ชราปิ ทุกฺขา ความแก่เป็นทุกข์ ความแก่เป็นทุกข์นี่มันก็เหมือนกับความทรุดโทรม ความเปลี่ยนแปลงของร่างกายนั้นเป็นเรื่องธรรมชาติ แล้วทำไมเราไปเที่ยวแส่เป็นทุกข์เสียเล่า ก็เพราะเราไปนึกว่าร่างกายของเรา ร่างกายของกู ถ้าเราไม่ไปคิดว่าร่างกายของเรามันก็ไม่มีอะไร มันก็ไปตามเรื่องของสังขาร มันเปลี่ยนแปลงไปตามเรื่อง แตกดับไปตามเรื่อง แต่เราไปยึดถือว่าร่างกายของฉัน ฉันแก่ ฉันเจ็บ ฉันไข้ ฉันเป็นอย่างนั้น ฉันเป็นอย่างนี้ เอาคำว่า “ฉัน” เข้าไปใส่ไว้ เอา “ตัวกู” เข้าไปเที่ยวฝากไว้เข้ากับเรื่องอะไรต่างๆ เลยก็เกิดความทุกข์ขึ้น ในเรื่องความแก่
เรื่องความแก่ใครๆก็รู้จัก ถ้าเราไม่ยึดมั่นถือมั่น เราก็ไม่เป็นทุกข์อะไร ผมหงอกเราไม่ยึดมั่นถือมั่น มันก็เฉยๆ ร่างกายเหี่ยวแห้งขึ้นมา เออ ธรรมชาติมันเกิดขึ้นมาอย่างนี้ มันก็เป็นอย่างนี้ ปลงอย่างนั้นมันก็ไม่ทุกข์ แต่เราไม่ปลงไม่วาง กลับไปเสียอกเสียใจว่า แหม กูแก่เสียแล้ว ไม่หนุ่มแล้ว เข้าสนามไม่ได้แล้ว มันก็สร้างความทุกข์ขึ้นมาอีก เพราะความแก่อย่างนั้น แต่ที่เป็นทุกข์ก็เพราะไปนึกด้วยความยึดมั่นถือมั่น ว่าเราแก่ จึงได้เกิดความทุกข์
| Create Date : 19 สิงหาคม 2565 |
| Last Update : 19 สิงหาคม 2565 9:30:26 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 147 Pageviews. |
 |
|
|
