|
|
หัวใจ
" เป็นไงบ้าง สบายดีไหม มีคนเค้าถามหานะ เค้าบอกเค้าเป็นห่วงและรู้สึกผิดที่ทำแบบนั้น "
ฉันรู้สึกจุกขึ้นมาในอก..ไม่อยากรับรู้ไม่อยากรู้อะไรอีกแล้ว พอแล้ว ฉันผ่านมันมาได้แล้ว
" หรอคะ..พี่มีอะไรหรอคะ มีอะไรว่ามาเลยค่ะ ถ้าไม่มีอะไรคุยกันแค่นี้ก็ได้ค่ะ เปลืองพี่ป่าวๆ"
" มีแฟนหรือยังหล่ะเราหน่ะ "
" ไม่มีหรอกค่ะ ไม่ได้สนใจใครเลย เพราะตอนรู้จักกับเค้ามันก็เป็นเหตุการณ์ที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นอยู่แล้ว
มันคงเป็นเวร เป็นกรรมของใครสักคนนี่แร่ะค่ะ ถึงได้เจอกัน "
" ดูท่าทางเค้าคิดถึงเรามากนะ เดี๋ยวนี้ เค้าไม่หล่อเหมือนเดิมแล้วนะ ปล่อยตัว ไม่ทำอะไรเลย หลังจากไปจากเรานะ "
" เหรอคะ มีชีวิตอยู่ได้ด้วยนะคะ ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น "
ฉันยังคงความแรงของฉันไว้เสมอต้น เสมอปลาย ฉันไม่ถามสักคำว่า เค้าสบายดีไหม อย่างไร
ฉันอยู่ได้แล้ว พอแล้ว ฉันเข้มแข็งพอแล้ว แม้ลึกๆ แล้วจะอ่อนแอก็ตาม
หลังจากฉันวางสายเพื่อนถามว่าใครโทรมา ฉันตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เพื่อนเดินเข้ามาตบไหล่เบา
แล้วบอกให้เดินตามลงไปกินข้าวได้แล้ว ฉันลงไปนั่งที่โต๊ะอาหาร ไม่ได้มีอารมณ์หรือความรู้สึกใดใดเลย
จนเพื่อนเอ่ยขึ้นว่า " เอ้ย ผ่านมาแล้ว มึงจะไปอาลัยอาวรณ์ทำไมวะ ถ้าแม่งรักมึงจริง มันไม่ทำแบบนี้กับมึงหรอก เอ้า แดกเข้าไปเยอะๆ"
หลังจากกินข้าวเสร็จ ฉันต้องเดินทางไปต่างจังหวัดต่อกับกลุ่มเพื่อนๆ อีกกลุ่มหนึ่ง ใจฉันตอนนั้นแทบไม่อยาก
ขยับเขยื้อนไปไหน ฉันอยากกลับห้อง ร้องไห้ให้ตาบวม ใจมันเจ็บซะให้พอ
ห่วง...ห่วงทำไมหรอ?
ห่วงเรา รักเรา แต่คุณทำแบบนี้กับเรานี่นะ..คุณทิ้งเราไปโดยไม่มีเหตุผลอะไรเลย
เราทำอะไรผิด เค้าทำอะไรผิด ไม่มีใครผิดสักคน มีแต่คุณที่ผิดคนเดียว คุณที่ไม่คิดจะเลือกใครเลย
แต่ตอนนี้คุณเลือกแล้วหล่ะ เลือกเค้า..ไม่ใช่เรา
ไม่เป็นไร โลกของเรายังกว้างมากนัก เรายังได้เจอคนดีดี ยังเจอผู้คนมากมาย เหมือนที่คุณเคยบอกไว้
แต่คุณรู้ไหม ว่า " รัก " มันไม่ใช่ใครก็ได้
วันก่อนเราเพิ่งฝันถึงคุณ 2 วันผ่านไป คุณให้เพื่อนโทรมาหาเรา เหมือนคำพูดที่เราฝันไม่มีผิด...
จิตใต้สำนึก..มันสื่อถึงกัน..หรือยังไงนะ
ไม่โกรธ ไม่เกลียด แต่ขอไม่เจอ ทำเหมือนชีวิตเราไม่เคยเจอ ไม่เคยคบ ไม่เคยใช้ชีวิตด้วยกันดีกว่า
พอแล้ว ตอนนี้เราเข้มแข็งพอแล้ว แม้ลึกๆ เราจะรู้สึกว่า เรายังรักคุณอยู่ก็ตาม แต่เราไม่รักคุณมากพอ
เหมือนกับคนของคุณหรอกนะ คน คนนั้น ทำทุกอย่างให้คุณได้ แม้ชีวิตของเค้า แต่กับเรา เรารักคุณ
แต่เราทิ้งชีวิตของเราไม่ได้หรอก เรามีพ่อ มีแม่ เราทำลายและทำร้ายคนที่ให้ชีวิตเราไม่ได้หรอก..
รักเรา..ก็ไม่ต้องกลับมา ไม่ต้องห่วงใย ก็พอแล้ว
| Create Date : 07 พฤศจิกายน 2553 |
| Last Update : 7 พฤศจิกายน 2553 20:09:40 น. |
|
17 comments
|
| Counter : 983 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Megeroo  วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:35:23 น. |
|
|
|
| โดย: MaFiaVza วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:49:21 น. |
|
|
|
| โดย: blog pu วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:33:24 น. |
|
|
|
| โดย: แฟนหล่อ วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:17:20 น. |
|
|
|
| โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:23:58 น. |
|
|
|
| โดย: NuJirap วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:01:12 น. |
|
|
|
| โดย: goakuma วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:36:18 น. |
|
|
|
| โดย: Bluejade วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:22:23 น. |
|
|
|
| โดย: blog pu วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:25:59 น. |
|
|
|
| โดย: สาวสะตอใต้ วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:31:45 น. |
|
|
|
| โดย: ชิโยจัง วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:55:03 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ไม่มีใคร..ทำให้เรามีความสุขได้
นอกจากตัวเราเอง... ..♥
Blog ของกู พื้นที่ส่วนตัวของกู
เข้ามาด่ากูไม่ต้องเข้ามา
ไม่ต้องจำใจที่จะต้องอ่าน Blog กู
เพราะกูมีสิทธิ์ลบ.. คอมเม้นของมึง..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เป็นกำลังใจให้นะคะ