โจทย์โดยพี่อ้อมแอ้ม(คนผ่านทางมาเจอ)

                 โจทย์นี้เข้าทางคนชอบดองเค็มรีวิวบล็อกท่องเที่ยวมากมายค่ะทีแรกนึกว่าจะแพ้ให้กับโจทย์ ‘อัยการศึก’ ซะแล้วถ้าโจทย์สองออกคงเสียวสันหลังนึกถึงสีเขียวๆพิกลค่ะ >< อย่ากระนั้นเลย..พาดพุงมากๆไม่ดี เดี๋ยวเดือดร้อนยกแผงตะพาบค่ะเอาเป็นว่าเล่าเรื่องเที่ยวๆกันดีกว่านะคะ จากตะพาบ 101 เรื่องเข้าใจผิด ทำให้จขบ.โชคดี ได้ไปเที่ยวตาชัยในราคาสุดคุ้มอย่างที่เคยเล่าไปวันนี้เลยจะเอามาเป็นประเด็นตะพาบค่ะเรื่องมีอยู่ว่า...

              จขบ.และครอบครัวรวมตัวกันห้าคนในรอบหนึ่งปีเพื่อจะไปเที่ยวกันเราก็มาคิดๆๆๆกันว่าจะไปเที่ยวไหนดีนะ ที่ไม่ไกลจากบ้านเรามากนักประเด็นหลักเลยคือทะเล..บ้านเราขาดทะเลไม่ได้ต้องไปสักครั้งในหนึ่งปีหนนี้เลยมาลงตัวกันที่‘ตาชัย’ เราจึงเริ่มต้นทริปนี้ที่ 'ภูเก็ต'..

                เราออกจากสงขลาแปดโมงเช้ากะเวลาเดินทางประมาณหกชั่วโมงก็จะถึงที่หมายคือภูเก็ตแต่ว่าวันที่เดินทางเกิดฝนตกหนักบ้างเบาบ้างตลอดเส้นทาง นาทีแรกที่เหยียบเกาะภูเก็ต..ฝนไม่ตก..อเมซิ่งมากนึกในใจรอดแล้วพรุ่งนี้คงได้เที่ยวตาชัยแบบ แดดๆ ใสๆ แน่ๆ 

                แต่ที่ไหนได้แค่ผ่านด่านตรวจเข้ามาฟ้าก็ครึ้มลงๆเรื่อยจนมาถึงถลางฝนก็ตกมาแบบไม่ลืมหูลืมตาอานิสงส์ของฝนชุ่มฉ่ำคือรถติดครั้งมโหฬารชนิดที่มาภูเก็ตเป็นสิบๆรอบ ไม่เคยเจอรถติดขนาดนี้มาก่อนอันที่จริงๆไม่ใช่อะไรค่ะถนนบายพาสที่เราใช้เส้นทางทำถนนพอดี..โธ่..

                 กว่าเราจะออกจากรถติดได้ก็ปาเข้าไปเป็นชั่วโมงเราได้ที่พักที่ป่าตอง ถ.ผังเมืองสาย ก.หลังห้างจังซีลอนเราจึงต้องใช้เส้นทางขึ้นเขาป่าตอง..ท่ามกลางฝนกระหน่ำรถราสวนกันขวักไขว่นี่มันถนนปราบเซียนโดยแท้..คน ตจว.ไม่ค่อยชินทางอย่างเราแทบหืดจับห้าโมงครึ่งเราก็ถึงที่พัก‘ดิอัลลาโน ภูเก็ต’เราได้ที่พักที่นี่มาจากการโทรจองโดยตรงกับโรงแรม

              หลังจากเห็นหน้าตาห้องพักในเว็บเราก็ถูกใจแต่อยากรู้รายละเอียดเพิ่มเติมจึงโทรจองและโรงแรมแสดงความกระตือรือร้นที่จะรับคนไทยทำเอาเราใจชื้นขึ้นเป็นกอง ปกติเจอแต่ไม่อยากได้คนไทย..บอกคนไทยเรื่องมาก..T T ยิ่งราคาพันนิดๆ แถวป่าตองยิ่งไม่ต้องพูดถึงราคาสบายกระเป๋ามากมายพอไปถึง..นาทีแรกที่คิด..นี่มันโรงแรมห้องแถว??

