วัน เวลา
เช้านี้ ฉันมาทำงานด้วยอาการแบบรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ตอนแรกกะจะอัพบล็อคบ่นและด่าเจ้านาย แต่หลังจากที่พยายามควบคุม สติและอารมณ์นับ 1-10 เดินหนีออกจากตรงนั้นมา ฉันก็ทำมันได้ งานก็คืองาน บ่นไปก็เท่านั้นเราต้องสนุกกับมัน เราต้องปรับตัว เราต้องโตขึ้น ไม่ใช่บ่นหรือด่าอะไรไปให้ใจขุ่นมัว เพราะทุกข์จะเกิดขึ้นและอยู่ที่เรา
งานที่ทำ มันต้องมีวันเสร็จและจบไป...
ค่อยๆ ทำมัน อะไรที่ทำไม่ได้หรือเกินกว่าที่จะทำก็เดินไปบอกหัวหน้าว่าเราทำไม่ได้...
เมื่อคืนฉันนอนดึกมาก เพราะไปกับเพื่อน ขับรถให้เพื่อนพาเพื่อนไปตระเวนบ้านเพื่อนน้องๆ ของมัน เพราะน้องๆ โดดเรียนกัน เพื่อนจะพยายามบอกพ่อแม่ของเด็กๆ เหล่านั้นให้รับรู้และช่วยกันแก้ไข ฉันได้แต่มองเด็กสมัยนี้แล้วมองไปถึงอนาคตข้างหน้า มันจะเป็นยังไงกันต่อไปวะ แค่นี้ยังคิดโดดเรียน...
เมื่อคืนตอนขับรถ ตอนก่อนนอน มีหลายมองได้ฟังและอยู่ในหัว รวมถึงเช้านี้ที่ได้ฟังเพลงแล้วทำให้รู้สึกอะไรหลายๆ อย่าง
คิดถึงไหม...คิดถึง อยากได้กลับมาไหม...ไม่อยากได้ อยากคุยด้วย ถามว่าสุขทุกข์อย่างไรบ้าง...ไม่อยากคุย
ฉันมีความสุขอยู่ในโลกของฉัน เค้ามีความสุขอยู่ในโลกของเค้า ชีวิตของเรามันจะเป็นเส้นขนานต่อกันตลอดไป ตั้งแต่วันที่คุณได้เดินออกไปจากชีวิตฉัน เส้นทางของเราจะไม่มีวันได้เจอ ได้พบ ได้เห็นกันอีกเลย โลกคงไม่กลมที่จะทำให้เราได้พบเจอกัน
ชีวิตของเราจะเป็นเส้นขนานกันไปตลอดกาล...
Create Date : 09 กันยายน 2553 |
Last Update : 9 กันยายน 2553 13:31:45 น. |
|
19 comments
|
Counter : 752 Pageviews. |
|
|
|
ไม่ว่างานจะมากแค่ไหน
มันก็ต้องเสร็จ
คำสอนท่านพุทธทาส
งานคือชีวิต ชีวิตคืองาน บัลดาลสุข