บันทึกเด็กแสบตอน 2 : ลืม

โจทย์โดยคุณเป็ดสวรรค์

            สวัสดีค่ะวันนี้มารายงานตัวกับเอ็นทรีพิเศษ ‘บันทึกเด็กแสบ’ ตอนที่ 2 ‘ลืม’ กันหรือยังคะ หนูคือสาวสวยจากบันทึกเด็กแสบตอนแรก ที่มี ‘จีจี้’ พุดเดิ้ลจอมยุ่งเป็นนางเอกข้ามหน้าข้ามตาทำลืมทั้งที่หนูเป็นพี่ใหญ่ นึกแล้วเคืองไม่หายเลยพี่นุ่นเขียนลำเอียงมาก...

             มาแนะนำตัวกันใหม่นะคะ พี่คนอ่านคงลืมหนูไปหมดแล้วแน่ๆ หมาแพนดี้ หรือพี่หมี‘แพนด้า’...คือชื่อของหนูเอง นิยามส่วนตัวสวยเริดเชิดแต่ไม่หยิ่งสวยจริงไม่กลิ้งกลอก สีขาวดำเป็นหย่อมๆ (ขนค่ะ..ขน) ของหนูเป็นที่มาของชื่อแพนด้า

             เพราะความสวยหลบในน้องๆหลินปิง หนูมีส่วนผสมหลายสัญชาติทั้งพุดเดิ้ล ชิสุ เทอร์เรีย สารพัด โตมาหน้าก็เลยยุ่งนิดหน่อยแต่ก็ยังสวยอยู่ดีใครๆก็ชอบ (ไม่ได้มโน..มีคนบอกมาจริงๆ นะ)

              แม่ชอบทำผมให้หนูหลายทรงมาก ทั้งเปีย ทั้งผูกจุกเป็นทรงมะพร้าวตั้งชี้เด่เวลาโดนลมทีงี้ปลิวสไว ทั้งผูกสองแกละแบบพี่จูยูริน..ไม่รู้จักใช่ไหมคะว่าพี่จูยูรินคือใคร..ติ๊กต่อกๆๆเฉลยค่ะว่าพี่จูยูรินคือ ชื่อนางเอกเรื่อง My Girl รักหมดใจยายกะล่อนเรื่องโปรดของพี่นุ่นค่ะ แม่ก็เลยชอบทำผมทรงนี้ให้บอกว่าพี่นุ่นชอบ (เอิ่ม..แล้วไม่ถามความสมัครใจกันเลยสักคำ)พากันเรียกหนูว่าน้องจูยูรินมั่งล่ะ น้องจูสองจุกมั่งล่ะ หนูล่ะไม่เห็นขำ

ก็จะขำได้ยังไงในชีวิตจริงหนูไม่เห็นมีพระเอกหล่อแบบพี่จูยูรินตัวจริงเลยทั้งแม่และพี่นุ่นไม่ยอมให้หนูเจอหนุ่มๆ อย่าว่าแต่พระเอกหล่อล่ำอย่างพี่ลีดองวุคเลยแม้แต่พระรองอย่างพี่ลีจุนกิก็ยังไม่ผ่านมาให้เห็น..เฮ้อ..กรรมของเด็กสวยแต่ในบ้านอย่างหนูจริงๆ

              เพราะทรงผมนี่แหละ ทำให้แขกไปใครมาชอบเห็นหนูเป็นตัวตลกหมาแพนดี้มีสองจุกอย่างหนูเลยต้องหลบไปแอบนอนไม่ค่อยออกมารับแขก พอไม่ออกมาต้อนแขกไปใครมาแม่ก็ชอบว่าหนูอ้วนแล้วขี้เกียจโดนบ่นทั้งขึ้นทั้งล่อง...สวยเพลีย

            พี่นุ่นเหมือนจะรู้ใจชอบซื้อเบนโตะมาฝากเพราะรู้ว่าหนูชอบมากพอแม่เห็นก็ชอบเก็บเอาไปซ่อน หนูก็ต้องแอบเอามากินเรื่อยก็รู้ที่ซ่อนน่ะนะแต่บางทีหนูก็ต้องซ่อนพวกเดียวกันเองด้วย พวกแมวขโมยมันเยอะ ไม่รู้แม่จะเลี้ยงอะไรกันนักกันหนาพวกเหมียวตัวขาวๆ ตาสองสีเนี่ย ชอบมาขโมยเบนโตะตอนหนูหลับเรื่อย

