|
|
อากาศร้อน
2-3 วันมานี่ อากาศร้อนเนอะ พออากาศร้อนทำให้คนเป็นบ้ากันมากขึ้น โดยเฉพาะเจ้านายเรา
อากาศร้อนเป็นบ้า แต่ก็ดีกว่า ฝนตก ไม่รู้ว่าวันนี้ฝนจะตกหรือเปล่า คืนนี้ต้องรีบกลับบ้าน เพราะละครจบวันนี้..
หลายคน ตั้งใจทำงานเพื่อเอาหน้าเจ้านาย หลายคนทำงานให้ผ่านไปวัน วัน หลายคนทำงานเพราะรักงาน
ฉันบอกตัวเองไม่ได้เลยว่า อยู่ในกลุ่มไหน รู้แค่ว่า อยู่ตรงกลางระหว่างทำไปวัน วัน
กับรักงานที่ทำอยู่ แต่สภาพแวดล้อมและคนรอบข้างไม่ได้ทำให้เป็นแบบนั้นเลย
หัวหน้าบ้าอำนาจหลังจากที่ตัวเองเป็นแค่ผู้บริหารตัวเล็กๆ พอได้ขึ้นตำแหน่งที่ใหญ่โตขึ้นมาหน่อย
กุมอำนาจการตัดสินใจต่างๆ ได้แล้ว ก็สั่งการโน้นนี่นั่นที่มันเชือดเฉือนความรู้สึกของคนอื่น
อำนาจ..มันช่างหอมหวานนี่เนอะ ชี้นิ้วสั่งการได้ทุกอย่าง อยากได้อะไรทำได้ ได้ทั้งอำนาจที่ตัวเองมี
และเงินที่ตัวเองมี คนรวยๆ นี่มักจะดูถูกคนเนอะ จะมีคนรวยๆ สักกี่คน ที่ไม่ทำอวดรวยว่าตัวเองรวย
ไม่ดูถูกคนที่ฐานะต่ำต้อยกว่าตัวเอง...
อยากให้สังคมที่ไม่แบ่งชนชั้นกัน ไม่อยากให้สังคมมันอยู่ห่างกันมากเกินไป ไม่อยากให้มีช่องว่าง
ระหว่างคนที่รวยล้นฟ้ากับคนที่จนติดดิน
คนรวยกินข้าวมื้อละเป็นแสน คนจนกินข้าวพร้อมหน้ากับครอบครัวแค่น้ำพริก 1 ถ้วย
ไข่ต้ม 2 ฟอง ผักต้มจานใหญ่ ก็หรูแล้วสำหรับคนที่ฐานะยากจน
ความเลื่อมล้ำทางสังคมมันมีมากเนอะ หลังจากที่ได้มานั่งทำงานที่นี่เป็นเวลา 5 ปี สังคมการทำงาน
วิถีชีวิตที่โตขึ้น มีวุฒิภาวะมากขึ้น สั่งสอนให้เรามองคน เห็นคนในพฤติกรรมต่างๆ นานา
เรามองคนที่รวยมากๆ อย่างเจ้านายเรา มองตัวเราเอง มองคนที่ด้อยกว่าเรา ความสุขของคนกลุ่มไหนที่มีมากกว่ากัน
ใครรู้บ้าง...
เคยมีคนบอกเราว่า เขาเป็นคนที่รวยมาก นอนบนกองเงิน กองทอง อยากได้อะไรแค่เสกก็มาแล้ว
แต่เขาไม่มีความสุขกับชีวิตเลย...ความสุขอยู่ตรงไหนนะ อิสระเหรอ...ตอบไม่ได้
เขาบอกกับเราต่อว่า เขาเคยไปจอดรถหน้าโรงงานแห่งหนึ่ง เขานั่งอยู่บนรถเบนซ์คันหรู เปิดแอร์เย็นฉ่ำ..
ดูพฤติกรรมของคนเหล่านั้น เขาบอกว่า เขาสังเกตพฤติกรรมของผู้ชายคนหนึ่ง จอดรถมอเตอร์ไซค์
รอใครสักคนของเขาอยู่ ผู้ชายคนนั้น นั่งรออยู่บนรถมอเตอร์ไซค์ สักพักมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมาจากโรงงาน
เดินตรงมาที่ผู้ชายคนนั้น ภาพที่เห็นก็คือ เขาอาจเป็นคู่รักกัน เป็นสามี ภรรยากัน
ผู้หญิงเดินยิ้มหวานมาหาคนที่รออยู่.. เขาคู่นั้นคุยกันสักพักแล้วก็พากันเดินจูงมือไปร้านลูกชิ้นทอดที่มาจอดขาย
หน้าโรงงานแห่งนั้นในตอนที่เวลาเลิกงาน เขาทั้งคู่เดินถือถุงลูกชิ้นมานั่งกินกันบนรถมอเตอร์ไซค์ที่ผู้ชายคนนั้น
มานั่งรออยู่ ผู้หญิงจิ้มลูกชิ้นป้อนให้ผู้ชาย ผู้ชายลูบหัวผู้หญิงคนนั้น หัวเราะหยอกเอินกันมีความสุข
หลังจากที่ทั้งคู่กินลูกชิ้นหมดถุงแล้ว ทั้งคู่ก็พากันซ้อนมอเตอร์ไซค์กลับบ้านกันไป ผู้หญิงกอดเอวชายหนุ่มคนนั้น
ขับผ่านหน้าเขาคนนี้ที่นั่งอยู่บนรถเบนซ์คันหรูที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำผ่านไป...
คนที่นั่งอยู่ในรถเบนซ์คันนี้ ตอบคำถามตัวเองว่า นี่ไงความสุข...
ความสุขไม่จำเป็นต้องรวย ความพอมี พอกิน พอเพียง ที่หยิบยื่นให้กัน ความเข้าใจ ความเอื้ออาทรที่มีต่อกัน...
นี่คือ ความสุขที่แท้จริง...
| Create Date : 24 สิงหาคม 2554 |
| Last Update : 24 สิงหาคม 2554 17:31:08 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 775 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: blog pu  วันที่: 24 สิงหาคม 2554 เวลา:20:31:58 น. |
|
|
|
| โดย: panwat วันที่: 24 สิงหาคม 2554 เวลา:21:43:51 น. |
|
|
|
| โดย: blog pu วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:22:10:52 น. |
|
|
|
| โดย: panwat วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:23:15:12 น. |
|
|
|
| โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 26 สิงหาคม 2554 เวลา:0:42:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ไม่มีใคร..ทำให้เรามีความสุขได้
นอกจากตัวเราเอง... ..♥
Blog ของกู พื้นที่ส่วนตัวของกู
เข้ามาด่ากูไม่ต้องเข้ามา
ไม่ต้องจำใจที่จะต้องอ่าน Blog กู
เพราะกูมีสิทธิ์ลบ.. คอมเม้นของมึง..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ตอนแรกเราก็สนใจแบบไฮโดรนะ แต่ทุนสูงเกินไป