ถนนสายนี้มีตะพาบ 150

น้ำใจ

โจทย์โดย : คุณต่อ toor36

            สวัสดีค่ะ ตะพาบน้ำใจรอบนี้มาช้ามากที่สุด กะว่าจะโดดแล้วรอบนี้แต่คิดไปคิดมาเขียนดีกว่า  ช้าไปหน่อยก็คงไม่เป็นไร  พอดีจขบ.ไปต่างจังหวัดกลับมาก็ไม่ได้เขียนสักทีกว่าจะลงมือเขียนได้ก็ช้าไปเกือบอาทิตย์เลยค่ะ

เรื่องของเรื่องคือทุกเดือนมีนาคมที่บ้านเราจะหาเวลาว่างตรงกันเพื่อหาทริปท่องเที่ยว  ปีนี้เป้าหมายก็เลยไม่พ้นทะเลหรือเกาะแก่งอีกตามเคยทะเลไทยของเราสวยมากไม่แพ้ที่ใดในโลก เป็นวลีฮิตที่ไม่เกินจริงเลย

ทะเลที่ จขบ. อยากไปมากและยังไม่มีโอกาสได้ไปมีอยู่ไม่กี่แห่งโดยเฉพาะในเขตภาคใต้ก็มีเช่น หมู่เกาะสิมิลัน หมู่เกาะสุรินทร์ เกาะราชาและเกาะไม้ท่อน  คราวนี้ก็เลยจะขอยกเรื่องทะเลมาเขียนให้เข้ากับตะพาบตอนนี้กันเลยคือเรื่อง ‘น้ำใจ’ ของเพื่อนจากโลกออนไลน์ค่ะ

เริ่มแรกจากที่เคยตั้งกระทู้พันทิปถามเรื่องกล้องใต้น้ำ มีเพื่อนๆ ช่วยแสดงความคิดเห็นมากมาย จขบ.เก็บข้อมูลไว้ แต่ก็ยังตัดสินใจไม่ได้สักทีมัวแต่สองจิตสองใจเพราะจะลงทุนซื้อกล้องระดับดีมาก ราคาสูงก็กลัวจะถ่ายออกมาแล้วไม่ดีอย่างที่คิด  รู้ตัวว่าสกิลการถ่ายภาพติดลบมากมายกลัวจะเสียดายเงินเปล่าๆเลือกไปเลือกมาผ่านไปอีกปีก็ยังเลือกไม่ได้ จนในที่สุดก็มาลงตัวที่กล้องใต้น้ำตัวจิ๋วยี่ห้อธรรมดาสั่งซื้อกับเว็บออนไลน์เว็บหนึ่ง  กะว่าจะทดลองดูก่อนถ้าไม่ดีจะได้ไม่ผิดหวังมาก

            หลังจากได้กล้องมาแล้วทีนี้ก็มาถึงสถานที่ดำน้ำ เริ่มแรกเห็น ‘เกาะหัวใจมรกต’กำลังมาแรง  จขบ.ก็อยากไปแต่ข้อมูลแน่นอนก็หายากมากเช่นกัน อาศัยรีวิวที่เพื่อนๆ แชร์และตั้งกระทู้กันในห้องบลูแพลนเน็ตเป็นใบเบิกทาง  แต่พอถึงเวลาจริงๆ ก็ต้องพับโครงการนี้ไว้ก่อนเพราะกระแสข่าวเรื่องทางการปิดไม่ให้นักท่องเที่ยวเข้าไปและการที่ต้องเดินทางไกล ยุ่งยาก เวลาไม่พอลำพังจากบ้านไประนองก็เกือบเก้าชั่วโมงแล้ว ยังต้องต่อเรือไปเกาะสองและเดย์ทริปไปเกาะหัวใจมรกต  อีกอย่างก็ไม่ค่อยแน่ใจเรื่องความปลอดภัย เพราะเกาะอยู่ในน่านน้ำเมียนมาร์  เรากังวลจนที่สุดก็ตัดสินใจตัดเกาะหัวใจมรกตออกไปและเลือกที่ไหนสักแห่งในสี่เกาะที่เรายังไม่เคยไป

           ตัวเลือกต่อมาคือ ‘หมู่เกาะสุรินทร์’ เป็นเกาะที่เหมาะกับการดำน้ำตื้นที่สุด  ที่นี่เราหมายตากันมานานตั้งแต่เมื่อห้าปีที่แล้ว แต่ก็ไม่ได้ไปสักทีถ้าเราเลือกหมู่เกาะสุรินทร์ก็จะใช้เวลานานกว่าปกติเพราะเดินทางค่อนข้างไกลและทุกคนลงความเห็นว่าไม่อยากพักที่คุระบุรี  อยากจะไปพักที่ภูเก็ตมากกว่า ในที่สุดก็ต้องตัดออกเกาะที่ จขบ.อยากไปมากออกไปอีก

