|
ค ว า ม รั ก
เมื่อคืน ฉันนอนตี 3 เพราะได้ของเล่นใหม่ กว่าจะเก็บของ กว่าจะจัดของใหม่ลงไป ใส่กระเป๋าเพื่อเดินทางวันนี้ วันนี้ฉันมาระยอง กว่าจะออกเดินทางก็เกือบบ่าย เพราะรอโทรศัพท์จากศูนย์ที่ฉันใช้อยู่ ให้โหลดโปรแกรมลงให้
มีคนโทรถามฉันตลอดทาง ไม่รู้ว่า ไม่อยากให้ฉันไปหรือว่าอยากให้ฉันไปกันแน่
" ถึงไหนแล้ว มาหรือไม่มา หรือเปลี่ยนใจไม่มาแล้ว " ฉันเป็นคนที่พูดคำไหนแล้วจะเป็นคำนั้น ไม่ค่อยพลาดหรือเปลี่ยนใจ เพราะถ้าฉันไม่ไป ฉันจะบอกไม่ไปเลย ถ้าไปก็คือไป ฉันเหยียบรถด้วยความไม่คิดชีวิต กว่าจะไปหาเพื่อนเพื่อเปลี่ยนรถมันไป เพราะสภาพรถของมันคงดีกว่าฉันแน่นอน เพราะใหม่กว่ากันหลายปี รถฉันมันเก่าแล้ว แล้วจริงๆเพื่อนก็คงไม่ให้เอารถฉันไปด้วย พอฉันขึ้นนรถเพื่อนมาได้ ฉันเหยียบแบบไม่คิดชีวิต ใช้เวลาในการเดินทางไม่เท่าไหร่ก็ถึงระยอง " ถึงไหนแล้วครับ เราจะได้เจอกันไหมเนี่ย สาวน้อย " ฉันบอกไปว่า ถึงไหน ถึงไหนแล้ว โดยหารู้ไม่ว่า เค้าขับรถตามฉันตั้งนานแล้ว แต่คุยกันผ่านโทรศัพท์ตั้งนาน
เรามาจอดแอบคุยกัน ตรงริมทะเล เค้าเปลี่ยนรถมานั่งรถคันฉัน เพื่อไม่ให้เป็นเป้าสายตาของคนอื่น เค้าพาขับรถมาหาที่พัก เค้าให้เลือกได้เลยว่า ฉันจะพักที่ไหน ยังไง ให้ตัดสินใจเอง ฉันไม่รู้จะพักที่ไหน เลยบอกให้เค้าแนะนำ ก็เลือกให้ที่หนึ่ง น่ารัก ตามสไตค์ รีสอร์ท สมัยใหม่ สีสรร สวยงาม ถูกใจฉันมาก ก่อนลงรถ เค้าหยื่นตังค์ให้ฉัน หลายพันอยู่และบอกกับฉันว่า " ลงไปเองนะ พี่คงลงไม่ได้ " ฉันเดินลงไปจองห้องพักเอง และเลือกห้องเอง เค้านั่งรถอยู่ในรถ หลังจากจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ไปส่งเค้าตรงที่เค้าจอดรถไว้ในตอนแรก ฉันอยากจะกระโดดกอดเค้า ให้หายคิดถึง แต่ฉันกลับทำไม่ได้ แค่เค้าเปิดเดินลงจากรถฉันมา ก็เจอคนทักแล้วว่า มาทำอะไร ยิ่งเห็นฉันและเพื่อนด้วยแล้ว คงคิดในทางที่ไม่ดีแน่นอน ฉันเครียดกับเค้านิดหน่อย กลัวจะมีปัญหากับทางบ้าน... ฉันมองด้วยสายตาเว้าวอน พอเค้าขับรถออกไป ฉันถามตัวเองว่า ฉันทำอะไรอยู่นะ...ฉันกำลังทำเพื่ออะไร ก่อนที่เค้าจะลงจากรถไป เค้าทิ้งเงินไว้ให้อีกจำนวนหนึ่ง เพื่อไปกิน ไปเที่ยวกันคืนนี้...ฉันไม่อยากได้เงิน
ฉันรู้ว่า สิ่งที่ฉันคิดกำลังผิด แต่ฉันไม่ได้ก้าวล่วงอะไรเค้าเลย และเค้าก็ไม่แม้แต่จะทำอะไรฉันด้วย มือฉัน เค้ายังไม่จับ ฉันอยากจะหันไปกอดเค้า แบบคนที่ขาดความอบอุ่น แต่ฉันก็ไม่กล้าที่จะทำ เค้าโทรหาฉันหลังจากไปจากฉันแล้ว น้ำเสียงเรายังคงอาวรณ์กันอยู่ แต่เราทำอะไรกันมากกว่านี้ไม่ได้ เพราะคำว่า " ครอบครัว " ของพี่เค้าเอง
