ถนนสายนี้มีตะพาบ 224 "ความกล้าหาญครั้งสุดท้าย"
โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 224
"ความกล้าหาญครั้งสุดท้าย"
เวลาส่งงาน 20 มีนาคม 2562
น้องซีเริ่มเรียนลีลาศเมื่อ วันเสาร์ 6 ธ.ค. 57 ตอนนั้นหน้าหนาวเลยไปว่ายน้ำไม่ได้ อยากให้น้องซีได้ออกกำลังกาย จากวันนั้น ถึงวันนี้ 4 ปี แล้ว
ที่เรียนอยู่แถวบ้านสะดวกดี แถมเป็นงบของ กทม. เงินภาษีของเรา สอนฟรี...
จริงๆ แล้ว น้องซีไม่ได้ชอบลีลาศ เพียงแต่แม่ขอไว้ว่าให้เล่นกีฬา 1 อย่างเพื่อสุขภาพ ลีลาศเป็นกีฬาที่น้องซีเลือก เพราะไม่เหนื่อยและได้อยู่ห้องแอร์
4 ปี ที่เรียน ก็ได้มีไปโชว์ตามงานบ้าง ถึงแม้จะเป็นงานเล็กๆ แต่ก็เป็นการฝึกความกล้าแสดงออก ฝึกวินัย ฝึกความอดทน ฝึกสมาธิ
แต่อะไรที่ไม่ชอบก็จะทำได้ไม่ดี เรียนมา 4 ปี ไม่ค่อยคืบหน้า ประกอบกับช่วงหลังๆ น้องซีว่างไปเรียนแค่วันอาทิตย์วันเดียว
นั่งจับเข่าคุยกัน พ่อ แม่ ลูก เรื่องการเรียนลีลาศ
ถามลูกว่าเราเลิกเรียนลีลาศกันดีไหม เอาเวลาไปทำอะไรที่เราสนใจกันดีกว่า ทำในสิ่งที่อยากทำจริงๆ พ่อแม่ให้ลูกตัดสินใจ
"หนูเสียดายเวลาที่ผ่านมาเรียนมานาน ถามหนู หนูก็ไม่อยากเรียนแต่หนูเสียดาย...หนูไม่รู้จะตัดสินใจยังไง ทุกปีในสมุดพกช่องความสามารถพิเศษ หนูจะเขียนว่า ลีลาศ"
คงต้องใช้ความกล้าหาญมากๆ ที่จะเลิกเรียน พ่อแม่เข้าใจ เลยสรุปว่า ระหว่างนี้ถ้าเราว่างก็ไปเรียน ไม่จำเป็นว่าจะต้องไปเรียนทุกอาทิตย์อย่างที่ผ่านมา แต่น้องซีต้องสัญญาว่าจะตั้งใจเรียนไม่งอแงเพราะนานๆ ไปที
ณ ห้องเรียนลีลาศ วันนี้น้องซีตั้งใจเรียนเป็นอย่างดี แต่ด้วยความที่นานๆ มาที ความจำก็ไม่ค่อยดี เรื่องจะให้ส่ายเอวเคล็ดเอวอ่อนก็ไม่ใช่ทางของเธอ
"ไม่อยากเต้นก็ไม่ต้องเต้น ดูน้องคนนี้สิสอนเดี๋ยวเดียวก็จำได้แล้ว น้องคนนั้นส่ายจนเอวเคล็ด น้องคนโน้นก็ขยันเรียน" เสียงครูลีลาศเอ่ยขึ้น
"ครูไม่อยากสอนเด็กที่ไม่อยากเรียน ครูสอนแล้วไม่มีความสุข กลับบ้านไปก็รู้สึกไม่ดี อย่าหาว่าครูลำเอียงครูอยากสอนน้องคนนี้.. น้องคนนั้น.. น้องคนโน้น.."
คงไม่ต้องใช้ความกล้าใดๆ ที่จะตัดสินใจอีกแล้วว่าจะเรียนต่อไหม นี่คงเป็นการตัดสินใจครั้งสุดท้าย
บันทึกลูกรัก
ก็เข้าใจคุณครู ขนาดเวลาลูกดื้อเป็นแม่แท้ๆ ยังปรี๊ดแตก จริงๆ ตามหลักการแล้ว เราก็ควรจะเอาคำครูมาเป็นแรงพลักดันให้ตั้งใจพยายามให้ครูเห็นว่าถ้าเราตั้งใจก็ทำได้ แต่รู้สึกผิดว่า นี่เราทำให้คนคนหนึ่งเค้ามีความทุกข์ไม่มีความสุข ไม่ดีเลยจริงๆ
แต่แบบนี้ก็ดีแล้วจะได้ตัดสินใจได้ซะทีไม่ต้องลังเลอีกแต่ไปโจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 225"เฝ้ารอ" โจทย์โดยคุณ JinnyTentคำอธิบายโจทย์ เคยเฝ้ารอใคร หรือเฝ้ารอในบางสิ่งบางอย่างบ้างหรือไม่ แล้วเรารู้สึกอย่างไรกับมัน เขียนบรรยายายมันออกมาให้เต็มที่เลย เวลาส่งงาน 4 เมษายน 2562 นี้แล้วเจอกัน~
Create Date : 20 มีนาคม 2562 |
Last Update : 20 มีนาคม 2562 16:12:06 น. |
|
13 comments
|
Counter : 876 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณหอมกร, คุณกะว่าก๋า, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณเนินน้ำ, คุณhaiku, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณวลีลักษณา, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณnewyorknurse |
โดย: หอมกร วันที่: 20 มีนาคม 2562 เวลา:9:53:31 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 มีนาคม 2562 เวลา:11:37:51 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 มีนาคม 2562 เวลา:12:44:12 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ วันที่: 20 มีนาคม 2562 เวลา:17:48:22 น. |
|
|
|
โดย: วลีลักษณา วันที่: 20 มีนาคม 2562 เวลา:21:02:59 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 20 มีนาคม 2562 เวลา:23:24:26 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 21 มีนาคม 2562 เวลา:0:16:38 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 มีนาคม 2562 เวลา:6:25:16 น. |
|
|
|
|
|
เป็นคุณแม่ที่น่ารักและเอาใจใส่ลูกดีมากค่ะ