ถนนสายนี้มีตะพาบ 135 เรามาถึงจุดนี้กันได้ยังไง?
เรามาถึงจุดนี้กันได้ยังไง?
ดูเหมือนคำถามที่ใช้ถามคนที่ประสบความสำเร็จ
สำหรับชีวิตธรรมดาๆ ของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เป็นทั้ง มนุษย์เงินเดือน มนุษย์แม่บ้าน
แต่ตอนนี้...ไม่ธรรมดา อื๊อฮือ ไม่ธรรมดา...ไม่ธรรมดา โอ๊โฮ ไม่ธรรมดา... (ร้องเป็นเพลงเลย) เลื่อนขั้นเป็นมนุษย์แม่ จะ 7 ปี แล้ว
เลยจะขอเขียนถึงการทำไดอารี่ของลูกสาวว่า...เรามาถึงจุดนี้กันได้ยังไง?
เรา พ่อ แม่ ลูก
เริ่มจากที่พ่อเขียนไดอารี่ วัตถุประสงค์เพื่อจีบแม่ ให้แม่ได้อ่าน พอเราได้ย้อนกับมาอ่านแล้วก็รู้สึกดีจังที่ได้บันทึกเรื่องราวต่างๆ ไว้
จึงตั้งใจที่จะบันทึกเรื่องราวต่างๆ ไว้ให้ลูก เมื่อวันหนึ่งเมื่อหนูโตขึ้นได้มาอ่านคงจะมีความสุข เหมือนที่พ่อกับแม่มีความสุข
แม่เริ่มเขียนบันทึกตั้งแต่แม่ท้องพัฒนาการต่างๆ ของลูกในแต่ละเดือน
จนลูกคลอด แม่ก็เขียนบันทึกให้หนู ทุกวัน...
เริ่มแรกแม่ใช้มือเขียนในสมุด ตัดรูปมาปะ
จนเพื่อนแม่แนะนำให้เขียนผ่านทาง Bloggang.com แม่ก็เห็นว่าเป็นการดี เพราะลายมือแม่ก็อ่านยากซะด้วย
กว่าจะมาถึงจุดนี้ บอกเลยว่าเหนื่อย ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย
เริ่มจากคัดลอกจากสมุดที่เคยใช้มือเขียนไว้แล้ว 2 ปี (ทุกวันนี้ยังทำไม่สำเร็จเลย)
การที่จะจดจำรายละเอียดในแต่ละวัน ถ้าไม่ดองบล็อกก็สบายมาก 555 แต่ถ้าทำไม่ทันก็ลำบากหน่อย..เคยค้างถึง 3 เดือนก็เคยมาแล้ว
การถ่ายรูปลูกทุกวันมันไม่ใช่เรื่องง่าย แรก ๆ ถ่ายไม่ค่อยได้เพราะคุณยายว่า บอกว่าเดี่ยวแสงเข้าตาหลาน จะถ่ายตอนหลับคุณยายก็ถือ เวลาผ่านไปคุณยายถามหารูปหลานว่าไม่มีถ่ายไว้หรือไง แหมๆ ก็ตัวเองบอกไม่ให้ถ่าย 555
ถามถึงตัวพ่อ... เป็นคนไม่ชอบถ่ายรูปซะด้วย แหม่..บางครั้ง รูปครอบครัวต้องมา 5555 แต่เดี๋ยวนี้พ่อก็เริ่มรู้งาน ถามว่าถ่ายรูปยัง...(คือพ่อเค้ากลัวว่า กินอาหารหมดแล้วแม่ยังไม่ได้ถ่ายรูป แม่จะโมโห..อิอิ)
มาถึงตัวลูก...ไม่ชอบถ่ายพอกันกับตัวพ่อ แม่หนูเบื่อ หนูไม่ถ่าย จนมาวันหนึ่งเธอได้ย้อนกลับมาอ่านไดอารี่ของเธอ เธออึ้งมาก เธอดีใจที่วันนั้นเธอยอมถ่ายรูป จากนั้นเธอก็ถ่ายรูปทุกวันไม่มีบ่น
เขียนทุกวัน...เขียนจนเพื่อนที่ชวนเลิกเขียนกันไปหมดแล้ว
เขียนจนตอนนี้ Bloggang.com มีโฆษณาด้านข้างด้วยแล้วเนอะ
แม้จะเหนื่อย แต่มีความสุขมาก
นั้นคือที่มา กว่าเราจะมาถึงจุดนี้...
สวัสดีวันนี้ พฤหัสบดี ที่ 30 ก.ค. 58 วันอาสาฬหบูชาค่ะ ทิ้งท้ายด้วยรูปสาวน้อยไปเวียเทียนที่วัด
คุญกันท้ายเรื่อง
ขอให้ Bloggang.com อยู่ไปนานๆ จนซีโตนะคะ เพราะเราไม่ได้สำรองข้อมูลเก็บไว้ ถ้าหาย...ไม่อยากคิด ว่างๆ คงต้องหาเวลาเซฟเก็บไว้บ้างแล้ว หุหุ
| Create Date : 30 กรกฎาคม 2558 |
| Last Update : 31 กรกฎาคม 2558 8:13:17 น. |
|
15 comments
|
| Counter : 1649 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 56 คน [
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
ชีริว Travel Blog ดู Blog
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
โห สุดยอดมากกกก
เป็นไดอารี่ที่ยอดมาก เห็นแล้วเสียดายมากๆ ด้วย อยากทำแบบนี้มั่งเลย ต่อไปนี้ทำมั่งก่า ขอบคุณนะครับแม่น้องซีทะเล ที่มาจุดประกาย