>

                ตอนเข้าไปติดต่อห้องพักเราก็ได้พบผู้จัดการใหญ่ออกมารอต้อนรับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เป็นกันเองจนเราใจชื้นขึ้นเล็กน้อย ผู้จัดการใหญ่บอกว่าห้องที่จองไว้สองห้องห้องซูพีเรียเตียงเดี่ยวหนึ่งห้องกับทริปเปิลสามเตียงหนึ่งห้องนั้นโรงแรมอัพเกรดให้เป็นห้องแฟมิลี่หนึ่งห้องโดยไม่คิดราคาเพิ่มเพื่อสมนาคุณแก่ลูกค้าที่จองและโอนเงินมานานกว่าสองเดือนอย่างครอบครัวเราความประทับใจเริ่มแรกที่รู้ข่าวว่าได้ห้องแฟมิลี่ก็นับว่ากลบความเป็นโรงแรมห้องแถวได้ระดับหนึ่งแต่อะไรไม่เท่าแจ็กพ็อต..เรามาในช่วงเวลาที่ป่าตองไฟดับพอดีผู้จัดการใหญ่บอกว่าร้อยวันพันปีไม่ดับ เราโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่..ฮา

>

               อันที่จริงแล้วผู้จัดการใหญ่บอกว่าที่เห็นด้านหน้าโรงแรมเล็กเป็นห้องแถวห้องเดียวนั้นเพราะว่าซื้อหน้าห้องไม่ได้ ตัวโรงแรมจริงๆเดินทะลุไปด้านหลังมีประตูเชื่อมถึงกันได้ซึ่งก็จริงโรงแรมความสูงมากกว่าห้าชั้น ขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ ซึ่งพอเราเดินสุ่มมืดขึ้นไปยังห้องชั้นสี่ที่เป็นห้องแฟมิลี่ เพราะไฟดับเลยต้องขึ้นบันได 

               เราก็ต้องแปลกใจ..เพราะห้องสวยถูกใจเราจ่ายในราคาสองห้องรวมกันคืนละสองพันเจ็ดร้อยบาทแต่ได้อัพเกรดเป็นห้องแฟมิลี่ราคาสูงอีกเท่าตัวแถมบรรยากาศโดยรวมของตัวโรงแรมสะอาดสะอ้านจนเรานึกในใจว่านี่เรามองโรงแรมแต่ภายนอกได้ยังไง..

                ห้องแฟมิลี่..เข้าได้สองประตูมีประตูเชื่อมกันทั้งสามห้อง ประกอบด้วยสองห้องนอนใหญ่หนึ่งห้องเล็กห้องนอนใหญ่เตียวเดี่ยวห้องน้ำในตัวฝักบัวแต่ไม่มีระเบียงมีประตูเชื่อมออกมาห้องเล็กที่ใช้สำหรับนอนคนเดียว ไม่มีเตียงแต่ที่นอนเป็นฟูกหนาเป็นจุดที่มีระเบียงห้องเดียวมีตู้เย็นและอีกหลายอย่างตามรูปกับห้องนอนใหญ่กว่า..เตียงคู่ห้องน้ำในตัวและอ่างอาบน้ำ 

                เราเลือกห้องเล็กสุดที่นอนคนเดียวเอากระเป๋าจับจองเสร็จสรรพ..ในภาพมืดไปหน่อยค่ะเพราะถ่ายตอนไฟดับค่ะ

