กรรมเก่า คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ.เป็นเจ้าบทบาทเดิม จากนั้น การศึกษาอาศัยปรโตโฆสะ ซึ่งมีคติว่า "คนเป็นไปตามสภาพแวดล้อมที่ปรุงปั้น" และโยนิโสมนสิการ ซึ่งมีคติย้อนกลับว่า "ถ้าเป็นคนรู้จักคิด แม้แต่ฟังคนบ้าคนเมาพูด ก็อาจสำเร็จเป็นพระอรหันต์"
space
space
space
<<
สิงหาคม 2565
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
space
space
29 สิงหาคม 2565
space
space
space

องค์มรรคที่ ๕ สัมมาอาชีวะ  


    องค์มรรคที่ ๕   กะตะโม  จะ  ภิกขะเว  สัมมาอาชีโว   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  การเลี้ยงชีวิตชอบ  เป็นอย่างไรเล่า ?   อิธะ  ภิกขะเว  อะริยะสาวะโก   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  สาวกของพระอริยเจ้าในธรรมวินัยนี้  มิจฉาอาชีวัง  ปะหายะ  ละการเลี้ยงชีวิตที่ผิดเสีย  สัมมาอาชีเวน  ชีวิกัง  กัปเปติ    ย่อมสำเร็จความเป็นอยู่ด้วยการเลี้ยงชีวิตที่ชอบ   อะยัง  วุจจะติ ภิกขะเว  สัมมาอาชีโว   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  อันนี้เรากล่าวว่า  การเลี้ยงชีวิตชอบ.
 
  เรื่องเลี้ยงชีวิตชอบ  ท่านกล่าวไว้กว้างมาก  ว่าสาวกของพระอริยเจ้าในธรรมวินัยนี้  ละการเลี้ยงชีวิตที่ผิด   สัมมาอาชีเวน  ชีวิกัง  กัปเปติ  ย่อมสำเร็จความเป็นอยู่ด้วยการเลี้ยงชีวิตที่ชอบ เท่านี้  ไม่พูดยาว.   อันนี้   ก็หมายความว่า    อาชีพใดที่ผิดกฎหมาย   ผิดศีลธรรม  ทำคนให้เดือดร้อน สร้างเสริมสิ่งชั่วร้ายขึ้นมาในสังคม  อาชีพนั้นไม่ควรกระทำ   ไม่ควรแก่สาวกของพระอริยเจ้า  เช่น  การค้าขาย   เราควรจะค้าขายอะไร  ถ้าเราค้าสุรายาพิษ  อาวุธเครื่องประหาร  ขายยาฝิ่น  เฮโรอีน  กัญชา  ยาเสพติด  นี่มันเป็นมิจฉาชีพ  ไม่เหมาะไม่ควร  เพราะสิ่งเหล่านั้นแม้ว่าเราจะขายได้เงินเยอะๆ  แต่ว่าคนมันเสีย คนที่ดื่มเข้าไปแล้ว  สูบเข้าไปแล้ว  กินเข้าไปแล้ว  มันเสียหาย  ทำลายสุขภาพ  ทำลายสมอง  ประสาท  ทำลายจนถึงประเทศชาติบ้านเมือง.
 
  คนเราถ้ารักชาติบ้านเมือง ไม่เห็นแก่ตัว  ไม่ควรค้าสิ่งซึ่งทำลายชีวิตจิตใจของประชาชน  เช่น  ของมึนเมาทุกประเภทไม่ควรขาย  เพราะเป็นการทำลายคนให้เสียหาย  พระพุทธเจ้าท่านว่าเป็นมิจฉาวณิชชา  คือ  ขายมนุษย์  ขายสัตว์ที่จะไปฆ่าเป็นอาหาร  ขายอาวุธเครื่องประหาร  ขายยาพิษ  น้ำเมา เรียกว่าเป็นมิจฉาชีพ   เป็นอาชีพที่ไม่เหมาะไม่ควร  ทำให้เกิดความทุกข์ความเดือดร้อนหลายฝ่าย.  อาชีพใดที่เป็นอาชีพสุจริต  เช่น  ขายอาหาร  ขายเสื้อผ้า  ขายยา  ขายผลไม้  ของต่างๆ มันดี  ให้สังเกตหรือคนที่สืบเชื้อสายมาจากมอญ   ไม่ค้าอาชีพผิด.  คนมอญไม่ค้าของเมา  ไม่ค้าอาวุธ  เครื่องประหาร กัญชา  ยาฝิ่น  เขาไม่ขายทั้งนั้น.  คนมอญขายอะไรมาก ?  ขายทราย  ขายหิน  ขายปูนขาว  ขายไม้เข็ม  ขายไม้ไผ่   เขาขายอย่างนั้น  พวกมอญนี่ขายแต่ของอย่างนั้น  มอญปทุมธานี  มอญราชบุรี  ไม่ปรากฏว่าคนมอญขายน้ำเมา  หรือว่าขายยาพิษ ขายปืน  เขาถือว่าเป็นอาชีพไม่ชอบไม่ควร  แล้วหากินทางประมงก็ไม่ค่อยมี  เขาไม่ทำ  เขาค้าขายสิ่งซึ่งไม่เป็นพิษเป็นภัยกับใครๆ  เป็นอาชีพที่ชอบที่ควร  ไม่เบียดเบียนใครให้เกิดความทุกข์ความเดือดร้อน.
 