          แล้ว ‘เกาะราชา’ ก็มาอยู่ในตัวเลือกถัดมาเมื่อเห็นรีวิวล่องเรือยอร์ชหรูของคุณริน  เพื่อนบล็อกคนสวย ‘Rinsa Yoyo Live’ จขบ.ก็ไม่รอช้าส่งข้อความไปถาม  คุณรินให้คำแนะนำดีมากสมกับเป็นบล็อกเกอร์มืออาชีพ แต่ตัวเลือกแรกที่เราต้องการคือดำน้ำตื้นกลับไม่ตอบโจทย์เกาะราชาอย่างที่ต้องการ  ทำให้ต้องตัดออกไปอีกหนึ่ง

           เหลืออีกสองเกาะที่อยากไปแวบแรกนึกถึง ‘เกาะไม้ท่อน’ เพราะใกล้ฝั่งมากที่สุด  และเกาะนี้เป็นเกาะในฝันที่เราเคยอ่านในหนังสือท่องเที่ยวเมื่อหลายปีมาแล้วว่าเป็นเกาะส่วนตัวที่สวยและสมบูรณ์อยู่มาก  มีรีสอร์ทเดียวคือของเจ้าของเกาะ เปิดให้พักคืนละเป็นหมื่นแต่พอเปลี่ยนมือก็มีการเปิดวันเดย์ทริปให้กับบางบริษัทก็เลยเห็นรีวิวจากเพื่อนบล็อก (อีกแล้ว)

          งานนี้พึ่งรีวิวตลอด ทั้งพันทิป ทั้งบล็อกแก๊ง  จขบ.ก็ไม่รอช้าถามตรงกับคุณอู๊ด แอดมินเพจ ‘กินเพลินเดินเที่ยว’ เพื่อนบล็อกของเราที่ตอบคำถามที่อยากรู้ให้บ่อยๆ ตั้งแต่ภูทับเบิก บ้านกกกอด จนมาถึงเกาะไม้ท่อนอีก ก็ยังสรุปว่าไม่ได้ไปสักที่ ต้องขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจ ของทั้งสองบล็อกเกอร์ท่องเที่ยว คุณรินและคุณอู๊ดด้วยนะคะ  (อย่าเพิ่งรำคาญกัน เพราะอาจต้องถามอีกเรื่อยๆ 55)  และจะรอชมรีวิวเรื่อยๆ ด้วยค่ะ

          กลับมาเรื่องบริษัททัวร์กันต่อ หลังจากได้ข้อมูลที่เที่ยวพอสมควรแล้ว เราก็ส่งข้อความไปถามทางเฟซบุคเลย แต่เขาว่ากันว่าเฟิร์สอิมเพรสชั่นนั้นสำคัญ จขบ.ทั้งส่งข้อความทั้งโทรไปถามโดยตรงกับบริษัทที่เปิดเดย์ทริปนี้แล้ว  แต่มีเหตุให้ไม่ได้ใช้บริการกัน  ครั้งแรกกับเกาะตาชัยเมื่อสองปีก่อน เราและบริษัททัวร์แห่งนี้ก็คลาดกันโดยบังเอิญ  และครั้งที่สองกับเกาะไม้ท่อนที่อยากไปมากก็พลาดอีก  ไม่โทษใครเพราะเข้าใจอยู่ว่าลูกค้าเยอะอาจจะเกิดผิดพลาดทางการสื่อสารกันได้

           สุดท้ายเราจึงตัดตัวเลือกนี้ออกไป  และเหลือตัวเลือกเกาะเดียวที่แม่อยากไปมากที่สุด  และตอบโจทย์ที่ทุกคนอยากพักที่ภูเก็ต ก็คือ ‘หมู่เกาะสิมิลัน’ กับบริษัททัวร์เจ้าเดิมที่เคยใช้บริการเมื่อคราวไปเกาะตาชัย  แสดงว่าเราคงมีบุญต่อกันเพราะไปทั้งสองครั้งก็ทำให้เราประทับใจได้ทั้งสองครั้งเช่นกัน

