ความน่ากลัวของ ค ว า ม คิ ด . . . ..♥
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2553
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
20 สิงหาคม 2553
 
All Blogs
 
อัดอั้น..

เมื่อวาน ฉันมาทำงาน 11.30 น. กลับประมาณ 18.30 น. กลับออกมาฉันก็ไปดูหนังเรื่อง กวน มึน โฮ เพราะ AIS ดูหนัง 60 บาท

ฉันเดินเตล็ดเตร่รอเวลา เพราะหนังฉาย 20.00 น. หลายคนมาเป็นคู่ หลายคนมาเป็นกลุ่ม แต่ฉันมาคนเดียว...
ระหว่างเดินขึ้นไปรับตั๋ว ฉันเห็นผู้หญิงผู้ชายคู่หนึ่ง ผู้ชายคุยโทรศัพท์ ผู้หญิงยืนร้องไห้กระเง้ากระงอดอยู่ข้าง
พอฉันกำลังจะเดินสวนไปได้ยินเสียงผู้ชายพูดว่า " อะไร !! รอก่อนไม่ได้ไง โว้ยย "
ผู้หญิงคนนั้นร้องไห้หนักขึ้นแล้วเดินหนีไป ฉันไม่ได้ใส่ใจที่จะมองต่อว่าเหตุการณ์จะเป็นยังไง
ได้แต่ปลงแล้วคิดต่อว่า ความสุขอยู่ตรงไหนวะ... ในเมื่อมีแล้วทะเลาะกัน แต่อย่างว่า การเป็นคู่ไม่ใช่คี่
ก็ต้องมีความเห็นที่แตกต่างกันแบบนี้หล่ะ

ฉันเดินเข้าไปดูหนังกลับออกมา 22.00 กว่าเห็นจะได้ เดินออกมาแบบน้ำช้ำๆ หนังไม่ถึงกับเศร้ามาก แต่บอกถึงบรรยากาศของเกาหลี
บอกถึงความรักของคน 2 คนที่ไม่รู้จักกัน แล้วจะรักกันได้ไง
แต่ไม่รู้ว่าฉันรู้สึกอะไรอยู่ ฉันคิดก่อนที่หนังจะไม่จบว่า
ถ้าฉันเดินขึ้นรถเมื่อไหร่ ฉันคงปล่อยโฮ ออกมาแน่ๆ แล้วมันก็จริงตามคาด
หนังบางตอน บอกถึงเวลาที่ คน 2 คนเคยทำอะไรด้วยกัน เคยพูดกันไว้ถึงที่ตรงนั้น ตรงนี้ ก็จะย้อนไปนึกถึงคนอีกคน..

เค้าจะรู้สึกไหมว่า เหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น เพลงที่เราเคยฟังด้วยกัน สถานที่ ที่เราเคยไปด้วยกัน หนังที่เราเคยดูด้วยกัน
คุณจะฟังได้อีกหรือเปล่า..ภาพทุกอย่างมันจะย้อนให้นึกถึงฉัน...บ้างไหม
ดาราที่เราชื่นชอบ เพลงนี้เราชอบ เพลงไหนที่เป็นเพลงของเรา คุณได้ฟัง คุณจะนึกถึงเราบ้างไหม...

ฉันเดินขึ้นรถ เปิดเพลง น้ำตาไหล ฉันปล่อยโฮ ออกมา ทุกอย่างมันอัดอั้น ไม่ใช่เลย ไม่จริงเลย
ฉันไม่ได้ลืมเค้าได้เลย แม้ในสักวันเดียว ฉันทำเข้มแข็ง แข็งแกร่ง แต่จริงๆ แล้ว ฉันอ่อนแอ อ่อนแอมากกว่าภาพที่เป็น..
ฉันร้องไห้ จนรู้สึกว่า ตาพร่าเปื้อนไปหมด จนต้องชะลอ ความเร็วของรถลง เพราะมองอะไรไม่เห็น...

ฉันจอดรถเดินขึ้นตึก มีพนักงานของตึกนั่งดูคนเข้าออกอยู่ ฉันพยายามก้มหน้าเดิน เพื่อไม่ให้เห็นว่า ฉันร้องไห้
แต่ก็ต้องหันไปสบตาแล้วยิ้มให้เค้านิดหนึ่ง ฉันไขกุญแจเข้าห้อง มองสภาพตัวเองในกระจก ตาเปื้อนไปหมด บวมแดง..

ฉันถามตัวเองว่า ร้องไห้ทำไม คิดถึงเค้าหรอ..ไม่คิดถึงแล้ว คิดได้แบบนั้น น้ำตาก็ยังไหลไม่เลิก
คืนนี้ ฉันจะนอนหลับไหมนะ..ฉันถามตัวเอง















Create Date : 20 สิงหาคม 2553
Last Update : 20 สิงหาคม 2553 10:43:43 น. 10 comments
Counter : 743 Pageviews.

