|
Sex and The City 2
เมื่อวาน พอตอนเช้าก็รีบจองตั๋วเพื่อไปดูหนังเรื่อง Sex and The City 2 จองรอบแรกไม่ได้ พอสายๆ เข้าไปใหม่ ได้ที่นั่งที่เลือกตรงนี้ประจำ
พอตอนบ่ายมีประชุมตั้งแต่บ่าย 2 ซึ่งดูแล้วจะยืดยาว สัก 1 ชั่วโมงก่อนเลิกงาน ฉันรีบออกมาเคลียงาน เพราะจะกลับเร็ว... พอดีห้องประชุมมีการใช้ต่อเลยเลิกเร็วกว่าที่คิดนิดหน่อย สักพัก ฉันเริ่มเก็บของ เริ่มเคลียงาน ก่อนที่จะปิดเครื่อง หัวหน้าโทรมาหาว่า " ชิโย..เดี๋ยวช่วย มิกซ์ ทำงานตัวนี้หน่อย " ฉันบอก " อ้อ ไม่ได้หละค่ะ วันนี้รีบกลับ มีธุระ แล้วนี่ก็ 5 โมงแล้ว " เป็นไงคำตอบของลูกน้องแบบฉัน หัวหน้า " อ้อได้ๆ คับ ไม่เป็นไร "
ฉันขับรถออกมาจากออฟฟิส 5 โมงทั้งที่มาทำงาน 10 โมงเช้า.. อย่าได้แคร์..ฉันบอกตัวเอง ( ไม่ดีนะคะ อย่าเอาเป็นแบบอย่าง )
มาถึงโรงหนัง ก่อนถึงฉันรู้ว่าไม่ทันแน่เลยโทรคอนเฟริ์มตั๋วก่อน การมาดูหนังคนเดียวไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับชีวิตฉัน ฉันมารับตั๋ว จ่ายตังค์ ยังเหลือเวลาเนอะ เดินเล่นก่อน เดินดูโน้นนี่สัก 10 นาที เดินสวนกับแอน อธิชา ทำไมตัวเล็ก ได้ขนาดนี้ ตัวจริง จมูกสวยโด่ง สมเป็นฝรั่งจริงๆ
ถึงเวลาหละ ฉันเข้าไปดูหนัง อืมมม มาดูคนเดียวนิเนอะ คนอื่นมาเป็นกลุ่มๆ แล้วด้วยความซวยอะไรของฉันมิทราบ ต้องมานั่งดูหนังใกล้ กะเทยเด็กนางหนึ่ง.. จะดูหนังมีความสุขไม๊นะฉัน... หล่อนหัวเราะได้แบบไม่เกรงใจใครเลย อีก 3 ตัวถัดไป รับโทรศัพท์ในโรงหนัง ฉันหันไปจิกด้วยสายตาแบบว่า " น้องคะ มารยาท มีไหมคะ "
ระหว่างดูหนังไป ครั้งนี้หนังพาไป ดูทะเลทราย วัฒนธรรมของเค้าช่างแตกต่างกับโลกของนิวยอร์คจริงๆ ดูหนังไปเรื่อยๆ มีความรู้สึกว่า ฉันช่างเหมือน แครี่ นางเอกเสียนี่กระไร แครี่ ชอบผู้ชายสูง สมาร์ท เป็นผู้ใหญ่ อบอุ่น มันก็คงเหมือนผู้หญิงอีกหลายคนที่ใฝ่หาหละเนอะ อีกอย่างที่แครี่คิดก็คือ ไม่อยากมีลูก.. ใช่เลย ฉันไม่เคยคิดถึงข้อนี้เลย ฉันต้องการชีวิต ครอบครัวแค่ 2 คน และก็ไม่อยากเป็น ยายแก่ตายาย ที่มีชีวิตครอบครัวที่ซังกะตายไปวันๆ ฉันอยากได้ชีวิตครอบครัวเหมือนตอนที่คบกัน แต่คงยาก...
