ความน่ากลัวของ ค ว า ม คิ ด . . . ..♥
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2554
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
15 สิงหาคม 2554
 
All Blogs
 
ภาพประทับใจ

เมื่อวันแม่ที่ผ่านมา ถือเป็นวันหยุดหลายวัน ได้นอนอย่างเต็มที่ กินอย่างเต็มเหนี่ยว

วันเสาร์ที่ผ่านมาไปให้อาหารเต่าและปลา ที่วัดใหญ่ชัยมงคล จ.พระนครศรีอยุธยามา ไปกันหมดครอบครัว
ระหว่างทางหาซื้อกล้วยไปให้เต่า เจอแม่ค้าแต่ละคนปากไม่ค่อยดีเลย ไม่มีใครลดราคาให้เลย
แต่เราก็ได้ ผัก กล้วย ไปให้เต่าเยอะพอสมควร

ระหว่างทางเราเจอภาพประทับใจบางอย่าง เราเป็นคนขับรถ เราจึงมองเห็นได้ง่าย เราเห็นผู้ชายคนหนึ่งขี่มอเตอร์ไซค์
ซึ่งดูจากภาพก็ประมาณการได้ว่านั่นคงคือ " พ่อ "
ภาพที่เราเห็นคือ ผู้ชายคนนั้นขี่รถมอเตอร์ไซค์มือเดียว อีกมือถือรถแบบเด็กๆ

ภาพประมาณนี้








ผู้ชายคนนี้ ขี่รถไปด้วยถือเจ้าตัวนี้ไปด้วย มันเป็นภาพที่ทำให้เราอดยิ้มไม่ได้ มันเป็นความรู้สึกของความรัก
ของพ่อที่มีต่อลูก เราแอบมองกระจกด้านหลัง เห็นหน้าตาของผู้ชายคนนั้น ยิ้มไปด้วย ถือไปด้วย
มันสุขใจบอกไม่ถูก..เขาคงตั้งใจที่จะนำไปฝากลูกสุดที่รักของเขาอยู่เป็นแน่ ลูกคงดีใจที่เห็นพ่ออันเป็นที่รักของเขา
หอบเจ้าตัวนี้มาให้เขา คืนนี้ทั้งคืน บ้านนี้คงไม่ได้นอนกันเป็นแน่ ลูกตัวเล็กๆ คงขี่เจ้าตัวนี้ทั้งคืน

เรานึกภาพต่อของผู้ชายคนนี้ว่า หลังจากที่เขาถึงบ้านแล้ว จอดรถลูกของเขาคงวิ่งเข้ามากอดคุณพ่อของเขา
แล้วยิ้มให้ พร้อมกับหอมแก้มฟอดใหญ่กับของขวัญที่คุณพ่อเอามาให้..
มันช่างเป็นภาพที่มีความสุขแน่แท้..

ฉันจำได้ตอนเด็กๆ ฉันเคยไปงานประจำปีที่วัดพระพุทธบาท จ.สระบุรี ภาพตอนเด็กๆ ของฉัน
งานวัดจะมีร้านค้ามาขายของมากมาย มีขนม ที่ของประจำจังหวัดแต่ละจังหวัด มาเสนอขายของประจำภาคของตัวเอง

ฉันร้องเอาตุ๊กตา ตัวยาวๆ ผอมๆ ใส่กางเกงสีชมพูจากพ่อ และฉันก็ได้มัน มันเป็นตุ๊กตาที่ตัวเท่าฉันเลย
ตัวมันยาวๆ ถักเปีย ขายาวๆ ใส่ชุดเอี๊ยมสีชมพู หลายๆ คนคงนึกออก หลับตาแล้วพยายามนึกถึงมันนะ
ฉันจำได้ว่า ฉันเข้าไปนอนใต้โต๊ะรีดผ้าของแม่ โต๊ะรีดผ้าของแม่ จะเป็นโต๊ะที่มีขา 4 ขา
แล้วเอาแผ่นไม้กระดานสี่เหลี่ยมผืนผ้าวางอีกที เอาผ้าห่มคลุมแล้วนำผ้ามาขึงทับอีกชั้น
เวลาที่แม่ไม่ได้รีดผ้า ฉันชอบเอาผ้าไปปูนอนใต้นั้น และเล่นกับพี่ตุ๊กตาตัวนี้ของฉัน
ฉันหาขวดนมจากที่ไหนเจอไม่รู้ ฉันเอาขวดนมใส่น้ำแล้วมาป้อนพี่ตุ๊กตาของฉัน จนปากพี่ตุ๊กตาที่เป็นผ้าเปียกไปหมด

