ถนนสายนี้มีตะพาบ 157

มุมสงบ

โจทย์โดย : คุณฉัตร (ณ ปลายฉัตร)

เพราะโลกมีคนมากมายหลายแบบ  แต่ละคนมีสิ่งที่ชอบแตกต่างกันไป บางคนชอบอ่านหนังสือในห้องสมุด  บ้างชอบขลุกอยู่มุมโปรดในร้านหนังสือ บางทีนั่งปล่อยอารมณ์มุมส่วนตัวในร้านกาแฟ  หรือบางครั้งก็นั่งเล่นเย็นใจในสวนสวยสบายตาที่ไหนสักแห่ง

บางคนชอบออกนอกบ้านไปท่องเที่ยวที่ใหม่ๆ ไปวัดไปวา  ดูหนังชิมอาหารร้านโปรด  และบางคนก็ชอบอยู่บ้านพักผ่อนนอนหลับ  ทำอาหาร  ทำสวนทำความสะอาดบ้าน  อ่านหนังสือ  หรือแม้กระทั่งไม่ทำอะไรเลย

ไม่รู้เพื่อนๆ เป็นกันบ้างรึเปล่า  อยู่ที่ไหนแล้วมีความสุข ที่นั่นก็คือมุมสงบของเรา  จขบ. ก็มีเหมือนกัน  วันหยุดชอบขลุกอยู่บ้าน  นอนเล่น  อ่านหนังสือ เขียนนิยาย  เล่นคอมฯ  ทำงานฝีมือ 

ยิ่งตอนนี้กำลังอยากลองนิยายแนวสืบสวนก็เลยติดซีรีย์ฝรั่งอย่าง Criminal Mind มากเป็นพิเศษว่างไม่ได้เป็นเฝ้าหน้าจอ  โทรทัศน์รุ่นโบราณก็อยู่หน้าโต๊ะเขียนหนังสือพอดี  มีคอมพิวเตอร์วางใกล้มืออีกยิ่งแจ่มแจ๋วมากไม่ต้องไปไหนกันเลย  ว่าแล้วก็เอามุมสงบส่วนตัวมาฝากค่ะ

แอบมีภาพพู่กันจีนจากพี่ก๋าแปะผนังหลายภาพ เห็นหนังสือเยอะแยะแบบนี้ยังอ่านไม่หมดหรอกค่ะ  บ้าซื้อแต่ไม่บ้าอ่าน  ในชั้นไม้มีทั้งอ่านแล้วและยังไม่อ่าน  ที่หัวนอนคือมีคิวอยากอ่านมากแต่ไม่มีเวลาสะสาง 

ส่วนที่วางหน้าโต๊ะทำงานคือหนังสือประกอบการเรียนเกี่ยวกับงานเขียนหยิบจับได้ทุกเวลา  คิดว่าอาทิตย์หน้าจะมารีวิวหนังสือเกี่ยวกับเขียนนิยายสักเล่มสองเล่มคั่นเวลาตะพาบบ้าง

เดี๋ยวนี้เป็นเอามาก  อ่านนิยายเรื่องไหนก็คิดตาม อ่านเรื่อง  อ่านคำ  อ่านวิธีนำเสนอของผู้เขียน  ทำให้กว่าจะจบหนึ่งเรื่องช้ามากมาย  ยิ่งนิยายบางเรื่องวางปมเยอะ  แต่วิธีการเล่าสลับไปมาเหมือนเดินชมวิวในเขาวงกต  หรือปะติดปะต่อจิกซอว์กว่าจะลงตัวก็นานพอดู แต่ได้ประโยชน์จริงๆ 

ตอนนี้พยายามอ่านให้หลากหลายจะได้ไม่ติดสำนวนนักเขียน  อยากอ่านเรื่องใหม่ล่อใจเยอะคิวมาจ่อเป็นหางว่าว  อีกใจก็อยากอ่านงานเก่าด้วย  เป็นความย้อนแย้งในช่วงเวลาที่จำกัดมาก  นี่ก็ว่าจะไม่เล่าเรื่องหนังสือแล้วยังอุตส่าห์วกมาจนได้

