|
..มดอู้ .. สองตัว ..
สิบสี่นาฬิกาสี่สิบนาที
น้ำหวานแก้วที่สอง เพิ่งถูกวางลงข้างๆแก้วแรกที่ว่างเปล่า
ฝนข้างนอกเริ่มโปรยปราย
เมฆสีเทาที่ก่อตัวตั้งแต่เช้า ก้อนอ้วนขึ้นๆ ทุกที
นึกถึงขนมสายไหม ที่ถูกพันบนไม้เป็นก้อนอ้วนๆ ฟูๆ
ตอนนี้คงอิ่มอ้วนจนเต็มที่ ก็ถึงเวลาระบายซะที
ผมใช้เวลาสั้นๆตอนบ่าย ปลีกตัวออกจากห้องทำงานแคบๆ
เหมือนมดงานตัวเล็กๆ ที่แอบหนีจากรังไปเตร็ดเตร่
คราวนี้ผมไปถึงห้องสมุดคณะข้างเคียง
อากาศก่อนฝนตก เย็นสบายดี
พอเสร็จธุระ มดงานตัวเดิม ก็เตร็ดเตร่ต่อตามกลิ่นขนม
บ่ายอย่างนี้
ไม่คาเฟอีนก็น้ำตาลล่ะ ที่ผมต้องการ
..อ้าว .. เสียงใสๆของเธอ ประสานกับเสียงของผม
เราสองคนคงคิดเหมือนกัน แค่มองตา เราก็หัวเราะออกมาพร้อมกันโดยไม่ต้องมีคำเกริ่นนำ
มดอู้สองตัวที่แอบออกมาวิ่งเล่นกัน
เราเดินกินน้ำหวานกันมาแบบเงียบๆ ชื่นชมกับอากาศที่หาไม่ได้ในตึกน่าอึดอัด
สิบสี่นาฬิกาสี่สิบเก้านาที
เธอดื้อเดินมาส่งผมถึงที่ทำงาน ก่อนจะกลับกล่องแคบๆของเธอเอง
เรายิ้มให้กันอีกครั้งก่อนเธอออกไป
ระหว่างเรา บางครั้ง คำพูดก็ไม่จำเป็น
| Create Date : 31 กรกฎาคม 2549 |
|
6 comments |
| Last Update : 31 กรกฎาคม 2549 14:46:55 น. |
| Counter : 777 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
