|
นิยายชีวิต วันที่ 1
เมื่อวานหลังจากเขียนนิยายความรัก ครั้งก่อนไปแล้ว เลยคิดว่า จะเขียนไดอารี่ประจำวัน แต่ตั้งหัวข้อว่า " นิยาย " แทนเพราะไม่อยากตั้งหัวเรื่อง งั้นก็เริ่มเลยหละกัน
เมื่อวานเหมือนหลังจากเกิดอาการนอยด์ เรื่องความรักครั้งก่อน เช้านี้ฉันลุกตื่นขึ้นมา โดยเวลาปกติ แต่อาการที่ไม่ปกติก็คือ " ฉันขี้เกียจไปทำงาน " แต่ก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องโดยไว พอระหว่างที่ยืนแปรงฟันอยู่นั้น ตัวขี้เกียจอาจมีมากขึ้น เลยทำให้แปรงฟันเสร็จแล้ว เดินออกมาใส่เสื้อผ้าแล้วนอนต่อ ก่อนนอนก็ส่งแมสเสจไปลาหัวหน้าว่า " ขอลาป่วยนะคะ รู้สึกไม่สบาย " ฉันตื่นมาอีกทีตอนเวลาประมาณเกือบสิบโมง เสียงเพลงที่ดีเจเปิดมันทำให้ฉันต้องตื่นขึ้นมา ฉันตื่นลุกขึ้นมาฟังและคิดจะอาบน้ำไปทำงาน แต่ก็นั่งฟังเพลงและคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย แว้บหนึ่งของความคิด มีความคิดขึ้นมาว่า ฉันจะขับรถไปผ่านหน้าบ้านเค้า เพราะเค้าคงอยู่ที่บ้านคนเดียวแน่นอนในเวลานี้ แต่..ฉันจะทำเพื่ออะไร
คิดได้แบบนั้น แม้จะหักห้ามใจไม่ให้คิด ไม่ให้พยายามทำในสิ่งที่คิด ฉันก็ต้องทำ ต้องเข้มแข็ง ฉันเดินลงมาจากห้องนั่งสั่งข้าวกินในเวลาตอนนั้นก็เที่ยงได้แล้ว ฉันโทรไปจองหนังเพื่อดับอารมณ์ที่เกิดขึ้น พยายามสงบจิต สงบใจซะ แล้วฉันก็ไปดูหนังคนเดียว...
หลังจากดูหนังเสร็จ ฉันแวะไปเซ็นทรัลและกะว่าจะไปหาเพื่อน ฉันเดินเล่นอยู่ในเซ็นทรัลสักพัก เพื่อไปดูชุดว่ายน้ำที่กะว่า ลดราคา แต่พนักงานบอกยังไม่ลด เลยกลับเพราะจะไปหาเพื่อน พอเดินออกมา ฝนตก ฝนตกกระหน่ำขนาดนี้ ฉันเปลี่ยนใจที่จะไม่ไปหาเพื่อน แต่ฝนตกกระหน่ำขนาดนี้ ถ้าเวลาปกติ แค่ครึ่งชั่วโมงฉันอาจจะถึงห้องแล้ว แต่ฝนตกแบบนี้ 1 ชั่วโมงผ่านไป ฉันก็ยังไม่ได้ขยับไปไหน ดีเจ ก็เปิดเพลงได้เศร้าจิต จับใจเหลือเกิน ไม่มีแล้ว ชิโย น้ำตามันไม่มีให้ร้องไห้อีกแล้ว...
ฉันใช้เวลาเดินทางจากเซ็นทรัลถึงห้องเกือบ 2 ชั่วโมง เฮ้อออ จะมานอนดูหนังซะหน่อย สรุปเหมือนเวลาที่กลับจากทำงานเลย
ฉันหิ้วของใช้ทุกอย่างเข้าห้องเรียบร้อยแล้ว ล้มตัวนอนลงบนเตียง ทำไม ฉันปวดหัวแบบนี้นะ หรือเพราะฉันโกหกเจ้านายว่าป่วย แล้วเวรกรรม มันตามทันฉัน วันนี้หัวหน้าโทรมาถามเรื่องงาน ฉันกำลังเดินช้อปปิ้งอยู่เลยไม่รับ สักพักส่งแมสเสจมาฉันก็ไม่ตอบ พอเวลาสักประมาณ 3 โมงเย็น มีพี่คนหนึ่งโทรมาถามเรื่องการเบิกค่าใช้จ่ายกับฉัน..ชิสส ทำกันเองซะ พวกมึง.. สักพัก น้องอีกคนในทีมโทรมาถามหากุญแจ..ควายจริงแต่ละคน
เฮ้ออออ ปวดหัววุ้ยย จะเป็นไข้ ป่าวเนี่ยยย เรา
Create Date : 04 สิงหาคม 2553 |
Last Update : 4 สิงหาคม 2553 21:03:23 น. |
|
14 comments
|
Counter : 761 Pageviews. |
|
|
|
โดย: blog pu วันที่: 4 สิงหาคม 2553 เวลา:21:32:52 น. |
|
|
|
โดย: blog pu วันที่: 4 สิงหาคม 2553 เวลา:22:00:04 น. |
|
|
|
โดย: far_sexy1 วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:0:57:45 น. |
|
|
|
โดย: nuzine วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:7:17:48 น. |
|
|
|
โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:10:32:12 น. |
|
|
|
โดย: far_sexy1 วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:15:36:04 น. |
|
|
|
โดย: nangkarang วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:17:37:18 น. |
|
|
|
โดย: blog pu วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:20:11:30 น. |
|
|
|
โดย: panwat วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:22:36:58 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ไม่มีใคร..ทำให้เรามีความสุขได้ นอกจากตัวเราเอง... ..♥
Blog ของกู พื้นที่ส่วนตัวของกู เข้ามาด่ากูไม่ต้องเข้ามา ไม่ต้องจำใจที่จะต้องอ่าน Blog กู เพราะกูมีสิทธิ์ลบ.. คอมเม้นของมึง..
|
|
|
|
|
|
|
สงสัยเราคิดมากไปจริงๆแหละ คิดมากทำไม บริษัทนี้ไม่เกี่ยวข้องกัเรราแล้ว ฝันดีนะจ๊ะ