                   ตามภาพข้างบนที่อยู่ปลายเตียงคือ (น้องภาระ..โน๊ตบุคตัวที่หายไปเหลือไว้แต่ภาพต่างหน้า..คิดถึงมากT T) เสร็จภารกิจทั้งหลายเรียบร้อยก็ได้เวลาออกไปทานอาหารโรงแรมที่เราพักอยู่ใกล้กับจังซีลอนมากเดินประมาณหนึ่งร้อยเมตร แต่จุดที่เราจะไปทานอาหารเย็นกันคือ 'ตลาดบันซ้าน' ที่อยู่ตรงข้ามแยกกับจังซีลอนเพราะได้ยินสรรพคุณที่นี่เรื่องอาหารทะเลสดๆอร่อยๆ

               เราตั้งใจมากว่าจะซื้ออาหารทะเลจากด้านล่างที่เปิดขายของทะเลสดขึ้นไปให้ร้านอาหารข้างบนทำแต่พอขึ้นไปด้านบนร้านอาหารบอกปิดเพราะไฟดับ ไม่มีน้ำทำอาหาร...โอยนาทีนั้นเสียดายสุดซึ้ง..แล้วเราจะทำยังไงกันดีไม่ได้แพลนไว้ลงมาหน้าตลาดร้านค้าเริ่มมาตั้งกันแล้วแต่ยังไม่เรียบร้อย

               สุดท้ายก็ลงไปฟู๊ดคอร์ทใต้จังซีลอนเพราะทุกคนลงความเห็นว่าจะทานข้าว..ไม่ฟาสต์ฟู๊ด เราได้แต่มองร้านสวยๆ ด้านบนอย่างเสียดาย แต่ไม่เป็นไรยังมีเวลาอีกสองวันค่อยทานอาหารทะเลสดๆ อย่างที่ตั้งใจก็ได้ชั้นล่างสุดเป็นส่วนที่ทำสปาขายจำพวกเครื่องหอม และของสวยงามไทยๆ เป็นชั้นที่เราชอบมากที่สุด 

              มีแต่ของสวยๆไทยๆ ที่คนไทยแทบไม่ค่อยลงมาเดินมีแต่คนต่างชาติอาหารที่นี่ราคาไม่ถูกเลยอาหารจานเดียว 150 บาทขึ้นเราสั่งอาหารจานเดียวกันแบบง่ายๆ เพราะหิวจัดแม่อุตส่าห์ต่อราคาถามไม่มีราคาคนไทยเหรอน้อง..><

เราอีกสี่คนที่เหลือมองหน้ากันเลิ่กลั่กขำไม่ออก แม่กล้าต่อมากแต่กระซิบบอกเราว่าต่อขำๆ ฮ่าๆๆ แล้วก็ได้จริงๆ พี่เจ้าของร้านลดให้100 บาท อเมซิ่งอีกแล้ว..ขอบคุณมากๆนะคะ

                  ออกจากฟู๊ดคอร์ทที่เข้าใจแล้วว่าทำไมแพง เพราะอาหารอร่อยมากและให้แบบฝรั่งอิ่มในจานเดียวเลยเป็นมื้อที่อร่อยถูกใจจริงๆไม่นับที่ต่อเค้านะแม่..

                 คืนนั้นเราเดินเที่ยวถนนคนเดินบางลาออกไปหน้าหาดป่าตองแล้วเดินกลับเข้าถนนบางลาก่อนจะลัดมาออกตลาดบันซ้านตอนกลางคืนคึกคักมาร้านค้าเยอะมากมาย อาหารตามร้านสวยๆด้านนอกก็ไม่แพงมากจานละ 120- 

                เช้ามาเราออกเดินทาง 06.30 น. โดยรถตู้ของซีสตาร์ทัวร์มุ่งหน้าสู่ท่าเรือทับละมุเพื่อเดินทางไปเกาะตาชัย แพคเกจวันเดย์ทริปอย่างที่เคยเล่าว่าเราได้ทัวร์ซีสตาร์มาแบบไม่คาดฝันในราคาเบาๆ เพราะความเข้าใจผิด ในตะพาบตอนที่101 เคยเล่าไว้ว่าได้ราคาถูกมากกว่าปกติ ใช้เวลาเดินทางเกือบ 2 ชม.เราก็มาถึงท่าเรือ