           หลังจากตัดสินใจได้ว่าจะไปที่ไหน  เราก็จัดการเลือกที่พักซึ่งแน่นอนว่าไม่พ้นป่าตองอีกแล้ว  จะบอกว่าที่อื่นทั่วภูเก็ตไม่ถูกใจหรือ ถึงมาพักแต่ป่าตองตลอด ก็ไม่เชิงค่ะ  ป่าตองดูจะสะดวกสบายที่สุด ทั้งที่กิน ที่เดิน ทั้งชายหาดเดินเล่นได้ทั้งกลางวันกลางคืน เรียกว่าพักที่เดียวเที่ยวได้รอบทิศ  ตอบโจทย์ได้ทุกทาง  เพราะว่าเคยไปพักโรงแรมสวยบนเขาแล้วค่อนข้างลำบากเรื่องอาหารการกินและการเดินทางมาก  ทำให้ฝังใจว่าจะพักที่ไหนก็แล้วแต่ยังไงความสะดวกต้องมาก่อน  ที่พักไม่ต้องหรูหราระดับแพงมากขอแค่สมกับราคา คนจ่ายเงินก็โอเคแล้ว

เราจึงได้ที่พักที่เพิ่งเปิดไม่นาน  และจำได้ว่าเมื่อไม่กี่ปีก่อนที่มาภูเก็ต ยังเป็นตึกใหม่ที่ยังสร้างไม่เสร็จแต่หมายตาไว้นานแล้ว ชื่อว่าโรงแรม The Crib Patong เป็นตึกแถวสูงเก้าชั้นอยู่รั้วติดกันกับตลาดบันซ้าน  ปากทางเป็นถนนบางลาที่ยามกลางคืนกลายเป็นถนนคนเดินทะลุไปถึงหาดป่าตองได้  ราคาก็ไม่แพงมากหลักพันนิดๆ เราจองกับอโกด้าได้ช่วงลดราคาพอดี

           เมื่อได้ที่พักในสองคืนแรกสำหรับเดย์ทริปเกาะสิมิลันแล้ว  จขบ.ก็เห็นที่เที่ยวแห่งใหม่ที่แชร์กันมาในเฟซบุคอีก เป็นสถานที่ที่สวยมาก  อลังการดาวล้านดวงที่สุดของที่สุด แล้วจะรออะไร หาข้อมูลสิคะ  เราก็พึ่งกระทู้พันทิปอีกแล้ว คิดในใจว่าไหนๆ ก็ไปถึงภูเก็ตแล้วนะ  สถานที่ก็ยังใหม่ถึงคนจะมากไปหน่อยแต่คงยังไม่เละเท่าหลายที่ที่กำลังบูมหรอก  แล้วก็ได้เห็นพี่ชายใจดีประจำบล็อกแกงค์อีกคนที่ไปเที่ยวมาคือ พี่ตฤณ ‘ปลายแป้นพิมพ์’ ของชาวบล็อกเพิ่งไปมาหมาดๆ

           จขบ.ก็เลยถามหาข้อมูลทันที พี่ตฤณบอกว่าอยู่ภูเก็ตจน... ก็ยังไม่เคยมาเหมือนกัน สวยงามอลังการจริงๆ ยิ่งกระตุ้นต่อมอยากเที่ยว จขบ.ก็เสนอแม่ทันทีว่าไปกัน ถ้าแม่ไม่อยากนอนเต้นท์เราหาที่นอนแถวใกล้ๆ ก็ได้ แล้วค่อยไปตอนเช้ามืดไปดูแสงแรกของวันกัน  แต่แม่ห้าวกว่าที่คิดจะไปนอนเตนท์บนเขาให้ได้แล้วเป็นไง 555

ในที่สุดก็ตกลงใจว่าจะไปนอนนับดาวกัน และเราก็ได้ไปพิชิต ‘จุดชมวิวเสม็ดนางชี’ จนได้ ที่นี่เราได้เห็นความสวยงามของธรรมชาติสร้าง อลังการดาวล้านดวง  และเห็นมืออาชีพนักล่าทางช้างเผือกมากมายมาตั้งกล้องรอกันตั้งแต่ตีสองตีสาม ไม่มืดหรือไงยังนึกอยู่ว่าแต่ละคนมากันตีหนึ่ง ตีสอง ตีสาม ไฟทางก็ไม่มี  แสดงว่าต้องเคยมากันก่อนหน้านี้แล้ว  หรือไม่ก็ศึกษามาค่อนข้างละเอียดผิดกับเราที่นอนไม่หลับเพราะในเตนท์ร้อนไม่มีลม เราต้องหันหัวออกมาตรงประตูเตนท์ก็พอดีได้นอนนับดาวจนหลับ

