วันนี้..เมื่อ 365 วันที่แล้ว
" แม่คับผมขอโทษ " " แม่ไม่โกรธหรอก โน้นคนโน้นที่จะต้องโกรธ " ฉันเดินหนีไปทันที ที่เห็นหน้าเค้า...
ฉันฝันไป..ฝันว่าเค้ามาขอโทษฉันในฝัน นั้นสิ มันผ่านมา 365 วันแล้วนี่นะ เก็บเหตุการณ์วันนั้น เรายังสื่อใจถึงกันหรือฉันคิดมากไปเอง... คิดถึงไหม..คิดถึง นึกถึงไหม..ก็ไม่นะ
ช่วงเวลา 365 วันที่ไม่มีคุณแล้วนั้น กว่ามันจะผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายนั้นได้ เราก็ต้องผ่าน หลากหลายความรู้สึกมากมาย ร้องไห้ คิดถึง โหยหา...เกิดขึ้นกับเรามาทั้งหมดแล้ว
แต่ ณ เวลานี้ ตอนนี้ อากาศที่เป็นแบบนี้ เราไม่รู้สึกเหงา ไม่รู้สึกว้าเหว่ ไม่รู้สึกอะไร ใดใด อีกแล้ว เราเหมือนคนที่ไม่มีหัวใจ ไม่มีความรู้สึก ไม่รู้สึกรัก ไม่รู้สึกชอบ ไม่รู้สึกใคร่ ไม่รู้สึกอะไรเลย...
ถามว่า ณ ตอนนี้ โกรธไหม..เราก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าโกรธหรือไม่โกรธ ยังรักอยู่ไหม ก็ตอบไม่ได้ว่ายังรู้สึกยังไงอะไรอยู่...
เราไม่รู้ว่า เราคิดถูกหรือคิดไปเองหรือเปล่านะ ว่าคุณคงรู้สึกผิดกับเรา ที่ทำกับเราแบบนี้ คุณคงอยากโทรมาหา โทรมาขอโทษหรืออาจจะอยากเดินเข้ามากอดเรา แล้วร้องไห้กับเรา..
เราเชื่อว่า..คุณคิดแบบนั้น เราไม่เชื่อหรอกนะว่าในทุกทุกวัน คุณไม่รู้สึกทรมาน ที่คิดถึงเรา เราไม่ได้รู้สึกเข้าข้างตัวเอง แต่เราเชื่อมั่นและคิดแบบนั้นว่ายังไง คุณก็ยังรักเราอยู่
แต่เหตุผลของการมีชีวิตอยู่ มันก็คงต้องอยู่บนโลกแห่งความจริง ความรัก ความฝัน ความเป็นจริง มันอยู่ไกลกันแค่เส้นขนาน..
เฮ้ออออ อีกเมื่อไหร่นะ ห้วงของความรู้สึกแบบนี้ มันจะหมดและจบไป
อากาศหนาวแล้ว รักษาสุขภาพนะ ห่วงคุณเสมอแต่แค่วันนี้ยังไม่พร้อมจะเจอหน้าหรืออยากได้คำตอบ คำอธิบายอะไรใดใดจากคุณเลย ไม่ต้องพยายามที่จะถามไถ่ ห่วงใย เพราะมันไม่มีประโยชน์อะไร เพราะความรู้สึกแบบนั้น มันยิ่งจะทำร้ายเรามากขึ้น...ก็เท่านั้นเอง
Create Date : 02 พฤศจิกายน 2553 |
Last Update : 2 พฤศจิกายน 2553 19:39:31 น. |
|
12 comments
|
Counter : 774 Pageviews. |
|
|
|