จำละครที่ทำงานเกี่ยวกับบนเครื่องบินได้แล้วค่ะ

ชื่อ สงครามนางฟ้า

บางมุม บางอารมณ์ ป๋าหน้าตาเหมือน ป้อง ณวัตน์ค่ะ

เกือบล่ะ หน้าเกือบโหลแล้ว

หวัดดีครับคุณไฮกุ

พาหมิงหมิงมาให้จุ๊บถึงบล็อกเลยครับ

ถึงป๋าหน้าโหลยังไงยุ้ยก็ร้ากกกกเนาะ แต่ป๋าแกหน้าเหมือนหนุ่มหล่อหลายคนเลยอ่ะ เอ หรือว่าพระเอกบ้านเรามันหน้าโหลเองฟ่ะ ตะละหนุ่มที่เอ่ยนามมานี่หน้าตาออกแนวเดียวกันเลย เราชอบนายอั๋นที่สุดนะ ติดใจตอนแกเล่นละครเรื่องฟ้ากะตะวันคู่กะน้องพรหล้าผู้น่ารักของอิฉัน เห็นนายอั๋นเล่นบทเข้มประจำ มาเล่นแนวกุ๋กกิ๋กแบบนี้ได้โอเคเลย แถมเล่นบทเศร้าก็ดีมากเลยนะ

เรื่อง Fashion70 ฉายช่วงดึกจัดเลยต้องตามดูย้อนหลังในเวบ ดูตอนแรกๆเป็นเรื่องเกี่ยวกะสงครามเลยไม่เป็กเท่าไหร่ แต่พอเห็นหน้าจู จินโมเท่านั้นแหละต้องตามดูตลอด (เห็นหน้าแกครั้งแรกตอนที่ดูเรื่อง Musa แต่ไม่ปิ๊ง ไปหลงรักซังวูมากกว่า ซังวูเล่นเป็นหนุ่มรูปงามผมยาวสยาย มาดนิ่ง หล่อระเบิด ตอนเล่นเรื่อง Punch ก็ยังเฉยๆ มาเริ่มเข้าตามากๆเรื่อง Queen of The Game นี่แหละ) เรื่องนี้ผู้ชายหล่อๆทั้งนั้น แม้แต่พ่อพระเอก อิ อิ ส่วนเรื่อง What’s up fox ยังไม่ได้ดูค่ะ

เรื่อง สงครามนางฟ้า เห็นคนพูดถึงเยอะเลยลองเปิดดู ดูแล้วทนไม่ค่อยได้ฮ่ะ ไม่ปลื้มเรื่องแนวนี้่เท่าไหร่ เน้นเรื่องตบตีแย่งผู้ชายกันเกินเหตุ เห็นคนเขียนบอกว่าเขียนจากเรื่องจริง พอได้ดูสรยุทธ์สัมภาษณ์คู่กรณีแล้วก็นึกสงสัยอยู่ว่า มันมาจากเรื่องจริงอย่างที่คนเขียนพูดหรือเปล่า

นัท...ขอบคุณสำหรับดอกไม้สำหรับวันแม่นะจ๊ะ

คุณก๋า...วันนี้เจ้้าหนูหมิงหมิงทำหน้าทะเล้นเชียว

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=unforgettable-bombaybb2&month=31-05-2008&group=1&gblog=9

อิอิ คุณไฮกุคะ บล็อกข้างบน ที่เคยไปถ่ายร้านของป๋ามาค่ะ

อิอิ ได้โอกาสโฆษณากะคุณไฮกุเลย

ดูแล้วเป็นยังไง บอกหน่อยนะคะ

คุณไฮกุจ๋า...ถ้าแม่ไม่ไปติดเชื้อในรพ.นะคะ...

แม่คงมีอายุยืนมากกว่านี้อิกค่ะ...

ทุกวันนี้ป้าหู้ต้องดูแลป้าแมวพี่สาวคนเดียว

ยิ่งทำให้ป้าหู้คิดถึงแม่มากๆเลยจ่ะ

เพราะป้าแมวชอบเอาแต่ใจไม่เหมือนแม่เลย...

อยากตะโกนดังๆว่า" คิดถึงแม่ที่สุดในโลก "....

