วันพักผ่อนของฉัน

โจทย์โดย : คุณต่อ (toor36)

                  สวัสดีปีใหม่ค่ะ เพื่อนบล็อกและคุณผู้อ่านทุกท่าน ถนนสายนี้มีตะพาบหลักกิโลเมตรที่ 121 โจทย์ ‘วันพักผ่อน’ เป็นโจทย์แรกของปี ไม่ทันไรก็เขียนตะพาบมาปีกว่าแล้วหลากหลายเรื่องราวที่ชอบ ที่อยากเขียนก็ได้เขียน ทั้งระบายความรู้สึก เรื่องสั้นสารพัน สำหรับโจทย์แรกของปีโจทย์นี้เป็นอะไรที่สบายๆและเหมาะสำหรับการเริ่มต้นปีใหม่มากค่ะ

วันพักผ่อนของฉัน..เกือบ10 ปีที่แล้ว

                 หลายปีมาแล้วที่ครอบครัวของเราไม่ได้ออกเดินทางท่องเที่ยวช่วงเทศกาลโดยเฉพาะช่วงเทศกาลปีใหม่ จำได้ว่าปีสุดท้ายคือปีใหม่เมื่อ 10 ปีที่แล้ว คือ ‘ทริปเกาะสมุย-เกาะเต่า-พะงัน-นางยวน’ ปีนั้นเป็นปีแรกที่ได้ไปสมุยและจขบ. ได้จัดทริปเอง ด้วยความที่ยังเด็กและชอบของแปลก (อันนี้แม่บอกหลังจากถึงที่พักบนเกาะเต่า..ฮ่าๆ แม่บอกว่าไม่น่าไว้ใจเลย)

เราจึงได้ที่พักในช่วงปีใหม่เป็นบังกะโลเล็กๆสไตล์ฝรั่งชอบแต่คนไทยอาจจะไม่ชอบ เพราะเป็นกระต๊อบเล็กๆ แต่บ้านพักของเราใหญ่สุดมีตั้งสามห้องแต่ห้องน้ำเป็นม่านไม่มีประตู แลดูหวิวเล็กๆ จขบ.เลือกห้องใต้หลังคาวิวดีด้วยสิ 

สถานที่แห่งนี้ตั้งอยู่หาดทรายนวลเกาะเต่า ชื่อว่า ‘สยามคุ๊กกี้’ ที่นี่ไม่ค่อยรับนักท่องเที่ยวไทยเพราะเหตุผลว่านักท่องเที่ยวชาวไทยเรื่องมากเยอะ แต่ พี่เจ้าของบังกะโลคงทนรบเร้าไม่ไหวในที่สุดเราก็ได้ที่พักริมทะเลหน้าตาแบบในภาพ(ฮ่าๆ..แม่บอกว่าจะลุยไปป่ะเนี่ย)

 เหมือนว่าหาดทรายเล็กๆแห่งนี้เป็นหาดส่วนตัวไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวจากที่อื่นมาค่อนข้างสงบและมีปะการังหน้าหาดสามารถดำดูได้ตลอดเวลา ถูกใจก็ตรงนี้ไม่ต้องแย่งกันดูกับนักท่องเที่ยวอื่นๆที่นี่มีบาร์ริมหาดเป็นของตัวเอง หน้าตาเป็นเหมือนเศษไม้ประกอบกันเป็นเพิงพักชั่วคราวเรียกว่า

‘บานาน่าร็อค บาร์’

               ครั้งแรกที่เห็นภาพสถานที่แห่งนี้ สิ่งแรกที่คิดคือ..แปลก ไม่สวยงามอะไรเลยแต่มีอะไรน่าสนใจและติดตาจนอยากเห็นแล้วก็ได้เห็น เจ้าของบังกะโลบอกว่าที่นี่สร้างตั้งแต่สมัยรุ่นพ่อจากเศษไม้ลอยน้ำมาแล้วเก็บรวบรวมกันสร้างเป็นบาร์ไม้รูปทรงหน้าตาคล้ายในหนัง ‘WaterWorld’ ยังไงยังงั้น

ครอบครัวเราใช้เวลาอยู่ที่นี่สามคืนจนกระทั่งวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ปีนั้นเกาะเต่าเปิดให้ใช้ไฟฟ้าได้ทั้งวันทั้งคืนฟรีเป็นปีแรก เจ้าของบังกะโลยังบอกว่าโชคดีมากเพราะค่าไฟบนเกาะแพงมหาโหดคืนนั้นครอบครัวเราก็ฉลองปีใหม่กันบนบานาน่าร็อคบาร์ที่เงียบสงบท่ามกลางแสงตะเกียงสีแดงริบหรี่

