|
|
วันนี้...
จากสถานการณ์บ้านเมืองไม่ดี หัวหน้าโทรมาบอกว่า ให้หยุดงานได้
แต่ฉันเตรียมการไว้แล้วว่าจะหยุด ก่อนที่หัวหน้าจะมาบอกอีก ฮ่าๆ
วันนี้ ฉันเลยชวนแก ไปเที่ยวพระราชวังบางปะอิน ด้วยกัน
เพราะฉันอยากไปมานานแล้ว...
จำได้ว่า ไปตั้งแต่เด็กๆ เลยอยากไปอีก
พอฉันบอกแกปุ๊ป แกรีบหยิบโทรศัพท์โทรไปที่การบินไทย
ทันที เพราะแกจองตั๋วเครื่องบินกลับไว้แล้ว ว่าจะกลับวันนี้
แกต้องโทรไปเลื่อนตั๋วเครื่องบิน เพียงเพราะแค่ฉันชวนไปเที่ยว
พยายามไปป่าววะ...
แกถามฉันว่า " ไปชัวร์หรือเปล่า กี่โมงยังไง อะไร "
ฉันเลยบอกว่า " เออ อย่าเซ้าซี้ บอกไปก็ไปดิวะ "
" แล้ว เธอจะไปกี่โมง "
" ตื่นเมื่อไรก็ไปเมื่อนั้นหละ ไว้ตื่นแล้ว ฉันจะโทรบอก "
" คับ ได้คับ "
ฉันตื่นมาตอน 8 โมง เมื่อคืนฉันเป็นอะไรมากกับเหตุการณ์
ที่เพื่อนเค้าโทรมาหรือเปล่านะ เลยนอนไม่ค่อยหลับ
พลิกไปพลิกมา...เฮ้อออ
ตื่นมาฉันโทรบอกแก แต่กว่าแกจะมาเกือบ 11 โมง
แต่ยังว่า บ้านแกกับห้องฉันมันอยู่กันคนละโลกนี่เนอะ
แต่แก ก็ยังพยายามมา...
ระหว่างทาง ฝนตกอืมม อากาศแบบนี้แล้วจะไปเดินถ่ายรูป
ได้ยังไงวะ
จริงๆ ทางอยุธยา ฉันไม่น่าจะหลงได้ แต่ฉันก็หลง
หลงไปเกือบถึงอยุธยาโน้นน ทั้งๆ ที่บางปะอิน ถึงก่อน
โง่...กันทั้งคู่ ทั้งคนขับ คนนั่ง
ฉันบอกแกว่า " ถ้าหลับ กรูจะตบมรึงให้นะ เพราะกรูไม่ใช่ TAXI "
แกก็เลยไม่กล้าหลับ ฮ่าๆๆ
พอหาทางเจอ ผ่านหน้าพระราชวังแล้ว ฝนยังไม่หยุดตก เลยแวะหา
ไรหม่ำก่อน เพราะเวลาขณะนั้นก็ บ่ายโมงแล้ว..
แวะกินก๋วยเตี๋ยวเรือ เพราะมาถึงอยุธยา ต้องกินก๋วยเตี๋ยวเรือ
หม่ำเสร็จ ก็เข้าไปราชวังกัน
ฉันบอกแกว่า " ช่วยถือร่มเข้าไปให้ด้วยนะ "
แกบอกว่า " ทำไม ต้องเอาไปด้วย "
ฉัน " อย่าบ่น เดี๋ยวกรู...ดำ "
ระหว่างที่เดินกันในพระราชวัง ฉันรู้สึกได้ ว่าแกแอบถ่ายรูปฉัน
ตลอดเวลา ฉันแค่อยากจะบอกแกว่า
ทำไมต้องแอบถ่ายด้วยฟ่ะ เดี๋ยวกรูไม่สวย ฮ่าๆๆ
พอฝนหยุดตก อากาศร้อนมาก แดดแรงมาก หลังจากฝนตก
ใช้เวลาอยู่ในพระราชวัง ประมาณ 2 ชั่วโมง
แล้วก็กลับกรุงเทพเลย..
