|
|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
 |
|
|
ทำบุญที่ตรงกับพระพุทธศาสนา |
|
สมบัติของอุบาสกอุบาสิกา ต่อจากข้อ ๔
 ทำบุญที่ตรงกับพระพุทธศาสนามีอะไร ? มีอยู่ ๑๐ ประการ เรียกว่า บุญกิริยาตามแบบพุทธศาสนา ๑๐ ประการ
๑.ให้ทาน ทานมัย บุญสำเร็จด้วยการบริจาคทาน. การให้ทานนี้เป็นบุญ ให้เสื้อให้ผ้า ให้หยูกยา ให้ยานพาหนะ ให้อะไรต่ออะไร เรียกว่าทานหลายอย่าง
๒.สีลมัย คือ บุญสำเร็จด้วยการรักษาศีล ศีล ๕ ศีลอุโบสถ ศีลอะไรก็ได้ เป็นบุญ
๓.ภาวนามัย คือ บุญสำเร็จด้วยการภาวนา เช่น เรานั่งฝึกจิตให้มันเห็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา (ให้เห็นไตรลักษณ์) อย่างนี้ เรียกว่า เจริญภาวนา เป็นบุญตามหลักพระพุทธศาสนา
๔. อปจายนมัย เป็นบุญที่เกิดจากการประพฤติอ่อนน้อม เป็นคนอ่อนโยน อ่อนน้อม ไม่กระด้าง ไม่ถือตัว เป็นที่รักใคร่ของคนที่ประสบพบเห็น นั้นก็เป็นบุญอย่างหนึ่ง
๕.เวยยาวัจจมัย เป็นบุญที่เกิดจากการขวนขวายช่วยในกิจกรรมของคนอื่น. เห็นใครเขาทำอะไรไม่อยู่นิ่งดูดาย เข้าไปช่วย มีอะไรช่วยได้ช่วย ไม่เป็นคนดูดาย เขาหามเราก็ช่วย เขาชักลากเข้าไปช่วย เขามีงานอะไร เพื่อนบ้านเรือนเคียง เราไม่อยู่เฉย เช่นงานแต่งงาน งานศพ อย่างนี้ เรียกว่าเวยยาวัจจมัย ช่วยในงานบุญ งานกุศล ก็เป็นเวยยาวัจจมัย ย่อมผูกมิตรกับคนทั่วไป อย่าทำตัวเป็นคนโดดเดี่ยว เหมือนกับเกาะกลางทะเล อยู่ไม่ได้ ต้องผูกมิตรกับคนบ้านใกล้เรือนเคียง ด้วยการช่วยเหลือเจือจุนกัน มีอะไรก็แบ่งกันกินกันใช้ อย่าเป็นคนใจแคบ อย่างนั้น จึงจะมีมิตรมีเพื่อน และมิตรนั่นแหละจะช่วยป้องกันอันตรายให้แก่เรา รั้วที่สร้างด้วยไม้ ด้วยกำแพง ด้วยอิฐ ขโมยปีนได้ แต่ถ้ารั้วทำด้วยคนแล้วมันดีกว่า เป็นหูเป็นตาให้ เพื่อจะให้มีรั้วอย่างนี้เราก็ต้องช่วยเหลือกัน อย่าใจจืดใจดำ ต้องเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่คนบ้านใกล้เรือนเคียงก็จะเป็นการดี
๖.ปัตติทานมัย บุญที่สร้างด้วยการให้ส่วนบุญ เราทำบุญแล้วแผ่ส่วนบุญให้คนอื่น ที่เราเรียกว่ากรวดน้ำแผ่ส่วนบุญให้แก่คนตาย คนเป็นเราก็ให้ การแผ่ส่วนบุญดีมาก คนได้ยินได้ฟัง เขาจะได้เอาเป็นตัวอย่างบ้าง แล้วจะได้ทำบุญเหมือนเราบ้าง
๗.ปัตตานุโมทนามัย บุญที่สร้างด้วยการอนุโมทนา เมื่อเขาให้เราก็ต้องอนุโมทนา คือยินดีในบุญนั้น เช่น การบอกว่าฉันไปทำบุญวัดนั้นวัดนี้มา ขอแผ่ส่วนบุญให้ เราก็บอกว่า “สาธุ ขอยินดีด้วย” คำที่กล่าวว่า “ยินดีด้วย” นี่ไม่กล่าวได้ง่ายๆ นะ มันเป็นน้ำใจ คนไม่มีน้ำใจ กล่าวไม่ออกดอก บางทีดูหมิ่นน้ำใจ เอาของอะไรมาให้ก็ไม่รู้ ไม่ได้เรื่องได้ราว นั่นมันกิเลสตัวหนึ่ง เกิดขึ้นในตัวเราโดยไม่รู้สึกตัว ถือเนื้อถือตัว ไม่ยอมรับความดีของคนอื่นน่ะ มันไม่ดี ก็ควรยกมือสาธุ “ดีแล้วครับ/ค่ะ ขออนุโมทนาด้วย” มันเป็นเรื่องดีอย่างหนึ่ง เรียกว่าปัตตานุโมทนามัย
๘.ธัมมัสสวนมัย บุญสำเร็จด้วยการฟัง หมั่นศึกษาหาความรู้ทางธรรมด้วยทางหู เป็นบุญอย่างหนึ่ง
๙.ธัมมเทสนามัย เรามีความรู้แล้ว อย่าเก็บไว้คนเดียว แจกเพื่อนบ้าน คอยพูดให้คนอื่นฟังให้เขาเข้าใจ แนะนำเพื่อนมนุษย์ทั้งหลาย ให้รู้จักธรรมะ ให้เขาถึงธรรมะมากเท่าไร โลกยิ่งสันติ มีความสุข มีความสงบ เราจึงถือว่าเป็นหน้าที่ที่ต้องไปพูดธรรมะกับใครๆบ้าง ช่วยแนะนำแนวทางชีวิตให้คนอื่นนั้นแหละ เป็นยอดกุศล เป็นเรื่องที่ควรจะกระทำบ่อยๆ อันหนึ่ง
๑๐.ทิฏฐุชุกัมม์ คือว่าคิดให้ถูกให้ตรงตามหลักสอนพระพุทธศาสนา
เหล่านี้ เรียกว่า เป็นบุญตามทางพุทธศาสนา ถ้าอะไรก็ตามที่ศาสนาอื่นเขาทำ เราก็ต้องนำมาคิดดูว่า เข้าอยู่ในหลัก ๑๐ ประการนี้หรือไม่ ถ้าเข้ากันกับข้อไหนได้ เพราะมันตรงกับของเราแล้ว ก็ทำได้ อย่าไปเที่ยวถือเกินไป. พุทธบริษัทเรานั้น ควรจะใจกว้าง เมื่อเห็นว่ามีอะไรดีมีประโยชน์ก็ควรช่วย เช่น สมมติว่า (...)