             ไม่ใช่ไม่รู้แต่บางทีไอ้เด็กแสบตัวล่าสุดก็เหมือนกัน กวนประสาทหนูใช่ย่อย เห็นหน้าดำมึนๆแบบนั้นเจ้าเล่ห์เจ้ากลจอมขโมยของบ้านเชียวล่ะ พอขโมยเบนโตะไปกินแล้วก็ทำไม่รู้ไม่ชี้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเชอะ! อย่านึกว่าไม่รู้นะ หนูแค่ไม่อยากเอาเรื่องก็แค่นั้น แต่แม่สิพอเบนโตะหายไปแม่โทษกันทันที...สวยเพลีย

             เจ้าเด็กหน้าดำ ‘ดุ๊กดิ๊ก’ เนี่ยตัวร้ายนัก บางทีก็ชอบรวมหัวกับเหมียวมาป่วนแย่งของกินอย่างอื่นบ้างกวนโมโหบ้าง พอหนูโมโหก็เลยฟิวส์ขาดทึ้งผมตัวเองจนหัวยุ่ง พอแม่กับพี่นุ่นมาเห็นก็เลยโดนเอ็ดหาว่าไม่รักดีเจ้าพวกนั้นรวมหัวกันหัวเราะเยาะหนูทันที พวกหมาแอนด์แมวหมู่เอ๊ย...สวยเพลีย..

             แต่เอาเถอะถือว่าเป็นสีสันของชีวิต ทำยังไงได้ ก็หนูเป็นพี่ใหญ่ พี่ใหญ่ก็ต้องเสียสละให้น้องๆพูดง่ายๆ คือต้องยอมเอาหูไปนาเอาตาไปไร่เพราะพวกมันนั่นเองไม่งั้นก็เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้แก่เด็ก สตรี และคนชรา (เอิ่ม...ไม่เกี่ยว)...แต่สวยเพลียจริงๆ นะ

            ชีวิตเด็กสวยอย่างหนูเมื่อต้องมาเจอเด็กแสบกับเหมียวจอมขโมยก็เลยลำบากนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรนี่แหละรสชาติของชีวิตยังไงแม่กับพี่นุ่นก็รักหนูมากกว่าใครอยู่แล้ว ล่าสุดแม่ยังไว้ใจมอบหน้าที่อบรมบ่มนิสัยเจ้าดุ๊กดิ๊กเด็กเอาแต่ใจเสียด้วย..งานนี้ล่ะหนาวแน่..หึหึ

เอาใจช่วยหนูด้วยให้สติอยู่ครบไม่กระเจิงซะก่อนด้วยนะคะ..เอาไว้จะมาเรียกคะแนนความน่ารักน่าสงสารใหม่ค่ะ..บ๊ายบาย..

                   เอ๊ะ!! อีกนิด..ว่าแต่ตะพาบหนนี้ ‘ลืม’ อะไรไปนะ..ทึ้งหัวตัวเองไปสามวิ..อ๋อ...นึกออกแล้ว

     จะอะไร ก็ลืมหนูน่ะสิ! หนูนี่แหละเด็กแสบเบอร์ต้น... ‘หนู..จีจี้’ เองค่ะ

พี่นุ่นลืมกันได้ยังไงเนี่ย!! เฮ้อ!! สวยเบอร์ 2 เพลียยยยยยย

แถมๆๆ โฉมหน้าขโมยตัวจริง..มายกมือแล้ววววววว

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอบคุณของแต่งบล็อคสวยๆ จากคุณยายเก๋าและคุณญามี่ค่ะ

ขอบคุณเพลงเพราะๆ จากอินเตอร์เนต

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ 

พรุ่งนี้ค่อยตามไปเยี่ยมพี่ๆ ที่บล็อคนะคะ

Create Date : 18 พฤษภาคม 2558
Last Update : 18 พฤษภาคม 2558 1:37:58 น.		55 comments
Counter : 2174 Pageviews.
Share Tweet