ฉันนอนกอดพี่ตุ๊กตา ทุกคืน ทุกวัน ภาพบรรยากาศตอนนั้น มันช่างอบอุ่นเสียนี่กระไร
บ้านฉันเป็นบ้าน 2 ชั้น พ่อเป็นทหารจะไปราชการทุกๆ ปี ไปรบชายแดน ฉันจะอยู่กับแม่ ตอนเด็กๆ ฉันไม่เคยเกเรอะไรเลย
ฉันจะเป็นเด็กขี้งอน ถึงงอนมาก จนแม่เบื่อ..

บ้านฉันเป็นครอบครัวของชนชั้นกลาง พ่อเป็นข้าราชการระดับกลาง เงินเดือนพอเลี้ยงครอบครัวได้
แต่ฉันมีความสุขมาก ฉันไม่เคยได้ตุ๊กตาบาร์บี้ ฉันไม่เคยได้เครื่องบินบังคับ ฉันไม่เคยได้รถมอเตอร์ไซค์
เหมือนที่ลูกบ้านๆ ข้างเขาได้กัน..แต่ฉันไม่เคยรู้สึกน้อยใจอะไรเลย
เพราะฉันถือว่า พ่อแม่ไม่ได้รังแกฉัน พ่อแม่ทำให้ฉันดิ้นรนเอง สู้เอง อยากได้อะไรเก็บเงินเอง
เพราะจะทำให้รู้จักคุณค่าของเงิน ซึ่งเพื่อนของฉันที่อยู่บ้านข้างๆ เขาแค่ร้องอยากได้อะไร พ่อแม่ก็ประเคนให้เขาทุกอย่าง
พอถึงวันนี้ เพื่อนฉันคนนั้น ไม่สู้อะไรเลย ทำงานหนักก็ไม่ได้ เป็นคนไม่สู้ชีวิต บอบบาง ทำอะไรเองไม่ได้
ฉันยังไม่รู้เลยว่า ถ้าพ่อแม่เขาเป็นอะไรไป เขาจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างไร..

วันนี้..ฉันภูมิใจที่พ่อกับแม่เลี้ยงฉันให้ได้ดี ไม่ตามใจฉัน ไม่เคยซื้ออะไรให้ฉันเลย ทำให้ฉันดิ้นรนที่จะอยากได้อะไรเอง

วันนี้ฉันทำให้พ่อแม่ภูมิใจในตัวเองและฉันก็ภูมิใจในตัวเอง ที่ก้าวมาได้จนถึงทุกวันนี้..

รักพ่อกับแม่มากค่ะ





















Create Date : 15 สิงหาคม 2554
Last Update : 15 สิงหาคม 2554 18:06:56 น. 10 comments
Counter : 1278 Pageviews.

 
อ่านแล้วรู้สึกถึงความอบอุ่น เราคิดมาตลอดเวลาว่าเงินทองไม่สามารถซื้อคำว่าครอบครัวที่อบอุ่นได้ สิ่งที่เราภูมิใจที่สุดในชีวิต คือการได้เกิดมาเป็นลูกพ่อกับแม่


โดย: blog pu วันที่: 15 สิงหาคม 2554 เวลา:18:46:43 น.  

 
ทำเลดีๆค่าเช่าที่ก็แพงมาก เฮ้อออ


โดย: blog pu วันที่: 15 สิงหาคม 2554 เวลา:19:12:08 น.  