มีเรื่องที่อยากแนะนำถ้าคิดจะไปค้างเสม็ดนางชี  สิ่งที่ควรพกติดตัวมากที่สุดราวกับเป็นของล้ำค่าก็คือ  ยาทากันยุง กย. 15 หรืออะไรก็ตามที่ใช้ทากันยุงได้ ประโคมมันลงไปเพราะยุงที่นี่ตัวใหญ่จริงจัง  ส่วนเรื่องน้ำท่าก็ยังไม่มีให้อาบเพราะด้านบนมีแต่ห้องสุขา ต้องอาบบกกันทุกคน

เรียกได้ว่าวันสุดท้ายของทริป  เป็นอะไรที่ทั้งทุลักทุเล เหนื่อย ทรหดเพราะตั้งแต่เช้าก่อนขึ้นเขา เราไปบริหารขากันที่อแควเรียม  ต่อด้วยเดินย่านเมืองเก่าเพื่อรอเวลาขึ้นเขาในตอนเย็น  ระยะทางจากภูเก็ตไปเสม็ดนางชีไม่ไกลเลย  ถ้ารถไม่ติด (ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจสองปีที่แล้วรถติดเส้นบายพาสมาก นั่นเพราะทำทาง ปีนี้มารถก็ติดอีก เพราะทำทางเส้นหลักแถวถลาง) หวังว่ามารอบหน้าถนนภูเก็ตคงงดงามและรถไม่ติดสักที

เอาไว้จะเขียนบล็อกแบบเจาะลึกแต่ละแห่งในโอกาสต่อไปค่ะ  นอกจากเรื่องกระทู้ และบล็อกท่องเที่ยวที่ทำให้เราได้อาศัยหาข้อมูลการเดินทางแล้ว  ยังมีน้ำใจที่ได้รับจากเพื่อนๆ ในช่วงเวลาที่ปิดบล็อก ปิดเมนท์อีกมีเพื่อนๆ มาสอบถามและโหวตให้ทางกล่องข้อความ ขอขอบคุณมากจริงๆ นะคะยังไม่ได้ตอบทุกท่านเลยค่ะ

           ตะพาบน้ำใจคราวนี้เขียนเป็นเรื่องเล่าและบันทึกความทรงจำเกี่ยวกับประสบการณ์การเดินทางครั้งล่าสุดแบบคร่าวๆ ค่ะเอาไว้ค่อยมาอัพบล็อกท่องเที่ยวให้อ่านอีกครั้งนะคะ ตามไปอ่านตะพาบน้ำใจของเพื่อนๆ มายังไม่ครบเลย น่าจะใช้เวลาสักสองสามวัน  เห็นทุกคนพร้อมใจกันอัพบล็อกเมืองโบราณ  จนคนไม่ได้ไปก็เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยขอบคุณมากๆ นะคะ

ขอขอบคุณน้ำใจมิตรภาพบนโลกออนไลน์จากพี่ๆ เพื่อนๆ ที่ทำให้ได้หัวใจดวงโตๆ แถมกะพริบได้ด้วย นับแล้วเกือบสองร้อยดวงค่ะ  และขอบคุณสำหรับสายสะพายรางวัลชมเชยด้วยค่ะ ดีใจมากๆ

เอารูปที่ถ่ายในทริปนี้มาฝากค่ะ

ภาพอาจจะไม่ค่อยสวยแบบมืออาชีพนะคะ

1.หาดป่าตองยามเย็น และกิจกรรมริมทะเล

2.ตลาดบันซ้าน / จังซีลอนแหล่งกินยามค่ำป่าตอง

3.โรงแรม The Crib Patong

4.หมู่เกาะสิมิลัน และภาพใต้น้ำ จากกล้องตัวจิ๋ว

5.พิพิธภัณฑ์ทางทะเล Phuket Aquarium

6.ถนนถลาง ย่านเมืองเก่า แหล่งกิน แหล่งเดินในตัวเมือง

7.จุดชมวิวเสม็ดนางชี ท่าอยู่ พังงา

ขอบคุณของแต่งบล็อกสวยๆ จากคุณยายเก๋าและคุณญามี่ค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ

รอบนี้หายไปเกือบสองอาทิตย์เต็มๆ

ค่อยทยอยตามไปอ่านงานเพื่อนๆ ที่บล็อกนะคะ

Create Date : 14 มีนาคม 2559
Last Update : 14 มีนาคม 2559 1:50:13 น.		52 comments
Counter : 1196 Pageviews.
Share Tweet