คราวหนึ่ง อยู่เชียงใหม่น้ำท่วมมากมาย ท่วมใหญ่ เลยเอาข้าวสารไปแจก ไปที่หมู่บ้านหนึ่ง มีหมู่บ้านคริสต์เตียนอยู่กัน ๔-๕ ครอบครัว ถามชาวบ้านพุทธว่า หมู่บ้านนั้นเขาเป็นใคร ชาวพุทธบอกว่า เขาเป็นคริสต์เตียน เขามาแจกแล้วเมื่อวาน เขามาแจกกันเฉพาะพวกคริสต์เตียน ๕ ครอบครัว ไม่แจกชาวบ้านพุทธเลย ไม่ได้รับแจกเลยหรือ ไม่เป็นไร เรามาแจกชาวบ้าน เป็นพุทธด้วยและคริสต์เตียนด้วย แจกทุกบ้านให้เขาเห็นว่าเราแจกหมด ไม่ว่าพุทธหรือคริสต์เตียน มีอยู่บ้านหนึ่ง ชาวคริสต์เตียนตกใจเบสทเรโฮม โบสถ์พระเยซู อยู่ระหว่างลำพูนกับเชียงใหม่ บ้านต็อกต๊องชาวบ้านเรียกสันป่าตอง นี่ก็น้ำท่วมหมดเลย ชาวบ้านไปไหนไม่ได้
ผมไปกับญาติโยมหลายคน ไปขึ้นอยู่ที่โบสถ์ เคาะระฆังเลยแหง๋งๆๆ มันผิดเวลา ตีระฆังผิดเวลา
พวกนั้นมาที่โบสถ์กันใหญ่เลย มาเห็นตุเจ้าอยู่กันหลายคน ถามว่าตุเจ้าตีระฆังทำไม บอกว่า พระผู้เป็นเจ้าส่งให้มาช่วยพี่น้องทั้งหลาย พี่น้องทั้งหลายจะอดตาย พระผู้เป็นเจ้าให้มาช่วยยกข้าวสารมาแจก ไปป่าวร้องพวกพ้องเรามา แจกให้ทั่วถึงกันแจกให้ทุกบ้านทุกเรือน
พอไปแจกอย่างนั้น อีก ๓-๔ วัน พวกคริสต์เตียนที่เชียงใหม่ต้องนำข้าวสาร อะไรต่ออะไรมาให้ที่พุทธสถาน เอามาให้พวกเราไปช่วยแจกบ้าง นี่เป็นการเอาชนะด้วยความดี การชนะด้วยความดีอย่างนี้ เราแจกทั่วถึง ทำอย่างนี้ถือว่าเป็นการชนะของเรา เราแจกทั่วถึง ไม่เฉพาะเจาะจงอย่างพวกเขา คือเรามองดูเพื่อนมนุษย์มีความทุกข์ยากเหมือนกัน ไม่มีเขาไม่มีเรา แจกให้ทั่วถึง อันนี้เป็นการที่เราทำอยู่ ชาวพุทธทำกันอย่างนี้ ไม่ถือ
ที่นี้ ที่ท่านบัญญัติว่า “ไม่ทำบุญนอกเขตพระพุทธศาสนา” ก็คือ ว่าไปทำบุญแบบอื่นๆ ที่ไม่ใช่แบบพระพุทธศาสนา แต่ว่าถ้าอยู่ในหลักของพระพุทธศาสนา ไม่ว่าจะเป็นศาสนาหรือลัทธิใด เราก็ทำได้ทั้งนั้นแหละ มันไม่เสียหาย แต่ถ้าตามแบบของเขาเขาไม่ยอม.
| Create Date : 02 ตุลาคม 2565 |
| Last Update : 3 ตุลาคม 2565 19:59:34 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 260 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