  เดี๋ยวนี้เราก็มองเห็นกันอยู่  มิจฉาชีพ  เช่นว่าขายยาเสพติด  อันตรายที่สุด   มีชื่อแล้วเวลานี้ประเทศไทยมีชื่อในเรื่องยาเสพติด   คนไทยไปต่างประเทศต้องถูกค้นอย่างเข้มงวด  ผู้หญิงถูกค้นอย่างเปิดผ้าดูกันเลยทีเดียว.  วันก่อนนี้พบ (ดาราหนังคนหนัง)  แกไปแสดงภาพยนตร์ที่ลอสแองเจลีส   บอกว่าพวกเราถูกค้นถึงเปิดผ้ามาเชียวหรือ  บอกว่ามี  ๒  คนถูกเปิดเลย เอาไปเปิดกระโปรงดูข้างในเลย  คลำดูซะด้วยนา   ไม่ใช่เปิดเฉยๆ  กลัวว่าจะเอาไปซ่อนไว้ตรงไหนบ้าง  ซ่อนได้นี่ตามง่ามตามอะไรซ่อนได้ทั้งนั้น  ซ่อนได้อย่างนี้ก็ลำบาก  พวกกินของเถื่อนนี่ก็เหลือเกิน.
 


 

    เหมือนอย่างในเรือนจำบางขวาง   เขาเล่าว่า  แตงโมเอาเข็มฉีดยาฉีดเข้าไปดูดน้ำออก  เสร็จแล้วฉีดเหล้าเข้าไป  ฉีดแม่โขงเข้าไปเต็ม เขาไม่ผ่าดู  เขาดูข้างนอกก็เห็นว่ามันไม่มีอะไร  รอยเข็มถ้าไม่สังเกตให้ดีก็ไม่เห็น   พวกนั้นเอาไปล้อมวงกินกัน  กินแตงโม  แต่มันคุยกันดัง  คุยกันดังขึ้นเรื่อยๆ  เข้าไปดู  เอ๊ะ  เหล้านี่  มาได้อย่างไรนี่  ก็เลยจับได้ว่าฉีดเหล้าเข้าไปในแตงโม  เพราะฉะนั้น  ของเข้าในคุกต้องถูกตรวจ  ข้าวผัดก็ถูกตรวจ  อะไรๆ ก็ถูกตรวจหมด  เพราะกลัวว่าจะใส่เฮโรอีนบ้าง   อะไรบ้างเข้าไป  มีมากวิธีการที่จะเข้าไป  เพราะพวกนี้ไม่ได้สูบแล้วอยู่ไม่ได้  จะตายเอา  คนขายของประเภทนี้ร้าย  ไม่สัมมาอาชีวะ.   คนเลี้ยงชีวิตชอบ  ไม่ค้าขาย ไม่ทำมาหากิน โดยการสร้างสิ่งชั่วร้ายขึ้นในสังคม หรือของผิดกฎหมาย  ผิดศีลธรรมก็ไม่ดี  งดเว้นจากสิ่งเหล่านั้น  เรียกว่ามีอาชีพชอบ. 

นี่หนังสือพิมพ์ลงข่าวว่าบุหรี่ขึ้นราคา  ไม่เดือดร้อน   บุหรี่ขึ้นราคาซองละบาทบ้าง  ซองละ ๕๐ สตางค์บ้าง  ไม่เดือดร้อน   ข้าวสารขึ้นราคาเดือดร้อน   เดือดร้อนแน่ๆ  ข้าวสารขึ้นราคา  เพราะเป็นอาหารประจำวัน  บุหรี่ขึ้นราคาก็อดเสีย  ก็หมดกังวลเรื่องบุหรี่ ก็สบายใจ.

   ฯลฯ   สิงคโปร์เขาเก็บภาษีบุหรี่แพงมาก  เพราะเขาจะเอาเงินนี้ไปรักษาคนเป็นโรคปอด  เป็นมะเร็งเพราะการสูบบุหรี่  เพราะฉะนั้นเขาต้องเก็บแพง   แล้วเขาประกาศให้คนเลิกสูบบุหรี่ประกาศโทษของบุหรี่เลยว่าไม่ดี  เขาไม่ให้คนสูบ  เขาเห็นว่ามันเป็นโทษ  แต่ว่าก็ยังมีคนสูบ  สูบแล้วมันเลิกยาก.



235 ให้แง่คิดว่า   หากว่ามนุษยชาติมีธรรมะ (กุศลธรรม) ประจำชีวิตจิตใจมั่นแล้ว คนในสังคมหมู่นั้นๆก็มีชีวิตกันอยู่เย็นเป็นสุขตามอัตภาพ  ไม่ต้องมีกฎหมายไม่ต้องบัญญัติกฎหมายใช้ก็ได้  แต่หากว่ามนุษย์ไร้ธรรมะขาดศีลธรรมอันดีงามแล้ว   ต่อให้บัญญัติกฎหมายเขียนกฎหมายขึ้นมาบังคับใช้กี่ร้อยกี่พันมาตราก็ตามที   ผลที่ได้ก็ไม่เต็มปรารถนา   โทษประหารก็ไม่หวั่น  จำคุกตลอดชีวิตก็ไม่กลัว  9  





Create Date : 29 สิงหาคม 2565
Last Update : 27 มกราคม 2567 15:10:01 น. 0 comments
Counter : 401 Pageviews.
Share

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

สมาชิกหมายเลข 6393385
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]



space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 6393385's blog to your web]
space
space
space
space
space