ถนนสายนี้มีตะพาบ 279 "แพ้แต่ชนะ"
โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 279
"แพ้แต่ชนะ"
เวลาส่งงาน 9 มิถุนายน 2564
ได้ยินคำนี้ก็นึกถึง การเเข่งขันโอลิมปิคหุ่นยนต์ World Robot Olympiad 2019 เมื่อ 2 ปีก่อน
เคยเล่าไปแล้วล่ะ
ตอนนั้นโดนครูที่คุมกิจกรรมนี้บอกว่าทำไมน้องไม่ค่อยมาซ้อม ซึ่งเป็นเพราะครูประจำชั้นให้ไปซ้อมแค่วันเว้นวัน ซึ่งครูควรจะประสานงานกันให้เข้าใจ ไม่ใช่มาถามกันแบบนี้
ครูที่คุมกิจกรรมคนเดิม.. บอกว่าไม่เข้าใจว่าทำไมน้องทำไม่ได้ นี่มันการรแข่งขันระดับนานาชาติ ให้น้องคิดเองทำเองโดยที่คุณครูไม่ช่วยแนะนำ คิดว่าน้องเก่งมาตั้งแต่เกิด มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน จริงๆ ตอนแรกได้ยินว่าจะจ้างโค้ชมาให้เด็กๆ มีงบในจุดนี้แปลกใจมาก
ครูคนเดิมไม่มีภาวะผู้นำ ไม่สามารถควบคุมผู้ปกครองท่านอื่น ปล่อยให้มาว่าลูกศิษย์ของตนว่าเป็นภาระ
โชคดีที่ตัวภาระในวันนั้นคือ ครอบครัวเรา เราไม่อาจจะละทิ้งหน้าที่ ถ้าเป็นบ้านอื่นเจอแบบนี้คงทิ้งการแข่งขันแน่ๆ
เราตัดสินใจไปจ้างคนมาสอนน้องซีหลังเลิกเรียนก่อนหน้าวันแข่งไม่กี่วัน เพราะไม่สามารถปล่อยน้องซีไปยืน งง ในสนาม มันอาจจะเป็นประสบการณ์แย่ๆ ของน้องซีก็เป็นได้
แต่ก็ติดปัญหาคุณครูคนเดิม..ให้ใช้หุ่นยนต์ของเด็กคนหนึ่งในทีมไปแข่งไม่ได้ใช้ของโรงเรียน อันนี้เป็นข้อจำกัดในการซ้อม เพราะเค้าดันไม่มาซ้อมเราก็ไม่มีหุ่น เลยต้องไปขอยืมหุ่นจากที่อื่นมาซ้อม
ส่วนโน๊ตบุคเราก็ต้องขับไปยืมญาติเป็นการด่วน จะเอาเครื่องตัวเองสเปคก็ไม่ถึง
การแข่งขันเป็นระดับนานาชาติ แข่ง 2 วัน แล้วก็ไปไกลมาก เราลงทุนไปหาที่พักแถวนั้น ไม่ไปกับรถโรงเรียนที่จัดให้
น้องซีไปพร้อมความมั่นใจ มั่นใจว่าไม่สามารถพาหุ่นยนต์ของตัวเองเข้าเส้นชัยแน่ๆ เพราะยังไม่สามารถเขียนโปรแกรมไปถึงเส้นชัยได้ แต่พกความมั่นใจว่าจะทำให้ถึงจุดที่ตัวเองได้เตรียมไว้
แน่นอน เราแพ้....แต่น้องซีก็พอจะทำคะแนนได้บ้าง ทีมอื่นที่ไปด้วยกัน ไม่มีแม้แต่คะแนน ได้ 0
ตัวภาระทำคะแนนได้ดี ทำให้ไม่มีใครกล้าพูดมากอีกต่อไป
แพ้แต่ชนะ....
ผ่านไปหลายวัน ครูคนเดิมทำโน๊ตบุคของโรงเรียนหาย แล้วโทษว่าเป็นความผิดของเรา ทั้งที่เราไม่เคยเห็นโน๊คบุคเครื่องนั้นเลย ครูบอกเบิกมาให้ทีมเรา ผู้ปกครองท่านอื่นบอกให้เรารับผิดชอบแทนครู เราเลยต้องรับผิดชอบเตรียมเงินซื้อให้ใหม่โดยจำยอม สุดท้ายไปเจอว่าลืมทิ้งกันไว้ ที่นั่งวันแข่งนั่นแหระ สุดยอด..............โชคดีที่เจอเราเลยไม่ต้องเสียเงิน
ครูบอกว่าแข่งคราวหน้าขอคนที่คุยภาษาเดียวกัน....แน่นอนเราก็ไม่ได้คุยภาษาเดียวกับครูอยู่แล้ว
จริงๆ ครูแค่คนเดียว เราไม่อยากเก็บเอามาใส่ใจ เพราะครูที่ดีมีมาย
แต่ตั้งใจไว้ว่าเมื่อไหร่ที่ครูคนนี้ได้มีโอกาสสอนน้องซี จะลาออกจากโรงเรียนนี้..แค่นั้น ไม่ได้แค้นอะไรจริงๆ อิอิ
 โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 280"มหาลัยวัยซน" โจทย์โดยคุณ nonnoiGiwGiwคำอธิบายโจทย์ บอกเล่าเรื่องราวของเพื่อนๆ หลังจบชั้นมัธยมปลายว่า ชีวิตในช่วงนั้นเป็นอย่างไร เกิดอะไรขึ้น มีความสนุกสนานแค่ไหน จะเป็นเรื่องตื่นเต้น เรื่องเรียน กิจกรรม วัยหวาน หรืออะไรก็ได้ที่เกี่ยวกับมหาวิทยาลัย คำว่ามหาวิทยาลัยอาจหมายถึงมหาวิทยาลัยชีวิตก็ได้ ตีความได้เหมาะสมเลย เวลาส่งงาน 24 มิถุนายน 2564 นี้แล้วเจอกัน~
| Create Date : 09 มิถุนายน 2564 |
| Last Update : 9 มิถุนายน 2564 8:16:20 น. |
|
12 comments
|
| Counter : 1121 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณหอมกร, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณSweet_pills, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณทนายอ้วน, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณtoor36, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณThe Kop Civil, คุณกะว่าก๋า, คุณmultiple |
โดย: หอมกร   วันที่: 9 มิถุนายน 2564 เวลา:9:31:28 น. |
|
|
|
| โดย: maijung IP: 49.230.59.184 วันที่: 9 มิถุนายน 2564 เวลา:9:55:44 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills  วันที่: 9 มิถุนายน 2564 เวลา:10:28:22 น. |
|
|
|
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ  ) วันที่: 9 มิถุนายน 2564 เวลา:10:40:19 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 9 มิถุนายน 2564 เวลา:13:01:20 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 9 มิถุนายน 2564 เวลา:15:44:24 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 มิถุนายน 2564 เวลา:6:32:47 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 14 มิถุนายน 2564 เวลา:5:23:20 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 56 คน [
แม่ที่ดีจริงๆ นะเนี่ย