นอกจากอ่านหนังสือในมุมส่วนตัวแล้ว ก็ยังติดซีรีย์มากมาย  ดูเพื่อเปิดโลกทัศน์เป็นผลพลอยได้จากการที่เมื่อก่อนชอบดูซีรีย์เกาหลีมาก  แล้วก็สงสัยทำไมถึงได้รับความนิยมจนส่งออกเป็นอุตสาหกรรมได้ดูจะเป็นร้อยเรื่อง  แต่ก็มีไม่กี่เรื่องหรอกที่ชอบมากแบบว่าจำได้ไม่ลืม  แถมเรื่องที่ชอบส่วนมากก็เป็นแนวดราม่าด้วยบางทีนึกแปลกใจตัวเองเหมือนกันว่าเรื่องฮ็อตฮิตติดลมที่คนชอบกันทำไมกลับรู้สึกเฉยๆ

จากที่ดูแล้วชอบแต่คนอื่นไม่ชอบหรือคนอื่นชอบแต่เรากลับไม่ชอบ  ก็คงบอกได้เหมือนกันว่าแต่ละคนก็ต่างรสนิยมมีอะไรที่ไม่เหมือนกันจริงๆ  ว่าแล้วก็เอารูปซีรีย์โปรดมาให้ดูว่าเรื่องที่ชอบมีอะไรบ้าง  เลือกมาบางเรื่องในเวลา 10 ปีที่ผ่านมาค่ะ นับดูแล้วน้อยมากที่เป็นคอมเมอดี้ จะชอบดูแนวดราม่ามากกว่า

ที่จริงแล้วนิยาย  ละคร  หรือซีรีย์ก็คงไม่ต่างกันเท่าไหร่  เพราะจำลองมาจากชีวิตคนเราทั้งนั้น  ชีวิตจริงยังหนักหนาสาหัสกว่าละครมากก็มี  เวลาดูรู้สึกว่าเข้าถึงง่ายเหมือนนิยายโบตั๋น  ดราม่าสะท้อนสังคมแต่ก็ชอบ  อ่านแล้วอินหนักหน่วง

แต่บางทีอย่างเช่นหนัง  ซีรีย์  นิยายแฟนตาซีย้อนยุคอดีตปัจจุบันจะดูแล้วคิดนาน  บางทีอดสงสัยไม่ได้ว่าอย่างในเรื่องเจาะเวลาหาจิ๋นซี  พระเอกทะลุมิติไปอดีตสมัยจิ๋นซียังเป็นเด็กหนุ่มยังไม่ครองราชย์เลย  แล้วช่วงเวลาที่ตัวพระเอกหายไป  เขาหายไปจากปัจจุบันโดยที่ช่วงเวลาไม่เหลื่อมล้ำกันได้ยังไง นึกแล้วก็งงดีแท้

หรือแนวผีที่ก็ไม่รู้ว่าอีกภพหนึ่งจริงเท็จแล้วเป็นยังไง  ยังจะแนวไซไฟที่ยิ่งยากกับคนอ่านที่จินตนาการไม่เก่งอย่างจขบ.  หรือแนว X-Files  นั้นก็อาศัยจินตนาการล้ำเลิศเกินไป  จนมีแต่ข้อสงสัยเต็มไปหมดและไม่ใช่แนวที่ชอบ

โจทย์คราวนี้เหมือนจะเข้าทาง  เพื่อนๆ คงนึกว่ามาบ้านนี้ทีไรไม่พ้นเขียนเรื่องหนังสือหรือนิยายทุกที คราวนี้ก็เลยเล่าเรื่อยเปื่อยเรื่องมุมส่วนตัวบ้าง  พอดีว่าในคลาสนิยายวันก่อนมีโชว์โต๊ะทำงานกันเลยปิ๊งไอเดียโชว์มุมสงบในห้องนอนแสนจะรกซะเลย (แน่ะ! มีข้ออ้างแถมยังพาคนอ่านออกทะเลอีกด้วย)

ขอบคุณของแต่งบล็อกสวยๆ จากคุณยายเก๋าและคุณญามี่ค่ะ

ขอบคุณเพลงเพราะๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ

ช่วงนี้มาๆ หายๆ อีกตามเคยนะคะเอาไว้พรุ่งนี้จะตามไปที่บล็อกนะคะ