 
เรารู้คุณรู้สึกยังไง เพราะเองก็เป็นเหมือนกัน เวลาไปทำงานหรือออกไปข้างนอกที่ต้องพบปะผู้คนต้องทำตัวเป็นเข้มแข็ง ร่าเริง จนกระทั่งว่ามีคนเคยทักว่า "เรานี่เป็นคนอารมณ์ดีจังเลย" เราเองก็ได้แต่ยิ้มกลบเกลื่อนไป แต่ไม่ไครรู้หรอกว่าหลังจากปิดประตูต้องแล้วอะไรเกิดขึ้นกับผู้หญิงร่าเริ่งคนนี้ เวลาได้ยินเพลงที่เคยฟังร่วมกันหัวใจมันวู้บเลยนะ นี่ผ่านมาก็ปีนึงแล้ว ตอนนี้ไม่ร้องไห้แล้วแต่มันก็ยังไม่ลืม แล้วไม่รู้ว่าเมื่อไรจะลืมได้สักที


โดย: ขนนกกับดอกไม้ วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:11:29:31 น.  

 


โดย: หน่อยอิง วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:12:14:58 น.  

 
ร้องไม่ออกอะ รู้คำตอบว่ามีแต่เราคิดไปฝ่ายเดียว

ผู้ชายหันหลังเขาก็ลืมแร้วว


โดย: แฟนหล่อ วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:12:37:48 น.  

 
ผู้หญิงลืมยากค่ะ

ทุกอย่างที่ผูกพันกับเขาคนนั้น เราสามารถเก็บรายละเอียดได้หมด แต่สำหรับเขาอาจไม่มีความหมายก็ได้

คิดแล้วเศร้าจังค่ะ อารมณ์เดียวกันเลยค่ะ


ขอให้มีความสุขในการทำงานวันนี้นะค่ะ


โดย: reception hall วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:13:07:19 น.  

 
หวัดดี ชิโย
เป็นกำลังใจให้เข้มแข็งต่อไปครับ
หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล



โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:14:00:34 น.  

 
เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: บางส้มเปรี้ยว วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:14:33:16 น.  

 
โอ๋ๆๆๆ หายเศร้านะจ๊ะ พี่เข้าใจความรู้สึกชิโยนะ บางทีมันจะบอกว่า เราเข้มแข็ง เราลืม หรืออะไรก้อแล้วแต่ หน่ะได้

สิ่งที่ชิโยทำถูกแล้ว อยู่ต่อหน้าคนอื่น เข้มแข็งไว้ ข้างในเราจะเป็นยังไง ถึงแม้จะเจ็บหรือปวดแค่ไหน อย่าทำให้คนอื่นรู้

แต่เมื่ออยู่คนเดียว คิดถึงก้อบอกคิดถึง เศร้า อยากร้องไห้ อยากทำอะไร ตามใจตนเองเลย ใจอยากคิดถึง ปล่อยให้คิดถึงไป แล้วสักวันมันจะคิดได้เองหล่ะ

และพี่เชื่อว่า ตัวพี่เอง ถ้าพี่ผิดหวังกับความรัก พี่บอกได้เต็มปากเลยว่า พี่คงร้องไห้ คงเสียใจ คงคิดถึง

เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ สาวน้อย


โดย: nangkarang วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:18:12:23 น.  

 
สู้ๆนะ คิดซะว่า เพราะเราเองยังมีหัวใจ ถึงได้คิดถึงเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา


โดย: blog pu วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:18:45:59 น.  

 
เป็นอย่างนั้นจริงๆ คะ คุณผู้ชาย เขาไม่คิดอะไรหรอก พี่ก็เป็น ยากจะลืม
แต่ก็จำเป็นต้องลืมนะคะ นานหน่อยใช้เวลาและใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง
ตอนนี้พี่กับลูกมีแต่ฮาเท่านั้นเอง เลิกร้องไห้ไปนานแระ


โดย: แม่อาเดียว (ปันฝัน ) วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:22:21:37 น.  

 
แต่ทำไมๆ ต้องจำ เมื่อเธอไม่คิดจริงใจ
ทำไมๆ ความรักที่เธอนั้นลืมต้องเก็บมาคิดฟูมฟาย
อะไรๆ ยังย้อนเข้ามา ทุกช่วงเวลา
นั้นยังไม่เคยจางหาย วันที่ฉันมีเธอ
ไม่ว่าเวลาจะนานเท่าไร ฉันลืมไม่ได้จริงๆ


เป็นเหมือนกัน .. .. มักจะคิดว่าลืมได้แล้ว ตัดใจได้แล้ว
แต่จริงๆ ไม่ใช่เลย มันคือตะกอนที่อยู่ในใจ
รอวันที่จะลอยขึ้นมาเมื่อมีอะไรมากระทบ .. ก็เท่านั้นเอง


โดย: Life & Learn วันที่: 21 สิงหาคม 2553 เวลา:10:33:14 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ชิโยจัง
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ไม่มีใคร..ทำให้เรามีความสุขได้
นอกจากตัวเราเอง... ..♥




Blog ของกู พื้นที่ส่วนตัวของกู
เข้ามาด่ากูไม่ต้องเข้ามา
ไม่ต้องจำใจที่จะต้องอ่าน Blog กู
เพราะกูมีสิทธิ์ลบ.. คอมเม้นของมึง..


now here (Up)
Friends' blogs
[Add ชิโยจัง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.