ทำได้เพียง...ยิ้ม เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันต้องไปรับป้าเพื่อกลับบ้านต่างจังหวัดด้วย เส้นทางที่ฉันต้องผ่านคือบ้านเค้า.. ฉันคิดว่า โลกนี้คงไม่กลมนักที่จะต้องเจอ มันก็ไม่ได้เจออยู่แล้ว แต่เส้นทางที่ต้องผ่าน ฉันพยายามขับไม่มอง 2 ฝั่งข้างทางเลย ฉันมองแค่ทะเบียนรถคันข้างหน้า ไม่มองสิ่งรอบข้าง ป้ายข้างทาง แค่ถึงช่วงที่จะต้องเข้าเส้นทางนั้น ฉันก็เจอร้านที่เรามานั่งกินด้วยกัน ฉันพยายามขับให้เร็วที่สุด ให้ผ่านเส้นทางนั้นไปเร็วๆ แต่มันก็ทำไม่ได้เส้นทางยาวตลอดสายนั้น รถช่างติดเหลือเกิน และยิ่งมันติดเท่าไหร่ ความทรงจำเก่าๆ มันก็จะคอยตอกย้ำมากเท่านั้น แต่ฉันต้องผ่านมันไปให้ได้ พอถึงบ้าน คำถามหลายๆ คำถามที่คนเจอหน้าถามก็คือ " พ่อโดม หนุ่มหล่อของป้าไปไหนแล้วหล่ะ แฟนไปไหนหละ ชิโย ทำไม ไม่มาด้วยกัน เค้าหน้าตาดีนะ ทำไมถึงเลิกซะหล่ะ เมื่อไหร่จะแต่งงาน คนนั้นหายไปไหน คิดถึงพ่อสุดหล่อคนนั้น หายไปไหน ทำไมไม่มาด้วยกัน " หลายคำถามที่ถามมา ฉันทำได้แค่เพียงยิ้ม ยิ้มกับสิ่งที่ได้ยินนั้น ถ้าเป็นช่วงก่อน ฉันคงเสียใจร้องไห้ไปแล้ว แต่ตอนนี้มันเลยช่วงเวลาเสียใจนั้นแล้ว มันไม่มีน้ำตาแล้ว ฉันไม่รู้เลยนะ ว่าการที่มีเค้าอยู่กับการไม่มีเค้า แบบไหนที่สุขกว่ากัน มีคนโทรมาปรึกษาด้วยเรื่องปัญหาหัวใจ และเค้าก็คงโทรมาปรึกษาผิดคน มาปรึกษาคนที่ไม่มีหัวใจแบบฉัน ฉันได้แต่ให้คำตอบไปว่า สุขทุกข์อยู่ที่ใจคิด ฉันอยากจะพูดแรงกว่านี้ด้วยว่า แก่ขนาดนี้ยังไม่คิดปัญหาหัวใจอีกหรอวะ ชีวิตมันมีอะไรให้ทำอีกมากมาย การที่ไม่มีแฟน มันไม่ได้ทำให้ชีวิตไม่มีลมหายใจซะหน่อย ถ้าฟ้าเค้าขีดมาว่าจะต้องเจอ ก็ต้องเจอ ถ้ามันไม่มีดิ้นรนไปก็ไม่มี แล้วจะดิ้นรนทำไม ทุกวันนี้เหงา แต่สบายใจ สบายตัว ไม่ต้องทุกข์ ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องเศร้า อะไรอีกแล้ว หลุดพ้นทุกสิ่ง ทุกอย่างมาหมดแล้ว ไม่เจ็บปวดกับอะไรอีกแล้ว ฉันไม่รู้เลยว่า ถ้าสักวันหนึ่งเค้าโทรกลับมา คำพูดแรกที่จะพูดกับเค้าจะพูดว่ายังไง จะพูดว่า ทุกสิ่งอย่างอโหสิกรรมต่อกัน ถ้ารักเราจริง ไม่ต้องโทรมาอีกแล้ว หรืออาจจะบอกว่า เรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้นะ โทรมาตอนที่คิดว่าสมควร เพราะทุกคนที่เลิกไป ฉันทำใจที่จะยอมรับและคุยกันได้ แต่กับเค้าทำไมฉันไม่อยากรับรู้ ไม่อยากคุย ไม่อยากติดต่อ ไม่อยากเจอ ไม่อยากอะไร ใดใด ทั้งสิ้น เหมือนว่าเราไม่เคยรู้จักกันจะดีกว่า หรือเพราะว่า.... ฉันยังทำใจไม่ได้...   Create Date : 29 สิงหาคม 2553 8 comments Last Update : 29 สิงหาคม 2553 22:26:13 น. Counter : 844 Pageviews. Share Tweet

สู้ๆ เป็นกำลังใจให้เด้อ   โดย: Bluejade 29 สิงหาคม 2553 23:13:47 น.

โดย: ก้างติดคอ 30 สิงหาคม 2553 2:18:12 น.

การที่ไม่มีแฟน มันไม่ได้ทำให้ชีวิตไม่มีลมหายใจซะหน่อย เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ เรามีความสุขได้ด้วยตนเอง และอาจจะดีกว่าจะมีใครสักคนด้วยนะ ขอให้มีความสุขมากๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ การเขียนของคุณ...ชอบอ่านจังค่ะ คล้ายๆ การเขียนของฉันเลย   โดย: reception hall 30 สิงหาคม 2553 9:33:17 น.

หวัดดี ชิโย ถึงเลิกลากันแล้ว แต่สิ่งไหนที่คิดขึ้นมาแล้วสุขใจ ผมว่าคิดได้นะ เป็นความสุขเล็กๆ เที่ยงแล้วไปกินข้าวกัน   โดย: เศษเสี้ยว 30 สิงหาคม 2553 12:00:02 น.

ฉันไม่อยากจะตอบคำถามที่เค้าถามกัน ว่าทำไมเธอไปจากฉันเพราะเหตุใด เอาใจช่วยนะ   โดย: บางส้มเปรี้ยว 30 สิงหาคม 2553 13:21:40 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ   โดย: LoveTurJang 30 สิงหาคม 2553 14:23:52 น.

เข้าใจค่ะ กว่าจะตัดสินใจเลิกกับแฟนได้ เพราะกลัวคำถามพวกนี้เวลาเจอคนอื่น แต่ยังไงเราก็ผ่านมันไปได้อยู่แล้วหล่ะ หนักกว่านี้ยังเจอมาแล้วเลยเนอะ แค่นี้ชิวๆจ้ะ   โดย: ชมชล 30 สิงหาคม 2553 16:24:26 น.

มาได้ตลอดเวลาค่ะ ยินดีและเต็มใจอย่างยิ่งค่ะ   โดย: ชมชล 30 สิงหาคม 2553 17:12:52 น.