๒.สัจจะ ความจริงใจ ประพฤติสิ่งใดให้มันได้จริง. ในข้อ ๑ ให้ค้นเรื่องปัญญา ค้นไปๆก็นอนไปเลย หยุดเสียแล้ว ฮึ ค้นไปทำไม ค้นไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา เราเกิดมาชาตินี้อยู่อย่างนี้ได้แล้ว หยุดเสียแล้ว นี่เพราะมันขาดตัวที่ ๒ ขาดตัวสัจจะความจริงใจ. ประพฤติสิ่งใดจะให้ได้จริง มันต้องมีตัวที่ ๒ นี้ เข้ามาตั้งอยู่ในใจว่า ต้องเอาจริงต้องทำจริงๆ ทำเหลาะแหละโลเลไม่ได้ จับปลาต้องต้องจับให้มั่น คติไทยว่า จับให้มั่นคั้นให้ตาย จับมั่นแล้วที่จริงมันก็ตาย จับไม่มั่นไม่ตาย จับหลวมๆ มันไม่ได้อะไร.
เหมือนเราไปถอนหญ้าคมบาง หญ้าคมบาง พวกหญ้าคาจับเบาๆกระชากมา หญ้าคาก็ไม่ขาดเลือดไหลด้วย เจ็บมือเปล่าๆ เรียนจริงๆ ปฏิบัติจริงๆ
อยู่บ้านก็เหมือนกัน ทำงานอะไรต้องทำให้จริง อย่าเหลาะแหละโลเลเหลวไหล ทำให้ไว้ลาย ไว้ชื่อ ไว้เกียรติ ไว้ชื่อเสียง ไปทำอะไรกับใครที่ไหน ต้องฝากลายไว้ชื่อ ให้เขาเห็นว่าเรานี่มันจริง อย่าให้เขาเห็นว่าไม่ได้ความ เหลาะแหละ ไม่เอางานเอาการ เกียจคร้านเหลวไหล ชีวิตมันเสียหาย
เพราะฉะนั้น ต้องเอาจริงเอาจัง ทำให้สำเร็จประโยชน์ตามสมควรแก่ฐานะของเรื่องนั้น ถือหลักง่ายๆ ว่า ทำอะไรทำจริง ทำสัจจาธิษฐาน มีความสัจจ์ในใจ อันนี้ มันต้องหัด หัดควบคุมตัวเอง หัดบังคับตัวเองให้ถึงจุดหมายที่เราต้องการ อย่าทำอะไรสักแต่ว่าพอผ่านไป ทำให้ดี ทำให้ก้าวหน้า ทำให้เกิดประโยชน์ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องโลก เรื่องธรรม ต้องถือหลักอย่างนี้ เรียกว่ามีสัจจะประจำจิตใจ เอาตัวรอด
คนที่มีสัจจะนี้เอาตัวรอด ไอ้คนเหลวไหลเอาตัวไม่รอด ทำไม่จริง เข้าทำงานที่ไหนก็เหลาะแหละๆ ผลที่สุดเขาก็ไล่ออกจากงานไป ชีวิตมันตกต่ำ นี่งานชาวบ้าน
งานทางจิตใจยิ่งต้องการความจริงใจใหญ่เลย เพราะเรื่องของจิตนั้นไม่ใช่เรื่องทำเล่น ต้องเป็นเรื่องเอาจริง มันจึงจะได้ผลจริงๆ นี่เรียกว่า มีสัจจาธิษฐาน
| Create Date : 06 กันยายน 2565 |
| Last Update : 6 กันยายน 2565 9:23:57 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 373 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