นักท่องเที่ยวต่างชาติพากันไปดื่มกินตามแหล่งคลับบาร์ในตัวเมืองเกาะเต่าแถวแม่หาดและหาดทรายรีบ้างก็ฉลองตามรีสอร์ทหรูในอ่าวอื่นเช่น อ่าวโฉลกบ้านเก่า หรืออ่าวอื่นรอบเกาะ

              มีแค่ครอบครัวเราและคู่รักชาวญี่ปุ่นสองสามโต๊ะรอบบริเวณบาร์ น้ำทะเลลดลงหมดแล้ว เราถือไฟฉายเดินลงบันไดเวียนเล็กๆ ลงไปเดินเล่นรอบบาร์อย่างสนุกสนานและเจ้าของบาร์เลี้ยงข้าวต้มปลารอบดึกที่ก่อกองไฟทำอาหารสดๆ ริมทะเลข้างบานาน่าร็อคบาร์ให้ทานแถมตบท้ายด้วยค็อกเทลสูตรพิเศษอร่อยมากแบบไม่เสียสตางค์สักบาท เป็นมื้อพิเศษที่น่าจดจำในคืนส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ท่ามกลางบรรยากาศทะเลเย็นฉ่ำ ไม่หนาวไม่ร้อนแต่อบอุ่นด้วยมิตรภาพ

               เช้าวันถัดมาได้เวลาลาจากเกาะเต่าเรามีแผนจะเดินทางต่อไปพักเกาะพะงันแต่สุดท้ายต้องล้มเลิกแผนไปพักเกาะสมุยหรือกลับฝั่งแทนเพราะพายุตั้งเค้าเราจึงต้องรีบกลับสมุยหรือขึ้นฝั่งให้เร็วที่สุด แต่การรอเรือข้ามฟากไม่ใช่ของง่ายสำหรับคนเคยไปสมุย เพราะถ้าไม่ได้จองตั๋วเรือไว้มีอันต้องรอนาน

              เพราะพายุฝนมืดครึ้มแลดูลูกใหญ่ ท่ามกลางทะเลปั่นป่วนก่อนกลับเราได้รับแซนด์วิชจากเจ้าของบาร์บอกให้ครอบครัวเราไปทานกลางทางเผื่อเวลาเดินทางที่อาจจะนานเพราะคลื่นลมแรงมากและเรือลมพระยาอาจจะมารับไม่ทันจำเป็นที่เราต้องนั่งเรือส่งเสริมกลับก่อน เขาบอกว่าการได้ต้อนรับครอบครัวเล็กๆของเราทำให้ทัศนคติที่มีต่อนักท่องเที่ยวไทยเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น

              เราใส่ชูชีพนั่งอยู่บนชั้นสองของเรือท่ามกลางนักท่องเที่ยวเต็มลำเกินปริมาณความจุพวกเราได้รับถุงแจกคนละใบสำหรับ...เพราะเรือโคลงเคลงจนน้ำทะเลขึ้นมาจนถึงกระจกที่เรานั่ง เอียงซ้ายเอียงขวาเหมือนกับเรือจะต้านทานแรงพายุแทบไม่ไหว 

              นักท่องเที่ยวชายนั่งด้านหลัง(แอบหน้าตาดีซะด้วย ฮ่าๆ) สะกิด ถามว่าคุณมีถุงเหลืออีกมั๊ย นาทีนั้น จขบ.ใบ้กินแต่ก็ยื่นส่งให้เพราะปกติไม่เมาอะไรง่ายๆ ไม่ว่าเรือ รถ หรือเครื่องบินนักท่องเที่ยวรูปหล่อขอบคุณยกใหญ่ก่อนจะรับไปแล้วโก่งคอใส่ถุงแบบหมดรูป(โชคดีจริงๆ ถุงช่วยชีวิต) เป็นประสบการณ์หวาดเสียวเกี่ยวกับทะเลหนึ่งในสามครั้งที่ได้เจอ...

              การเดินทางครั้งนั้นมีทั้งความประทับใจตื่นเต้น และผจญภัย ประสบการณ์การเดินทางทำให้รู้ว่าในช่วงเวลาที่ควรหลีกเลี่ยงการท่องเที่ยวทะเลฝั่งอ่าวไทยคือช่วงปีใหม่เพราะนอกจากคนจะเยอะมากแล้วคลื่นลมยังแรงและท้องฟ้าแปรปรวน สภาพอากาศ ก็เหมือน ‘คน’ ไม่มีผิด มีได้ทั้งช่วงเวลาราบเรียบและช่วงเวลาที่แปรปรวนไม่ต่างกัน

               การเดินทางครั้งนั้นเป็นการฉลองปีใหม่นอกบ้านของครอบครัวเราเป็นครั้งสุดท้ายและเป็นครั้งสุดท้ายที่ติดอยู่ในใจ จขบ.ที่สุด นอกจากความสนุก ตื่นเต้นแล้วยังเฉียดตายหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เที่ยวช่วงปีใหม่อีกเลย แต่เลื่อนการฉลองเป็นช่วงเวลาอื่นที่ไม่ใช่ช่วงเทศกาลสำหรับการท่องเที่ยวแทนซึ่งสบายกว่ามาก...

