|
...เธอ .. คือรอยยิ้มของผม ..
สิบสามนาฬิกาสิบหนึ่งนาที
บ่ายวันศุกร์ ที่ทุกอย่างดูจะเงียบกว่าปกติ
แต่รื่นรมย์เหมือนปกติ
ห้องทำงานข้างเคียงของผมเงียบสนิท
ผมถือโอกาสเปิดเพลงไป ทำงานไป
...หวัดดีฮะ ... ผมโผล่หน้าไปทักทายเธอตอนเที่ยง
ปกติผมจะมีโอกาสทานข้าวกับเธอก็วันศุกร์นี่ละ
...ไม่กินรึไร ... เธอถามผม คงเห็นว่าผมเฉยกับอาหารตรงหน้าอยู่นาน
อื้มม ยังไม่กิน ปากไม่ว่าง ... ผมกำลังยิ้มอยู่...
ผมได้แต่นึกตอบเธอในใจ แต่ก็แค่พยักหน้าตอบ และจัดการกับอาหารตรงหน้า
อาหารที่ผมไม่ได้รู้สึกจะอยากกินเท่าไรนักในตอนแรก แต่ตอนนี้ผมพบว่า .. ก็น่ากินดี
ทุกอย่างดูดีขึ้น เมื่อมีเธอนั่งอยู่ตรงหน้าด้วยกัน
เป็นไปได้ขนาดนี้แฮะเรา
ตอนนี้ เธอคนนั้นได้กลับไปทำงานแล้ว
ทิ้งไว้ก็เพียงกลิ่นหอมๆ และ รอยยิ้มที่ยังระบายอยู่บนริมฝีปากของผม
สิบสามนาฬิกายี่สิบสามนาที
ผม .. ยังยิ้มอยู่
สักวัน .. ผมจะบอกว่า ผมรักเธอ
เธอสมควรได้รับคำรักนั้นจากผมมากที่สุด
เธอคนนี้ ... เพื่อนที่ดีที่สุดของผม
| Create Date : 28 กรกฎาคม 2549 |
|
8 comments |
| Last Update : 28 กรกฎาคม 2549 13:30:19 น. |
| Counter : 583 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
เพิ่งทำบ้านค่ะ เลยมาหาเพื่อนบ้านจ่ะ ยังไม่เป็นเท่าไหร่
เลย อิ อิ ว่างๆๆช่วยสอนมั่งก็ได้น๊า