แครี่ ชอบรองเท้า ซึ่งฉันก็เป็นเหมือนแบบนั้นเลย ซื้อมาจนใส่ไม่หมด ไม่ครบ แต่อาจราคาไม่ได้แพงเท่า ของแครี่ แต่ก็ชอบซื้อรองเท้ามาก เสื้อผ้าของแครี่ ก็มีมาก มากซะจนใส่ไม่ครบเหมือนกัน แครี่ ชอบแต่งตัวตามแฟชั่นจ๋ามาก ฉันก็เป็นเหมือนแบบนั้น แต่ก็ไม่จ๋า เท่าแครี่
มีอยู่ฉากหนึ่ง ที่แครี่ เจอแฟนเก่าแล้วไปกินข้าวด้วยกัน แล้ว จูบกัน... แครี่ รู้สึกผิดมากจึงต้องโทรบอก บิ๊ก ผู้เป็นสามี ฉันคิดขึ้นมาได้ว่า...ถ้าเป็นฉัน ฉันจะโทรบอกไหมนะ ในเมื่อสิ่งที่เราไม่ได้ทำเกินเลยและไม่บอกให้คนอีกคน รู้สึกแย่ในตัวเรา เราควรที่จะบอกไหม... แครี่ บอกเพื่อนๆ ของเธอว่า " เราไม่เคยมีความลับต่อกัน " อืม..นั่นคือ เหตุผลของเธอ แต่เป็นฉันจะทำไหมนะ..
อีกเรื่องหนึ่งที่บิ๊ก สามีเธอขอความเป็นส่วนตัวของเธอ 2 วัน ว่าเราควรมีชีวิตของตัวเองบ้าง แครี่บอกว่า เธออยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเค้า อืม..บางทีตอนเรามีใครเราติดคน คนนั้นมากไปจนเค้ารู้สึกว่า ไม่เป็นตัวเองหรือเปล่านะ.. หรือเวลาจะไปไหน ต้องมีเค้าตามติดไปด้วยทุกที่ ทุกแห่ง เธอ วีนสามีที่มัวแต่ดูทีวี ไม่ได้สนใจเธอเหมือนตอนคบกัน
ผู้ชายคงเป็นแบบนี้เนอะ ที่ตอนคบ ทำได้ทุกอย่าง แต่พอมาใช้ชีวิต ก็จะทำเหมือนของตาย.. นอนดูทีวี ไม่ได้สนใจคนที่อยู่ข้างๆ เลย
นี่แหล่ะ คือ ชีวิตจริงๆ...
หลังจากดูหนังจบฉันเดินออกมาขึ้นรถ ขับกลับห้อง มาถึงห้องฝนกำลังจะตกพอดี.. คืนนี้ฝนตกแรง ฉันเปิดประตูระเบียง ไม่เปิดแอร์นอน นอนมองฝนตก...ท้องฟ้าสว่างแบบนี้ ทำไมมีฝนนะ แปลกเนอะ...
Create Date : 10 มิถุนายน 2553 |
Last Update : 10 มิถุนายน 2553 11:08:11 น. |
|
10 comments
|
Counter : 1369 Pageviews. |
|
|
|
โดย: panwat วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:11:17:22 น. |
|
|
|
โดย: kwan_3023 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:11:59:12 น. |
|
|
|
โดย: nangkarang วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:13:24:01 น. |
|
|
|
โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:14:29:02 น. |
|
|
|
โดย: nangkarang วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:15:10:14 น. |
|
|
|
โดย: blog pu วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:19:35:39 น. |
|
|
|
โดย: Bluejade วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:23:28:01 น. |
|
|
|
โดย: coco-wine วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:13:01:13 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ไม่มีใคร..ทำให้เรามีความสุขได้ นอกจากตัวเราเอง... ..♥
Blog ของกู พื้นที่ส่วนตัวของกู เข้ามาด่ากูไม่ต้องเข้ามา ไม่ต้องจำใจที่จะต้องอ่าน Blog กู เพราะกูมีสิทธิ์ลบ.. คอมเม้นของมึง..
|
|
|
|
|
|
|
ฉันนั่งดูแสงเงา...ที่ส่องผ่านไปมา
คนข้างเคียงที่ต่างสนใจสิ่งนั้น
เมื่อสายน้ำที่ตกจากฟากฟ้า...ฉัน...
จะมีที่จอดรดมั้ย...?
(แบบว่า กวีไฮกุ)