            ที่นี่มีน้ำชา กาแฟ ขนมปังเสิร์ฟเป็นอาหารเช้าให้ลูกทัวร์ก่อนลงเรือ ที่ท่าเรือเราต้องถอดรองเท้าไว้บนท่าเรือเรียกว่าไปเกาะด้วยเท้าเปล่าสดๆ กันเลยทีเดียวเรือที่เราเดินทางเป็นสปีดโบ๊ตแบบสามเครื่องยนต์ค่อนข้างใหญ่นักท่องเที่ยวคราวนี้เป็นคนไทยส่วนมากก่อนลงเรือพี่ไกด์มีแนะนำข้อมูลทั่วไปให้รับทราบ เราใช้เวลาเดินทางกว่า 1.30ชม. กว่าจะถึงเกาะตาชัย

                เรือเข้าเทียบเกาะตาชัยก่อนสำหรับคนที่ไม่ไปดำน้ำส่วนคนที่ไปดำน้ำรออยู่บนเรือเพื่อเดินทางต่อทันที ส่วนใหญ่คนจะไปต่อกันเนื่องจากวันที่เราไปอากาศครึ้มฝน ฟ้ามืดมากไม่มีแดดเลยคลื่นแรงพอสมควรเป็นอุปสรรคกับการดำน้ำสุดๆน้ำทะเลใสแต่มองปะการังไม่ค่อยเห็นเพราะคลื่นแรงทำให้น้ำค่อนข้างขุ่นและดูยากจากความลึกมากพอสมควร

               เราได้ดำน้ำแค่จุดเดียวจากที่ตั้งใจไว้ว่าสองจุดเพราะอากาศไม่เป็นใจใช้เวลาสักพักเรือก็พาเรากลับไปทานอาหารกลางวันกันที่บนเกาะตาชัย

 อาหารของซีสตาร์และทัวร์อื่นๆเป็นแบบบุฟเฟ่ต์แยกชัดเจนเป็นสัดส่วน ซีสตาร์และเลิฟอันดามันไลน์อาหารค่อนข้างคล้ายกัน ตั้งอยู่ใกล้กันอาหารส่วนมากคืออาหารทะล วันนั้นที่เราไปมีปลาผัดเปรี้ยวหวาน ปลาหมึกย่าง กุ้งย่าง ต้มจืดเห็ดหอม ผัดผัก สปาเกตตี้ ส้มตำตามสั่ง 

              ไอศกรีมที่นี่ไปต่อคิวสั่งทำเป็นบานาน่าสปริทอร่อยมาก ^^ เครื่องดื่มก็มีสารพัดชนิด น้ำชา กาแฟซอฟท์ดริ๊งค์ครบครัน เรียกได้ว่าทานเท่าที่จะทานได้เท่าไหร่ไม่ว่ากัน

               หลังจากทานอาหารเสร็จก็ได้เวลาเดินป่าหาปูไก่ เราเจอปูไก่เยอะมากเพราะก่อนหน้าหนึ่งวันฝนลงหนักปูไก่จะออกมาเยอะ แต่รูปที่ถ่ายโชว์ไม่ได้สักรูปเพราะความรีบและคนเยอะปูไก่จะซ่อนตัวเร็วมาก สุดท้ายภาพที่ถ่ายชัดสุดกลับเป็นน้องบ๊อบบี้กิ้งก่าที่ชอบโชว์ตัวซะเหลือเกิน

               พอมีคนมาน้องบ๊อบบี้จะออกมาโชว์ตัวและไม่ยอมหนีไปไหน(ดาราหน้ากล้องของจริง)เราใช้เวลาเดินชมน้องปูไก่และหนองน้ำจืดแห่งเดียวบนเกาะตาชัยเสร็จก็ไปทะลุท้ายเกาะ ที่นี่มีฝูงปลาฉลามที่ชอบออกมาหากินเรื่อย