ต้องจด แล้วไปฝึกแล้วละค่ะ

สุขสันต์วันแม่ย้อนหลังนะค่ะ haiku

แวะมาอ่านเอาความรู้ครับ หวังว่าพี่คงสบายดีนะครับ

ได้แต่มาดูแหละ แหะๆ

เราเอง ถ้าเขียนพู่กันจีนจริงๆ คงสวยยาก เพราะเป็นคนใจร้อนพอสมควรเลยทีเดียว

หวัดดีค่ะคุณhaiku
ได้ความรู้มากๆ จากบล็อกของคุณ เนื่องจากว่าสนใจเรียนวาดพู่กันจีนเลยลองsearch หาในเน็ต
มาเจอบล็อกคุณพอดีเลย ขออนุญาตเข้ามาหาความรู้นะคะ

ส่วนหนังสือเส้นสายพู่กันจีน ลองสั่งซื้อผ่านทางร้านหนังสือ se-ed ทางร้านบอกว่านานมากแล้ว เลยไม่มี

ปล.คุณ haiku ไปฝึกเรียนที่ไหนคะ อยากจะลองไปเรียนดูค่ะ

ขอบคุณนะคะ

คุณยุ้ย...แวะไปดูร้านป๋าแล้ว สินค้าเยอะดีจัง ป๋าเหมาะจะขายเครื่องสำอางค์เพราะหน้าใสได้ใจ ท่าทางจะขายดีเพราะทำเลเหมาะ ตะก่อนบ้านเราอยู่แถวประตูน้ำนะ ตอนนี้ย้ายบ้านมาอยู่คนละโยชน์ ถ้ามีโอกาสจะแวะไปอุดหนุนหวานใจคุณยุ้ยนะจ๊ะ

ป้าหู้... คุณแม่ของป้าหู้อายุยืนมากนะคะ ตั้งแปดสิบเจ็ดแน่ะ ขอแสดงความเสียใจกับคุณป้าอีกรอบนะคะ

จี้...แหม ดีใจจัง จี้จะลองวาดดู ได้้ผลเป็นไงก็บอกกันมั่งเน้อ

ความเจ็บปวด...สุขสันต์วันแม่ย้อนหลังเช่นกันนะจ๊ะ

Bach&สาวไกด์&นัท...ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมกันจ้า

รุ้งสีที่แปด...ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่า ดีใจที่เนื้อหาในบล๊อคเป็นประโยชน์กับคุณนะคะ

เราซื้อหนังสือเล่มนี้ที่ศูยน์หนังสือจุฬาฯค่ะ ซื้อมานานมากแล้ว คิดว่าที่ศูยน์หนังสือจุฬาฯก็อาจจะไม่มีขายเหมือนกัน แต่ไม่เป็นไร เราตั้งใจจะเอาเนื้อหาในเล่มลงในบล๊อคทั้งหมด ไว้ตามอ่านละกันนะคะ

เราเรียนพู่กันจีนที่ O.C.A. ค่ะ (บอกชื่อเต็มหน่อย “วิทยสถานแห่งวัฒนธรรมตะวันออก”) เรียนภาษาจีนก่อนแล้วค่อยลงคอร์สพู่กันจีนทีหลัง ทางสถาบันสอนเกี่ยวกับจีนหลายสาขา ทั้งภาษา พู่กันจีน ดนตรี แต่งโคลงกลอน เราเรียนเขียนตัวอักษรอย่างเดียว​ เหล่าซือสอนเก่งกันทั้งนั้น ราคาเรียนก็ไม่แพงนัก แต่เสียดายที่เหล่าซือท่านที่เราเรียนพู่กันจีนด้วยเลิกสอนแล้วเพราะสุขภาพไม่ดี ท่านอายุเยอะแล้วแต่มือเที่ยงมาก เขียนตัวอักษรสวย วาดภาพจีนก็งามขนาดเลย

ถ้าสนใจก็เข้าไปดูรายละเอียดในเวบก่อนก็ได้ค่ะ
//www.ocanihao.com/

ชอบศิลปะมากเเต่ก็ทำอะไรไม่ค่อยเป็นจึงเข้ามาดูในการวาดภาพเเบบใดจึงจะวาดได้และถูกวิธี

ขอบคุณมากที่แวะมาเยีี่ยมนะคะ ถึงจะวาดไม่ค่อยเป็น แต่ถ้าฝึกบ่อย ๆ ก็จะวาดได้สวยเองแหละค่ะ เอาใจช่วยให้วาดรูปได้งาม ๆ นะคะ

ขออนุญาตินำบทความไปเผยแพร่ต่อครับ

//www.puansanid.com/forums/showthread.php?t=529

ด้วยความยินดีค่ะ แล้วจะแวะไปเยี่ยมที่เวบนะคะ