 
หวัดดีค่ำๆครับ ชิโย
เรื่องภาพหนอนหม่อนไหม
ผมไม่ได้ไปไหนเลยครับ
อีกอย่าง หนอนหม่อนไหม
ก็มีแถวภาคเหนือ ภาคอิสาน ภาคกลางบางจังหวัดที่มีคนอิสานตั้งฐานอยู่ เพื่อนำมาทอเป็นผ้าทอ
ภาพแมลงต่างๆ ดอกไม้ ที่ผมถ่ายช่วงนี้ ก็เป็นภาพบริเวณรอบๆบ้านครับ
ถ้ามีโอกาสไปเที่ยวที่ดังกล่าว จะนำภาพมาฝากครับ


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 15 สิงหาคม 2554 เวลา:21:23:59 น.  

 
"คืนนี้ทั้งคืน บ้านนี้คงไม่ได้นอนกันเป็นแน่
ลูกตัวเล็กๆ คงขี่เจ้าตัวนี้ทั้งคืน" หุๆๆ อมยิ้มตาม

อ่านเรื่องราวนี้ทำให้คิดถึงตัวเอง
พ่อผมก็เป็นทหารเหมือนกันครับ
ตอนเด็กๆ ไม่เคยตามใจเลยสักครั้ง
อยากได้ของเล่นอะไรก็ไม่เคยได้
ร้องไห้ยังไงก็ไม่เคยซื้อให้ หุๆๆๆ


คุณชิโยเขียนดี เล่าได้น่ารักมากครับ


โดย: bayesian วันที่: 15 สิงหาคม 2554 เวลา:23:32:15 น.  

 
ถ้าเป็นงานวัด สมัยเด็กๆ
เราจะนึกถึงตุ๊กตาพลาสติก ตัวไม่ใหญ่ ใส่ชุดฟูๆ
ที่ทำจากฟองน้ำ แล้วก็ขนมปังกลมๆ ที่ร้อยเป็นวง
ใช้ห้อยคอได้อ่ะ เรื่องตอนเด็กๆ นึกทีไรก็มีความสุข


โดย: Life & Learn วันที่: 16 สิงหาคม 2554 เวลา:12:43:52 น.  

 
ระงับอารมณ์ตัวเอง มีเหตุผลมากกว่าก่อนให้มาก
ไม่ใช่ทำอะไรก็เอาแต่อารมณ์ คิดว่าตัวเองเก่ง ตัวเองแน่ คิดแบบนั้นไม่ได้แล้ว เพราะเราโตแล้ว


คิดถึงจังค่ะ ชิโย


โดย: แม่จ๋ากะฟ้าใส วันที่: 16 สิงหาคม 2554 เวลา:13:46:08 น.  

 
โดนจังค่ะ ข้อความข้างบน


โดย: แม่จ๋ากะฟ้าใส วันที่: 16 สิงหาคม 2554 เวลา:13:46:39 น.  

 
ชิโย ลองคิดซะว่า เพราะเรามีความสามารถ เขาถึงให้เราทำงาน เราเอาใจช่วยอยู่ตรงนี้นะ สู้ สู้


โดย: blog pu วันที่: 16 สิงหาคม 2554 เวลา:18:49:22 น.  

 
ฝากไว้เลี้ยงดู


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 16 สิงหาคม 2554 เวลา:23:14:35 น.  

 
ทานข้าวกันครับ ชิโย


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 17 สิงหาคม 2554 เวลา:12:09:23 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ชิโยจัง
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ไม่มีใคร..ทำให้เรามีความสุขได้
นอกจากตัวเราเอง... ..♥




Blog ของกู พื้นที่ส่วนตัวของกู
เข้ามาด่ากูไม่ต้องเข้ามา
ไม่ต้องจำใจที่จะต้องอ่าน Blog กู
เพราะกูมีสิทธิ์ลบ.. คอมเม้นของมึง..


now here (Up)
Friends' blogs
[Add ชิโยจัง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.