สงฺขิตฺเตน ปญฺจุปาทานกฺขนฺธา ทุกฺขา. โดยย่นย่อสรุปเรื่อง โดยสรุปว่า การเข้าไปยึดมั่นถือมั่นในขันธ์ห้านั่นแหละ คือตัวทุกข์ พูดไปพูดมาก็รวมยอดอยู่ที่ตรงนี้ ที่ไอ้ตัวยึดมั่นถือมั่น ตัวยึดมั่นถือมั่นนั่นแหละเป็นเหตุให้เกิด ความเกิดเป็นทุกข์ ความแก่เป็นทุกข์ ความตายเป็นทุกข์ ความโศกเป็นทุกข์ ความร่ำไรรำพันเป็นทุกข์ การอยู่ร่วมกับสิ่งไม่เป็นที่รักเป็นทุกข์ พลัดพรากจากสิ่งเป็นที่รักที่พอใจเป็นทุกข์ ต้องการสิ่งใดไม่ได้สมหวังเป็นทุกข์ มันเรื่องตัวนี้ เรื่องตัวอุปาทาน การเข้าไปยึดมั่นถือมั่นนั่นเอง ตัวอุปาทานนั่นแหละเป็นตัวการใหญ่ ที่ทำให้เกิดความทุกข์ขึ้นมา ให้เข้าใจหลักไว้อย่างนี้ นี่เป็นเรื่องความทุกข์ เรื่องความทุกข์หมดแล้ว
Create Date : 20 สิงหาคม 2565 |
Last Update : 25 มกราคม 2567 19:17:53 น. |
|
0 comments
|
Counter : 208 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|