กลับถึงกรุงเทพ ฉันส่งแกที่บ้านทันที แกก็คง งง..
และก็คงเพลียด้วย เลยไม่ได้ถามอะไร
ตอนแก นั่งอยู่ในรถตอนฉันลงไปซื้อของ
แกคงรื้อโน้นนี่นั่น ของแก แล้วไปเห็นกระดาษโน๊ต
ที่มี คนมาแอบให้เบอร์ไว้..
แกแซวฉันตลอดว่า มีคนมาให้เบอร์ด้วย อย่าลืม
โทรหาเค้านะ...
" กรูจะโทรทำไม " ฉันคิดในใจ ขนาดมรึงกรูยังไม่โทรหา
แล้วกรูจะโทรหาคน คน นั้นทำไม...
หลังจากแก ลงรถไป ฉันกลับมาห้อง ระหว่างทาง
ทำไมรถมันชั่งติดมากมายขนาดนี้
เพราะ ถนนมันทำนี่เอง เล่นเอารถติด ทำให้ฉันใช้
เวลาถึง 2 ชั่วโมง กว่าจะถึงห้อง..
ทั้งที่จากอยุธยามากรุงเทพ ใช้เวลาแค่ 40 นาทีได้
เฮ้อออ ฉันเบื่อกรุงเทพในวันทำงานมากมาย
รถมันติดถึงเพียงนี้..ทำให้ไม่อยากออกไปไหนเชียว..
เมื่อสักพักแกโทรมาแซวเรื่องละครที่ดูเหมือนกัน
เพราะฉันส่งข้อความไปว่า " ระหว่างเมษากับอัย จะเลือกใครดี "
ฉันว่าฉันรู้คำตอบนะ แต่ก็ส่งไปกวนประสาทแบบนั้น
พอแกโทรกลับมาแกบอก " ไม่เลือกใครเลย เพราะเลือกไม่ได้
แต่ขอเลือกเธอนะ "
ฉันหัวเราะ แล้วบอกว่า " ฉันว่าแล้ว แกต้องมาน้ำเน่าแบบนี้ "
ฉันไม่รู้เลยนะ ว่าวันนี้ฉันทำอะไรลงไปวะ
แต่ฉันบอกได้เลยว่า ฉันไม่ได้คิดอะไรกับแก
เกินเพื่อนเลย ฉันแค่รู้สึกว่า แกเป็นเพื่อนผู้ชายที่ดีที่สุด
ไม่เคยแตะอั๋ง ไม่เคยล่วงเกินฉันเลย
ไม่เคยรุกเร้าฉัน กับคำตอบของความสัมพันธ์
เพราะฉันด่าผู้ชายที่เข้ามา ให้แกฟังบ่อยๆ มั้ง
แกเลย ไม่กล้าที่จะทำแบบนั้น...
ขอบใจนะ ขอบใจมาก ที่วันนี้ไปเที่ยวเป็นเพื่อน
แม้ความรู้สึกของวันนี้ ฉันจะรู้สึกเหงา
รู้สึกว่า ทำไมเราไม่ได้มาด้วยกันนะ
ทั้งๆ ที่เป็นสถานที่ ที่ฉันชอบ
ขอโทษที่รู้สึกแบบนี้ ขอโทษที่ฉันรู้สึกว่า
คนข้างๆ ฉัน ไม่ใช่เค้า..แค่นั้นเอง
| Create Date : 18 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 18 พฤษภาคม 2553 22:09:33 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 743 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ไม่มีใคร..ทำให้เรามีความสุขได้
นอกจากตัวเราเอง... ..♥
Blog ของกู พื้นที่ส่วนตัวของกู
เข้ามาด่ากูไม่ต้องเข้ามา
ไม่ต้องจำใจที่จะต้องอ่าน Blog กู
เพราะกูมีสิทธิ์ลบ.. คอมเม้นของมึง..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