ชีวิต พัวพันแต่กับคนกลุ่มนี้เนอะ เราไม่เจอกันเกือบ 3 ปีหลังจากฉันไปมีคนอีกคน แต่พอฉันมีปัญหา ฉันมักจะโทรหาเค้าเป็นคนแรก เค้ามักจะปลอบใจฉันได้ดี และเข้าใจฉัน มีคนบอกว่า พฤติกรรมที่ฉันทำต่อเค้า มันไม่ใช่ตัวฉันเอง ฉันเปลี่ยนพฤติกรรมเพื่อเค้า...จริงหรอ ฉันไม่เห็นรู้สึก
หลังจากเค้าลงไปแล้ว เพื่อนฉันยังพูดตลอดทางว่า " พี่เค้ารวยเนอะ ดีว่ะ ใจดีว่ะ เจอทีไรให้เงินทุกทีเลยอ่ะ หล่อแล้วยังใจดีอีก ดีจัง หายากเนอะ เสียดายว่ะ มีเมียแล้ว แต่กูว่านะ มึงอย่าไปคิดมากเลย เค้าไม่ทำอะไรมึง ให้เงินอีกด้วย ดีออก หาได้ที่ไหน"
ฉันไม่ได้คิดถึงข้อนั้นเลย เงิน มันก็ไม่ได้ซื้อฉันได้ ฉันไม่ได้รวย หรือหยิ่งอะไร แต่ฉันรักในศักดิ์ศรีของความเป็นฉัน ฉันอยากให้เค้ามองความรู้สึกของฉันบ้าง ไม่ใช่จ่ายให้ได้แค่ เงิน
Create Date : 01 ตุลาคม 2553 |
Last Update : 1 ตุลาคม 2553 22:17:53 น. |
|
11 comments
|
Counter : 727 Pageviews. |
|
|
|
โดย: fondakelly วันที่: 1 ตุลาคม 2553 เวลา:22:50:45 น. |
|
|
|
โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 1 ตุลาคม 2553 เวลา:23:12:19 น. |
|
|
|
โดย: นายแมมมอส วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:3:17:55 น. |
|
|
|
โดย: ป้าโบราณ วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:9:40:24 น. |
|
|
|
โดย: thinkcraft วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:13:38:55 น. |
|
|
|
โดย: blog pu วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:19:51:09 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ไม่มีใคร..ทำให้เรามีความสุขได้ นอกจากตัวเราเอง... ..♥
Blog ของกู พื้นที่ส่วนตัวของกู เข้ามาด่ากูไม่ต้องเข้ามา ไม่ต้องจำใจที่จะต้องอ่าน Blog กู เพราะกูมีสิทธิ์ลบ.. คอมเม้นของมึง..
|
|
|
|
|
|
|
ประมาณหมื่นกว่ารวมทั้งหมดแล้วนะคะ ไปสองคนเอาเงินไปสามหมื่นยังเหลือกลับมาเยอะ ขึ้นกับว่าช้อปปิ้งมากรึเปล่าค่ะ ของเปิ้ลไม่เน้นช้อปเลย เที่ยวอย่างเดียว
อ้อ...หากได้ตั๋วเครื่องบินราคาโปรโมชั่นจะช่วยประหยัดงบอีกมากเลยค่ะ
ลองไปดูนะคะ เป็นอีกประเทศที่เดินทางไม่ยาก เหมาะกับการเริ่มต้นเที่ยวเองมากค่ะ