วันพักผ่อนของฉัน..ในปีนี้

               ปีนี้เป็นอีกปีที่วันหยุดมากครอบครัวเรามีแพลนเที่ยวหลังจากนี้อีกหลายเดือน ช่วงปีใหม่จึงไม่ได้ไปไหนด้วยความขี้เกียจมีเพียงออกไปวัดทำบุญเลี้ยงเพล แล้วออกไปทานข้าวด้วยกันมื้อพิเศษมื้อหนึ่งก็เท่านั้นแถมยังไปก่อนวันส่งท้ายปีใหม่ด้วย เพราะนักท่องเที่ยวเยอะมากเราเลือกบุฟเฟต์บนชั้น 33 ของโรงแรมแห่งหนึ่งในตัวอำเภอเป็นภัตตาคารห้องกระจกทรงกลมสามารถมองวิวได้รอบทิศทาง ทั้งบรรยากาศภูเขาและวิวทะเลสาบไกลสุดลูกหูลูกตาอาหารใช้ได้ เราใช้เวลาร่วมกับญาติๆ กว่า 10 ชีวิตอย่างสนุกสนานเป็นอันจบภารกิจไปอีกวัน

             ช่วงเวลาที่เหลือคือการพักผ่อนอยู่กับบ้านไม่เปิดเฟซ แต่ดูหนัง ฟังเพลง และอื่นๆ แทน ที่ไม่ได้แตะเลยคืออ่านและเขียนนิยายอาจเพราะวันพักผ่อนก็คือวันพักผ่อน จขบ.ขุดหนังที่ขนซื้อมานานๆได้เวลาปัดฝุ่นเอาออกมาดูเสียทีดูแล้วก็ได้อะไรจากหนังเหล่านั้นเยอะ จุดประกายในการเขียนนิยายขึ้นมาได้อีกเล็กน้อยบางทีเราก็อาจจะได้พลังจากการดูหรือทำอะไรที่แตกต่างจากที่เคยชินบ้างเป็นบางครั้ง

            ช่วงเวลาต้นปีหรืออย่างน้อยก็เดือนมกรานี้จึงอาจจะเป็นช่วงที่ว่างเว้นจากการอ่านนิยายใหม่ๆ (แต่ก็ยังไม่หยุดซื้อ เก็บเอาไว้เล่นภารกิจกองดอง)แล้วไปอ่านแนวสารคดีอิงประวัติศาสตร์แทน หรือสนใจกิจกรรมอย่างอื่น

            โดยเฉพาะวันหยุดพักผ่อนที่เหมือนจะโหมดูหนังมากเป็นพิเศษทั้งแนวผจญภัย แฟนตาซี จิตวิทยา หนังรัก เพลงที่ชอบ ค้นพบนักร้องที่โปรดจากการดูหนังที่ชอบอย่าง Ed Sheeran กับ I See Fire เพลงประกอบThe Hobbit 2 ชอบมากพอๆ กับ Lost Star จากBegin Again และ Let Her Go ของ Passengerเพิ่งรู้ตัวว่าชอบแนวเพลงประมาณนี้ สังเกตจากสามเพลงนี้โดนใจอย่างจัง

รวมไปถึงทำของขวัญปีใหม่ส่งให้เพื่อนที่คิดไว้ว่าจะเอามาลงบล็อก D.I.Y ไว้สำหรับคนชอบงานฝีมือ ส่วนงานเขียนและอ่านก็คงว่างเว้นได้ไม่นานก็คงกลับมาทำได้อย่างมีความสุขต่อไป

ทั้งหมดนี้ก็แค่กิจกรรมเล็กๆไม่กี่อย่างที่ทำให้ ‘วันพักผ่อน’ ปีนี้เต็มไปด้วยความสุขอยู่กับบ้านโดยไม่ต้องออกไปไหนเลย..

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอบคุณของแต่งบล็อคสวยๆ จากคุณยายเก๋าและคุณญามี่ค่ะ

ขอบคุณภาพและเพลงเพราะๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ

คืนนี้ค่อยไปเยี่ยมเพื่อนๆ พี่ๆ ที่บล็อคนะคะ 

^___^

Create Date : 04 มกราคม 2558
Last Update : 4 มกราคม 2558 17:53:02 น.		46 comments
Counter : 1482 Pageviews.
Share Tweet