             เหล่านักเดินป่าเท้าเปล่าแข่งกับน้องปูไก่..คราวนี้ถึงคราวลุยทะเลหาลูกปลาฉลามกัน ท้องฟ้าก็เริ่มมืดลงไปทุกทีมองหายากมากเพราะสีของฉลามน้อยใกล้เคียงกับสีของโขดหินพื้นทรายริมชายหาดและปะการังตายซากมาก พวกเราหลายสิบคนลุยลงไปถ่ายปลาฉลามน้อยกันอย่างสนุกสนานถ่ายได้บ้างไม่ได้บ้าง บางตัวมาใกล้ในระยะหนึ่งเมตรกดถ่ายแทบไม่ทันกันเลยทีเดียวต้องเพ่งมองภาพหน่อยค่ะถึงจะเห็นตัวปลา

               เรามีเวลาหลังจากนั้นอีกราวหนึ่งชั่วโมง ซีสตาร์เป็นทัวร์กรุ๊ปสุดท้ายที่ออกจากเกาะตาชัย ช่วงเวลานั้นเหมือนเกาะส่วนตัวคนน้อยมาก สวย สงบ จนน่าค้างแรมที่นี่สักคืน แต่ฟ้าก็เริ่มมืดตามจนใจคอไม่ดีกัน

               เรากลับถึงที่พักกันเกือบสองทุ่มครึ่งเพราะต้องเดินทางต่อไปภูเก็ตกลับที่พักที่คาดหมายว่าจะทานอาหารทะเลสดๆ ที่ตลาดบันซ้านก็มีอันต้องตกไปเพราะตลาดปิดแล้ว แต่ไม่เป็นไรไม่หิวสักนิด เพราะก่อนกลับจากเกาะพี่ๆทีมงานและพี่ไกด์เรียกพวกเรากรุ๊ปสุดท้ายไปรับไอศกรีมกับน้ำผลไม้อีก(พี่ๆบอกขี้เกียจแบกกลับ) 

              สรุปว่าอิ่มมากทั้งอาหารทะเลมื้อกลางวันและของว่างตลอดบ่ายเสียดายจะดีกว่านี้ถ้ากับข้าวที่เหลือทั้งหมดไม่ทิ้งลงถุงดำกลับฝั่ง (ตอนเห็นปลาเปรี้ยวหวานกับปลาหมึกย่างโดนเททิ้งใจจะขาดอยากจะขอใส่ถุงกลับบ้านจริงๆ 55) อยากกระซิบบอกว่าคราวหน้าห่อกลับไปฝากลูกหลานที่บ้านเถอะนะ ขอร้อง เสียดายจริงๆเลย T T

                สรุปว่าทริปตาชัยกับซีสตาร์หนนี้ประทับใจมาก ทั้งการบริการและความสนุกสนานถึงฟ้าฝนไม่เป็นใจก็ไม่เป็นไร ปีหน้าถ้ามีโอกาสอาจจะหาเวลาไปอีกสักหนคราวนี้คงต้องดูลมฟ้าอากาศให้ดีๆ จะได้ไม่พลาดปะการังสวยๆแบบทริปนี้ค่ะ

               ปิดท้ายที่ไลน์อาหารเช้าก่อนออกจากโรงแรม ภาพจุดชมวิวสามอ่าว หาดป่าตองยามเช้า แหลมพรหมเทพยามเช้า ร้านของฝากแม่จู้และร้านค้าริมสะพานสารสินค่ะ ลงเรื่องได้ไม่หมดเพราะความยาวเกิน เอาไว้มีโอกาสจะมาเล่าอีกทีค่ะ

************************************************************************************

ขอบคุณของแต่งบล็อคสวยๆจากคุณยายเก๋าและคุณญามี่ค่ะ

ขอบคุณเพลงเพราะๆจากอินเตอร์เนตค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ

ดึกๆค่อยไปเยี่ยมพี่ๆนะคะ 

วันนี้เป็นวันที่ทำบล็อคยากที่สุดค่ะ ลงหลายรอบไม่ผ่านเลย TT

Create Date : 28 พฤษภาคม 2557
Last Update : 29 พฤษภาคม 2557 2:03:30 น.		43 comments
Counter : 2059 Pageviews.
Share Tweet